ارزآوری به چه قیمتی؟

مزرعه سبز : افزایش قیمت دلار و بی‌ارزش شدن پول ملی همراه با سهولت صادرات تمام کالاها و ارزاق عمومی، سبب می‌شود سبد کالای خانوار ایرانی با کشورهای همسایه تقسیم شود.

ارزی که به این طریق وارد کشور می‌شود بهای آن با گرسنگی و سوءتغذیه مردم ایران پرداخت خواهد شد؛ برای مثال خانواده ایرانی اگر نتواند شیر بخرد و شیر تولیدی به فروش نرود، تولیدکننده برای اینکه شیر روی دستش باقی نماند مجبور می‌شود قیمت آن را ارزان‌کند؛ ولی با دلار ۳۰ هزار تومانی و امکانات صادراتی، شیر مازاد تبدیل به شیرخشک می‌شود و از رهگذر دلار ۳۰ هزار تومانی صادرات آن مقرون به صرفه می‌شود.

به این ترتیب، اگر کل مردم ایران شیر نخرند و نخورند، تولیدکننده را باکی نیست؛ تمام آن را شیرخشک می‌کند و صادر می‌کند. همه ما شاهد قیمت مواد لبنی در ۹ ماه اخیر بوده‌ایم. اتصال بازار ایران به بازار جهانی، با این تورم لجام‌گسیخته، تمام‌ مناسبات قیمتی را در بازار ایران به هم ریخته است.

ارزآوری با صدور کالای مازاد کشور پدیده مثبت و فرخنده‌ای است، ولی وقتی که ارزآوری با صدور مواد غذایی و مورد نیاز مردم صورت بگیرد، دیگر نمی‌تواند پدیده فرخنده‌ای باشد.

زمانه‌ای که چشم و گوش بسته و چهار اسبه در جهت «ارزآوری» می‌تاختیم، به سر آمده است. تصور کنید ارزی که با صدور صدها تن خرما به دست می‌آید در نهایت به وارد کردن یک دستگاه خودروی پورشه می‌انجامد.

مجید شفتی