کشاورزی دریاپایه

کشاورزی دریایی یک مفهوم جدید است که تحت هدایت اکولوژی دریایی و فناوری مدرن مهندسی دریایی ایجاد شده است. کشاورزی دریایی علاوه‌بر کمک به یک اکوسیستم دریایی سالم، نقش اساسی در تنظیم و بازیابی کیفیت آب و رسوب دارد. در سال‌های اخیر، مقیاس و سطح استفاده از منابع آب دریا در چین به‌طور مداوم در حال گسترش بوده است.

اخبار سبز کشاورزی ؛ حسین شیرزاد، تحلیلگر و دکترای توسعه اقتصادی | در کشور ما نیز برنامه‌ریزی مناطق ساحلی بخش مهمی از بهبود سیستم برنامه‌ریزی فضایی کلی زمین-دریا است و باید بازنگری همه جانبه قوانین و مقررات مربوطه جاری و ترویج معرفی «قانون مدیریت مناطق ساحلی» با مشارکت جدی وزارت جهاد کشاورزی ، سازمان حفظ محیط زیست، کمیسیون کشاورزی مجلس و … مطرح شود تا قوانین ویژه‌ای برای مدیریت مناطق ساحلی تدوین و هماهنگی کلی منطقه ساحلی تقویت شود تا تعادل بین استفاده پایدار از منابع ساحلی، خشکی و برآورده ساختن سطح منافع این برنامه ملی تضمین شود.

شهرهای ساحلی از پیچیده‌ترین، متنوع‌ترین و مولدترین سیستم‌های اکولوژیکی و اجتماعی در جهان به‌شمار می‌روند. این شهرها ویژگی‌های مشترک سیستم‌های خشکی و دریایی را دارند. آنها شبکه عصبی رابط‌های پویایی را تشکیل می‌دهند که ویژگی‌های هر دو «زمین و دریا» را ترکیب می‌کند؛ با این حال، شهرهای ساحلی، مادیت پویا و فرامرزی و همچنین تنوع اجتماعی، اقتصادی و نهادی بالایی دارند.

در این میان، بازیگران متعددی که منافع و بخش‌های مختلف را در این پهنه‌ها نمایندگی می‌کنند با مزیت‌های منطقه ساحلی درگیر می‌شوند، مانند فعالان کشاورزی، صنایع غذایی و اقتصاد دریاپایه، گردشگری، کشتی‌رانی، انرژی دریایی، توسعه مسکونی، تفریح، حفاظت، استخراج منابع و در نتیجه آن را به‌عنوان یک فضای چندمنظوره همپوشان و مورد مناقشه توصیف می‌کنند.

تجربه چین در احداث و نوزایی شهرهای مولد ساحلی دریاپایه

از دهه 1980، بسیاری از پروژه‌های احیای ساحلی در مقیاس بزرگ در چین انجام شد تا فضای مفید و لازم برای رشد سریع اقتصادی و شهرنشینی چین فراهم شود.

براساس بولتن آماری اقتصاد چین، نسبت اقتصاد دریایی در تولید ناخالص داخلی ملی از ۸/۳درصد در سال 2003 به 9درصد در سال 2020 افزایش یافت و در این راستا افزایش شدید تولید صنعت نمک، کشاورزی و شیلات، مزایای اقتصادی زیادی را برای چین به ارمغان آورد. در حال حاضر محصولات شیلاتی و دریایی به منابع مهم پروتئین حیوانی و همچنین یک غذای سالم در چین تبدیل شده‌اند. شیلات دریایی، شکل ضروری بهره‌برداری انسان از محصولات دریایی است و به بهینه‌سازی ساختار رژیم غذایی کمک می‌کند. چین بزرگ‌ترین حجم تولید غذای دریایی و آبزی‌پروری جهان را دارد و تولید اقتصادی این صنعت همچنان در حال رشد است.

همچنین بخش غذای چین با بیشترین سرعت در شهرهای ساحلی مرفه این کشور توسعه یافته است، در حالی که تغییرات در شهرهای مرکزی و غربی و در شبکه وسیع شهرها و روستاهای داخلی کندتر بوده است.

رستوران‌های زنجیره‌ای خارجی و سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای وارد شهرهای ساحلی مانند: شانگهای، گوانگژو، شنژن، دالیان و چینگ‌دائو شده‌اند. این شهرها به‌دلیل قدرت بالای خرید ساکنان و محدودیت‌های کم‌تر آنها برای کسب‌وکارهای خارجی از منظر جذب سرمایه خارجی، جذاب شده‌اند.

بزرگ‌ترین تولیدکننده جهانی جلبک دریایی و کشاورزی دریاپایه

چین با تدوین سیاست‌ها و مقررات ملی احیای نواحی ساحلی در سال‌های اخیر فعالیت‌های توسعه را در قالب شهرهای مولد هوشمند به‌شدت برنامه‌ریزی و کنترل کرده است. افزایش تولید آبزی‌پروری جلبک دریایی، در مزرعه جلبک دریایی شهرهای مولد ساحلی نشان‌دهنده عملکرد توسعه گسترده در آب‌های ساحلی چین است.

چین بر تولید آبزی‌پروری جلبک دریایی در سراسر جهان مسلط است و بیش از دو سوم تولید جهانی را به خود اختصاص داده است. در حال حاضر بیش از یک پنجم مواد غذایی پروتئینی در چین توسط این محصولات دریایی تامین می‌شود و شهرهای مولد ساحلی به پایگاه استراتژیک امنیت غذایی چین تبدیل شده است.

ماهنامه دام و کشت و صنعت-شماره ۲۷۶-تیر ۱۴۰۲