حمله مهاجمانی که وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح طی بیانیه‌ای آن را ریزپرنده‌ها خواند به سوله‌ای متعلق به این وزارتخانه، اگرچه با عادی‌سازی و تسامح نیروهای مسلح ایرانی مواجه و درباره آن گفته شد که تعدادی از این پهپادها یا ریزپرنده‌ها در تله پدافندی گیر افتاده یا توسط پدافند آن مرکز هدف قرار داده شدند، البته حاوی نکات مهم و ابهام برانگیزی است که بیانیه‌های فعلی و پیشین نیروهای مسلح و عوامل اطلاعاتی ایران به این ابهامات پاسخ نداده‌اند، بلکه سوالات را عمیق‌تر و جدی‌تر کرده اند.
اخبار سبز کشاورزی؛ نادر کریمی جونی| این مرکز البته یک مرکز بی‌اهمیت نبود، چنانکه هم مجهز به پدافند بوده و هم مجهز به تله پدافندی، به همین دلیل آنچه در مورد هویت این مرکز به عنوان سازنده پهپادهای ایرانی در حوزه نظامی گفته می‌شود ممکن این درست باشد.
پرسش نخست این است که چگونه حمله‌کنندگان توانسته‌اند این مرکز را شناسایی کنند؟ و آیا اطلاعات مرکز تولید تجهیزات نظامی ایران آنقدر آشکار است که هر کسی از خارج کشور بتواند به آن دست یابد و آن را مورد بهره‌برداری قرار دهد؟
خبر بدتر در این باره آن است که معاون رئیس جمهور اوکراین پس از حمله برای ایران هشدار فرستاده و گفته است که در این باره قبلا به تهران تذکر داده شده بود.
معلوم نیست که این پیام هشدار تا چه حد صادقانه یا بلوف است، اما نکته مهم آن است که همین مطلع بودن یک مقام خارجی از هدف قرار گرفتن یک مرکز نظامی ایرانی و ماهیت و کارکردن و علاوه‌بر آن ابراز شادمانی از وقوع این رویداد ضعف‌هایی را در دفاع امنیتی از نقاط حساس و نظامی کشورمان را آشکار می‌سازد.
در واقع، این موضوع و واکنش یک مقام رسمی اوکراینی می‌تواند سفارشی بودن این عملیات را نشان دهد. در این صورت پس از کمک پهپادی ایران به روسیه، مقامات اوکراینی چه خود و چه با سفارش دادن این عملیات به یک سرویس اطلاعاتی دیگر عملیاتی را در خاک جمهوری اسلامی ایران انجام داده‌اند که این امر خود نگران کننده و هشدارآمیز است.
این مساله به ویژه از آن رو خطرناک‌تر به نظر می‌رسد که از این پس دشمنان ایران می‌توانند انجام عملیات علیه تاسیسات، مراکز و مقامات ایرانی را به سرویس‌های اطلاعاتی دیگر سفارش دهند و برای آن پول پرداخت کنند. امری که به شدت ناامنی در ایران را افزایش می‌دهد.
این نکته نیز قابل توجه است که چگونه فضای ایران برای انجام علمیات‌هایی این چنین باز و آزاد است.
برای توضیح بیشتر این مساله توجه کنید که برد عملیاتی اندک ریزپرنده‌ها و در این مورد ریز پرنده‌های انتحاری که برای ضربه زدن به افراد، تاسیسات و مراکز به کار گرفته می‌شود باعث شده تا تحلیلگران امور نظامی ابراز اطمینان کنند که این پرنده‌ها از جایی در اطراف اصفهان برخاسته‌اند.
در این صورت و با توجه به آن که این ریز پرنده‌های انتحاری توسط تولیدکنندگان داخل کشور خریداری نشده‌اند، حتما می بایست به داخل قاچاق شده باشند.
یعنی چه از مرزهای خاکی و چه از مرزهای آبی که تمامی آنها فاصله زیادی با شهر اصفهان دارد چند ریزپرنده انتحاری که حتما بزرگ‌تر از سلاح‌های کمری و بزرگ است به داخل قاچاق شده، مسیری را در جاده های ایران پیموده تا به اصفهان رسیده و بعد در اطراف این شهر مقر عملیاتی برای هدایت این ریز پرنده و تجهیز شده و در نهایت عملیات ضربه زدن به تاسیسات نظامی ایران انجام شده است.
این در حالی است که طی چند هفته اخیر بارها اخبار متفاوت و قابل توجهی از شناسایی، دستگیری و انهدام تیم‌های تروریستی وابسته به سرویس‌های اطلاعاتی بیگانه ار سوی وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه منتشر شده است.
اگر آن اخبار درست و دقیق بوده چرا چنین عملیات پیچیده‌ای در نقل و انتقال تجهیزات نظامی و ریزپرنده‌های انتحاری به داخل ایران و هدایت آن به سوی یک مرکز مهم تولید در کشورمان انجام گرفته و در ایران عملیات موفقیت داشته است؟ آیا آنچه در مورد اشراف اطلاعاتی دستگاه‌های امنیتی ایران ذکر می‌شود فاقد حقیقت و یا دست‌کم غلو شده است؟
