رونق تولید داخلی؛ انهدام استراتژی مهار حداکثری غرب

قاسم محمدی، نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی، در یادداشتی تحلیلی نوشت: رونق تولید داخلی در عمل ثابت کرده است که «مهار حداکثری» در بلندمدت، منجر به «تقویت حداکثری مقاومت سازنده» شده است.

به گزارش اخبار سبز کشاورزی؛ قاسم محمدی در یادداشتی درباره تأثیر تولید داخلی بر خنثی‌سازی سیاست مهار حداکثری غرب چنین می‌نویسد:

استراتژی «مهار حداکثری» غرب علیه ایران بر این فرض استوار بود که با قطع دسترسی کشور به بازارهای جهانی، فناوری‌های کلیدی و منابع مالی، اقتصاد داخلی فلج شده و ثبات سیاسی و امنیت ملی تهدید خواهد شد. اما تداوم و جهش تولید در بخش‌های حیاتی، به‌مثابه‌ی یک ضدسلاح استراتژیک، این معادله را برهم زد. رونق تولید داخلی نه‌تنها شعاری اقتصادی، بلکه پروژه‌ای امنیتی‌-‌سیاسی در برابر اهداف تحریمی غرب است.

ظرفیت‌های تولیدی ایران، فراتر از انرژی و صنایع نظامی، در دیگر حوزه‌های صنعتی نیز تاب‌آوری قابل‌توجهی نشان داده‌اند. صنعت چوب و کاغذ، نمونه‌ای برجسته از مقاومت اقتصادی در شرایط تحریم است. باوجود دشواری واردات مواد اولیه و تجهیزات، این صنعت با تمرکز بر بهره‌وری منابع بومی، استفاده از ضایعات و بومی‌سازی دانش فنی، توانسته وابستگی به واردات را کاهش دهد؛ نشانه‌ای از شکل‌گیری خودکفایی تاکتیکی در زنجیره‌های تولید داخلی.

استیصال غرب از دو عامل ناشی می‌شود: نخست، غیرقابل پیش‌بینی بودن واکنش تولیدکنندگان ایرانی در برابر تحریم‌ها؛ دوم، ناتوانی غرب در محاسبه و کنترل آثار جانبی تحریم‌ها بر ساختار تولید کشور. سیاست‌های تحریمی با هدف ایجاد فروپاشی اقتصادی طراحی شده بودند، اما تولید داخلی با بهره‌گیری از دانش مهندسی معکوس و نوآوری فنی، این روند را مختل کرده است. هر نهاده یا قطعه‌ای که تحریم می‌شود، به‌سرعت در داخل تولید شده و به «پیروزی فنی» تازه‌ای برای ایران بدل می‌گردد.

تولید در شرایط تحریم، تنها اقدامی دفاعی نیست، بلکه یک عامل پیش‌ران توسعه و خلق فرصت‌های جدید است. این فرصت‌ها به‌ویژه در دو عرصه خود را نشان داده‌اند:

• گسترش روابط اقتصادی جنوب‌ـ‌جنوب: تحریم‌ها موجب چرخش ساختار صادراتی کشور از وابستگی به غرب به سمت تعامل با کشورهای آسیایی، آفریقایی و آمریکای لاتین شده و «اهرم‌های فشار متقابل» ایران را تقویت کرده است.
• مزیت رقابتی پسا‌تحریم: شرکت‌هایی که در شرایط محدودیت به بهره‌وری رسیده‌اند، پس از لغو تحریم‌ها با ساختاری چابک‌تر و هزینه‌ای پایین‌تر از رقبای جهانی وارد رقابت خواهند شد.

در نهایت، رونق تولید داخلی نشان داده است که «استراتژی مهار حداکثری» غرب در عمل به انهدام استراتژیک همان سیاست منجر شده است. صنعت چوب و کاغذ و دیگر بخش‌های تولیدی کشور، با اثبات توان مدیریت بحران، اکنون ستون اصلی «مقاومت سازنده» را تشکیل می‌دهند.