رنجنامه‌ای از یک سنگرساز بی‌سنگر: وزارت جهاد، از مهندسی رزمی جنگ تا مهندسی پاداش جنگ!
مهندسی پاداش جنگ در وزارت جهاد: از سنگرساز بی‌سنگر تا پاداش مدیریت جنگ ۱۲ روزه
سقوط ارزش‌ها در وزارت جهاد کشاورزی؟ مقایسه جهادگران دوران دفاع مقدس که بی‌چشمداشت جنگیدند، با پاداش جنجالی «مدیریت جنگ دوازده روزه» به مدیران تحت امر وزیر نوری قزلجه.
چند روز قبل، سی و هفتمین گردهمایی فرماندهان مهندسی رزمی جنگ جهاد با حضور نوری قزلجه، وزیر جهاد کشاورزی، و جمعی از پیشکسوتان و فرماندهان رزمی جهاد برگزار شد.
پیشینه درخشان مهندسی رزمی جهاد
بیش از چهار دهه قبل، جهاد سازندگی که نهالی نوپا بود، بلافاصله چند ماه پس از شروع جنگ تحمیلی، در اقدامی ابتکاری و داوطلبانه، با تشکیل واحد مهندسی رزمی و پشتیبانی جنگ، وارد جبهه‌ها شد.
این نهاد در سال‌های دوم و سوم جنگ، با تشکیل قرارگاه‌ها، گردان‌ها و گروه‌های جهادی، وظیفه‌ی خطیری را در دفاع از رزمندگان بر عهده گرفت و به بازوی مهندسی رزمی و سازندگی فرماندهان در اتخاذ تصمیم‌های دشوار و حمایت فنی از یگان‌ها تبدیل شد.
وزارت جهاد بدون وعده‌ی اعطای پاداش، تسهیلات یا امتیاز، بیش از ۴۰ گردان مهندسی رزمی و ۴ قرارگاه عملیاتی و پشتیبانی را وارد جبهه‌ها کرد و ایستگاه‌های صلواتی بسیاری را به‌منظور خدمت‌رسانی برپا ساخت. نقش محوری جهاد در دفاع مقدس از عملیات طریق‌القدس به بعد بسیار برجسته است. احداث جاده ۱۴ کیلومتری در رمل‌ها برای دور زدن ارتش عراق و وارد آوردن شکست سنگین، اولین دستاورد بزرگ جهاد بود که بابت آن هیچ‌گونه پاداش و امتیازی دریافت نشد، زیرا هدف آن‌ها از حضور زیر آتش، دریافت پاداش نبود.
جهادگران در عملیات‌هایی چون فتح المبین، بیت‌المقدس، خیبر (با ساخت پل خیبر به طول ۱۴ کیلومتر، طولانی‌ترین پل شناور تاریخ)، والفجر ۸ و احداث پل بعثت روی رودخانه اروند، با ایثار جان و بدون چشمداشت، خوش درخشیدند.
ساخت سنگرهای فردی و اجتماعی، احداث جاده‌های ارتباطی، پدهای هلیکوپتر، بیمارستان‌های صحرایی، و مهم‌تر از همه، احداث خاکریز به‌عنوان جان‌پناه رزمندگان در خط مقدم و مقابل تیر مستقیم دشمن، ازجمله فعالیت‌های جهاد سازندگی در دوران دفاع مقدس است.
وزارت جهاد کشاورزی با حضور مؤثر مقامات عالی خود در جبهه‌ها و تقدیم ۱۱۰۰۰ شهید، ۲۲۰۰۰ جانباز و ۸۰۰ آزاده، نقش ملموس و برجسته‌ای ایفا کرد و جهادگران به دلیل اخلاص و رشادت زیاد به لقب پرافتخار "سنگرسازان بی‌سنگر" نائل آمدند.
فرار از سنگر در جنگ ۱۲ روزه و جنجال پاداش!
اما چهار دهه بعد، در جریان «جنگ ۱۲ روزه تحمیلی رژیم صهیونیستی و آمریکا»، مهندس نوری قزلجه، وزیر جهاد، که چند روز اول جنگ را در مسافرت خارج از کشور بود، پس از بازگشت و تهدید ترامپ، بلافاصله به همراه خانواده عازم شمال کشور شد. معاونین و منصوبان وی نیز به تأسی از او، اقدام به ترک تهران و پناه گرفتن در نقاط مختلف کردند و سنگر وزارت جهاد و امنیت غذایی کشور را رها ساختند.
پس از پایان پیروزمندانه‌ی جنگ ۱۲ روزه توسط نیروهای مسلح، خبری تلخ در رسانه‌های رسمی منتشر شد که جهادگران را در بهت و حیرت فرو برد: خبر پرداخت پاداش بابت مدیریت جنگ دوازده روزه به مدیران و منصوبان وزیر نوری قزلجه در وزارت جهاد کشاورزی.
مهندسی رسانه‌ای و تکذیب پاداش جنجالی
این خبر با توجه به میراث معنوی جهادگران هشت سال دفاع مقدس، غیرقابل هضم بود. مدیر روابط عمومی وزیر بلافاصله این خبر را کذب خواند و رسانه‌های منتشرکننده را به پخش اخبار جعلی متهم و تهدید به شکایت کرد. مهندس نوری قزلجه نیز در مراسمی، پرداخت پاداش را رسماً تکذیب و رسانه‌ها را به «کاسبی رسانه‌ای» متهم کرد.
اما چند روز بعد، رسانه‌ها برای اثبات ادعای خود، بخشی از اطلاعات دریافت‌کنندگان پاداش را منتشر کردند. در پی آن، روابط عمومی وزیر، عنوان "پاداش شرم‌آور" مذکور را "مهندسی رسانه‌ای" کرد و آن را به "پاداش ماده ۴۰" تقلیل داد.
وزیر نوری قزلجه نیز در یک نشست خبری، در پاسخ به خبرنگار خبرگزاری فارس، با اعتمادبه‌نفس ناشی از تغییر عنوان اسناد حسابداری، مجدداً پرداخت پاداش مدیریت جنگ دوازده روزه را قویاً تکذیب کرد و ادعا نمود که تنها «خداقوت» گفته است و پاداش پرداخت‌شده مربوط به ماده ۴۰ است.
سرانجام، رسانه‌ها این‌بار نه بخشی از اطلاعات، بلکه تصویر اسامی تمامی دریافت‌کنندگان این شرم‌آورترین پاداش تاریخ ایران و همچنین تصویر سند حسابداری مربوطه را منتشر کردند که در آن صراحتاً عنوان "بابت پاداش مدیریت جنگ دوازده روزه" قید شده بود.
این افشاگری، اقدام وزیر در "مهندسی پاداش جنگ ۱۲ روزه" را به چالش کشید و این پرسش و ابهام را در افکار عمومی ایجاد کرد که چه بر سر وزارت جهاد و آرمان‌های والای آن آمده که جایگاه وزیر و ارکان آن از "مهندسی رزمی جنگ" به "مهندسی پاداش جنگ" تنزل یافته است.
به‌عنوان مهم‌ترین پاسخ می‌توان گفت که پس از چهار دهه، کسانی مسند وزارت جهاد را به دست گرفته‌اند که نه تنها سنخیتی با جهاد و ارزش‌های آن ندارند، بلکه با رویکرد و کارکرد مخرب خود عملاً در حال دشمنی، ستیز و مبارزه با جهادگران، سنگرسازان بی‌سنگر و هویت و اعتبار سازمانی وزارت جهاد کشاورزی هستند.
