سهم چشمگیر سرمایه انسانی در اقتصاد کشاورزی
اگر عوامل تولید را شامل چهار مقوله نیروی کار، سرمایه، زمین و کارآفرینی فرض کنیم، محوریترین عامل از میان آنها سرمایه انسانی است.
اخبار سبز کشاورزی؛ طبق تعریف سرمایه انسانی موجودی شایستگیها، دانش، ویژگیهای اجتماعی و شخصیتی شامل خلاقیت، تجسم در توانایی برای انجام کاری جهت تولید ارزش اقتصادی است.
سرمایه انسانی دید اقتصادی جامعی از انسان فعال در اقتصاد است، در حالی که تلاشی برای کسب پیچیدگی بیولوژیکی، اجتماعی، روانشناسی و فرهنگی است؛ بهطوریکه در اثرات متقابل اقتصادی یا صریح با هم تقابل دارند.
پیشترها گمان میشد که نظریهها، زمینهای را منعکس میکنند که در آن بخش ثانویه اقتصاد نسبت به بخش سوم قادر به تولید زمان در بیشتر کشورهاست و در آن منبع مثلثی، همگن و قابل تعویض به سادگی به عنوان نیروی کار یا کار یکی از سه عوامل تولید است (دیگر موارد و ارزیابیهای تبادلپذیر - فرض پول و تجهیزات فیزیکی).
فقط به عنوان این که زمین به عنوان سرمایه طبیعی شناخته میشود و در خود ارزیابی میشود و عوامل انسانی تولید از این تحلیل مکانیکی ساده برای سرمایه انسانی ناشی میشود.
در تحلیل مالی فنی مدرن، اصطلاح رشد متعادل و هدف رشد مساوی قابلیتهای انسانی و ارزیابیهای فیزیکی اطلاق میشود که کالاها و خدمات و محصولات کشاورزی را تولید میکند.
اهمیت فهم سرمایه انسانی بخش کشاورزی، در ایجاد توسعه اقتصادی بلند مدت ملل را نمیتوان نادیده گرفت. انتظار میرود که سیاستهای اقتصاد کلان همه ملتها به سمت توسعه انسانی و توسعه اقتصادی متمرکز میشود. سرمایه انسانی ستون فقرات توسعه انسانی و توسعه اقتصادی در هر ملت است.
واضح است سرمایه انسانی متفاوت از سرمایه ملموس پولی به علت خصوصیت فوق العاده سرمایه انسانی برای رشد انبوه حول دوره طولانی زمانی است.
رشد سرمایه ملموس پولی به علت شوکهای چرخه کسب و کار همیشه خطی نیست. طی دوره موفقیت، سرمایه پولی در نرخ نسبتاً بالاتری رشد مییابد، در حالی که در طی دوره بحران اقتصادی و تنزل، کاهش سرعت سرمایه پولی وجود دارد.
از طرفی دیگر، سرمایه انسانی بهطور یکسانی افزایش نرخ رشد در یک دوره زمانی طولانی دارد، زیرا بنیان این سرمایه انسانی توسط ورودیهای آموزشی و سلامت بنا شده است.
نسل فعلی توسط ورودیهای مؤثر آموزش و سلامت بهطور کیفی توسعه یافتهاست. نسل آینده به وسیله تحقیق توسعه یافتهتر در زمینه آموزش و سلامت متعهد شده توسط نسل فعلی دارای مزیت بیشتری است.
علاوه بر این، ورودیهای آموزشی و سلامت اثرات سودمندی را در نسل آینده ایجاد میکند و نسل آینده ناظر بر نسل فعلی است.
افزون بر این، میزان تشکیل سرمایه انسانی در نسل آینده بیشتر از میزان تشکیل سرمایه انسانی در نسل فعلی را میداند.
این مورد رشد انباشته تشکیل سرمایه انسانی به وجود آمده توسط کیفیت ناظر نیروی انسانی در نسل موفق نسبت به نسل اسبق است.
پس از این نگاه کوتاه به مقوله بسیار مهم سرمایه انسانی اگر به بخش کشاورزی باز گردیم درمییابیم درکنار حدود 4میلیون نفر بهره بردار شایسته احترام که قریب به 90میلیون نفر برخوان پرمهر آنان نشستهاند، مهمترین سرمایه بخش کشاورزی هستند که میتوان با حضور کشاورزان جوان و ماهراین سرمایه را تقویت کرد.
از دیگر سوی، سه سامانه دیگر نیز جمعی از بهترین فرزندان میهن را دربرگرفتهاند که عبارتند از: مجموعه وزارت جهاد کشاورزی، بانک کشاورزی (که از بدو تاسیس در سال 1312 تاکنون برخوردار از بهترین کادر تخصصی فنی و مالی است) و سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی که پتانسیل مهم و توان بالقوهای برای بهبود اوضاع پیچیده بخش کشاورزی دارند.
سرمایه انسانی که میتواند طرحهای تحول آمیز (Transformational Projects)را با دانش اقتصاد و مهارت فنی و محاسباتی خود ایجاد واداره کند، همین سرمایه انسانی متخصص است که باید بیش از پیش قدر دانسته شود.
سخن آخر این که بازیگران و نقش آفرینان و به عبارتی افسران امنیت غذایی کشور، مسئولیت بسیار مهم تامین و تحکیم پایههای امنیت غذایی را برعهده دارند که خود مولفه اصلی و بنیادین امنیت ملی در هر کشور به شمار میآید.