بحران آب و انرژی ایران: آخرین پرده‌برداری‌های علی فریدونی و وداع با قلم
در آخرین یادداشت علی فریدونی، به ریشه‌های عمیق اقتصادی و ابعاد پنهان بحران آب و انرژی ایران می‌پردازیم. از نقش فساد تا تاثیر تحریم‌ها
در دهه هشتاد شمسی، به‌ویژه پس از روی کار آمدن تحفه آرادان و وزیرکشاورزی ترازخودش بسیاری از نقدهای من بر عملکرد ایشان متمرکز بود. اما از نیمه دوم دهه نود، نگاهم به ریشه‌های عمیق‌تر مشکلات معطوف شد و به قول صائب تبریزی، «به خشت اول پرداختم!»
اخبار سبز کشاورزی؛ طی این سال‌ها، صدها مطلب مستقل و پاورقی (کپشن) در فضای مجازی و حقیقی نگاشته‌ام که بخش قابل توجهی از آن‌ها در کانال «ارسال آخرین2»، سایت خبری «اخبار سبز کشاورزی» و روزنامه شرق منتشر شده است.
اگرچه امیدی به تاثیرگذاری بر حاکمان نداشتم، اما عشق به بهبود زندگی هموطنانم و ثبت وقایع برای آیندگان، انگیزه‌ام بود.
نقطه‌ای بر پایان، اما نه بر امید! خداحافظی علی فریدونی با قلم
اکنون احساس میکنم به اکثر علل ریشه‌ای مشکلات پرداخته‌ام و شاید زمان آن رسیده که نقطه پایانی – نه آن نقطه ؟! – بر این سلسله یادداشت‌ها بگذارم و تا اطلاع ثانوی به این سرخط برنگردم.
در همین حین، مصاحبه‌ای از دکتر زیباکلام دیدم که کمبود برق، آب و گاز را نه به دولت پزشکیان، بلکه به مسائل هسته‌ای نسبت می‌داد.
همزمان، نماینده‌ای از خراسان جنوبی از قاچاق گسترده گاز و نفت با لوله‌های صدها کیلومتری پرده برداشت و عاملان آن را «خائن» خواند.
این در حالی است که خبر کشف مزارع بزرگ استخراج رمزارز (ماینینگ) در نقاط مختلف کشور، با هدف کسب ارز بیشتر، به کرات منتشر می‌شود.
این دو خبر – موضوع هسته‌ای و قاچاق سازمان‌یافته – هرچند تلخ، شاید کلید بسیاری از معضلات باشند.
مشتری یا مشتی دلار؟
تحریم‌ها یا هسته‌ای و یا هر دو در طول یا عرض هم، به کمبود ارز و در نتیجه، بروز چنین اقدامات خائنانه‌ای منجر شده است. دود این اقدامات مستقیماً به چشم مردم می‌رود و از این بابت عمیقاً ناراحتیم.
اما اصل بحث این نیست. بحث اصلی این است که امیدواریم هرچه زودتر و از هر مسیری – به دور از جنگ – مردم ایران از این مخمصه نجات یابند و بتوانند همانند بسیاری از مردم جهان، زندگی سهل، همراه با آرامش و آسایش را تجربه کنند. ان‌شاءالله.
دکتر علی فریدونی، عضو هیئت علمی
