نوری قزلجه و تیم حجتی؛ از کمیته وزیرسازی تا مدیریت وزارتخانه

روزی که فرآیند انتخاب وزیر جهاد کشاورزی آغاز شد و «کارخانه وزیرسازی» شروع به کار جمع‌آوری رزومه و مشخصات گزینه‌های پیشنهادی کرد، ترکیب اعضای ستاد بررسی، رئیس و دبیر آن قابل توجه بود، زیرا غالب این افراد، مدیران سابق و دست‌اندرکاران مرتبط با تیم مهندس حجتی، وزیر اسبق جهاد کشاورزی، بودند.

اخبار سبز کشاورزی؛ این ترکیب باعث شد نزد چهره‌ای باتجربه و برند همچون دکتر عیسی کلانتری این سوال مطرح شود که چرا ستاد مشورتی انتخاب وزیر، ترکیبی متنوع از نیروهای مورد نظر وزرای ادوار مختلف را در بر نمی‌گیرد؟ گرچه تعدادی از اعضا ستاد، مدیرانی بودند که در دو دولت کارکرد داشتند.

چرخش نوری قزلجه به سمت تیم حجتی؟

گرچه مخالفت صریح دکتر کلانتری با نفر اول انتخاباتی ستاد تاثیرگذار بود و سابقه نوری در حزب کارگزاران و آذری بودن وی موجب کوتاه آمدن کلانتری درمورد نفر دوم بود، اما با گذشت حدود ۱۰ ماه از آغاز به کار مهندس نوری قزلجه، ارزیابی‌ها از عملکرد وی توسط بدنه کارشناسی وزارتخانه، خانه کشاورزی و حتی دکتر کلانتری، با ناامیدی همراه بوده است.

به نظر می‌رسد تفاوت بین تعهدات (برنامه اعلام شده) و کار انجام شده در این دوره، مورد رضایت صاحب‌نظران نبوده است.

در این شرایط، روایت‌ها حاکی از آن است که قزلجه بخواهد با عبور از دکتر کلانتری به سمت تیم ستادی حجتی متمایل شده یا ارتباط و همکاری خود را با این گروه تقویت نماید.

این چرخش یا تقویت پیوند، در فضایی رخ می‌دهد که تلاش‌ها برای ارزیابی و شاید تغییرات احتمالی در سطح وزارتخانه نیز در جریان بوده است.

وعده‌های نقض شده؛ قزلجه و سهم کمیته وزیرسازی از پست‌ها

با وجود اینکه در ابتدای تشکیل کمیته «وزیرسازی»، اعضا با ابراز «احساس وظیفه و ادای دین» اعلام کرده بودند که به دنبال دریافت پست و مقام نیستند، اما به مرور زمان، شاهد نقض این وعده بوده‌ایم. تا به امروز، حداقل ۵ تن از اعضای همان کمیته‌ای که در انتخاب وزیر نقش داشتند، در دوره وزارت مهندس نوری قزلجه، پست‌های مهمی از سطح مدیر کلی تا معاونت وزیر دریافت کرده‌اند.

بر اساس اطلاعات موجود، احتمال انتصاب حداقل ۲ عضو دیگر این ستاد نیز وجود دارد که یکی از این انتصابات در مراحل نهایی قرار دارد. این روند، ارتباط میان نوری قزلجه و گرایش وی به سمت تیم حجتی را با فرآیند انتصابات در وزارتخانه گره می‌زند و پرسش‌هایی جدی درباره ملاحظات حاکم بر این انتصابات ایجاد می‌کند.