تعلل برنامه‌ریزان نهاده‌های کشاورزی همزمان با بحران تب برفکی؛ خطری برای امنیت غذایی ایران
مهندس محمدرضا حسنی‌نژاد، گاودار، از تعلل برنامه‌ریزان نهاده‌های کشاورزی در اوج بحران تب برفکی و خشکسالی انتقاد می‌کند
وقتی بیماری خانمان‌سوز تب برفکی دام‌ها را می‌کشد و زمین‌های کشاورزی با خشکسالی نفس می‌بُرند، هر روز تعلل و بی‌برنامگی در تأمین نهاده‌ها، به معنای یک قدم نزدیک‌تر شدن به فروپاشی امنیت غذایی کشور است.
به گزارش اخبار سبز کشاورزی؛ به‌گفته مهندس محمدرضا حسنی‌نژاد، گاودار باسابقه، همزمان با شیوع بیماری ویرانگر تب برفکی، سستی و تأخیر در تصمیم‌گیری برای تأمین نهاده‌های کشاورزی، دامداران و کشاورزان را به گریه و ناله کشانده است.
سال گذشته حدود ۱۸ میلیارد دلار صرف واردات کالاهای اساسی شد؛ رقمی عظیم که می‌تواند بودجه چندین کشور را تشکیل دهد. این هزینه‌ها، حق فرزندان آینده ماست، اما بی‌برنامگی و وابستگی روزافزون به واردات، آن را به باد می‌دهد. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد این رقم در سال آینده از ۲۰ میلیارد دلار هم فراتر خواهد رفت.
افزایش سرسام‌آور قیمت نهاده‌ها و محصولات اساسی
با ادامه روند فعلی و رشد قیمت دلار، قیمت ذرت و جو در سال آینده ممکن است به بیش از ۵۰ هزار تومان برسد و قیمت شیر خام هم از ۱۰۰ هزار تومان عبور کند. این افزایش‌ها نه‌تنها امنیت غذایی را تهدید می‌کند، بلکه فشار اقتصادی سنگینی بر مردم وارد خواهد کرد.
خشکسالی و بی‌توجهی در برنامه هفتم توسعه
خشکسالی بیداد می‌کند و در حالی که به پایان فصل پاییز نزدیک شده‌ایم، برنامه‌ریزان تنها به فکر تأمین ارز برای واردکنندگان هستند. در برنامه هفتم توسعه و بودجه کشور، هیچ راهکار جدی برای مقابله با خشکسالی، سرمایه‌گذاری در آبیاری نوین، یکپارچه‌سازی اراضی یا تأمین ماشین‌آلات کشاورزی پیش‌بینی نشده است.
عدم حمایت از تولید داخلی؛ وابستگی به واردات
در سال جاری، حدود ۲۰ میلیارد دلار برای واردات نهاده‌ها هزینه شده، در حالی که کل هزینه خرید گندم داخلی تنها ۲ میلیارد دلار بوده است. این تفاوت نشان می‌دهد که دولت به جای حمایت از کشت داخلی، به واردات وابسته مانده است. حمایت واقعی از کشاورزان می‌تواند انگیزه تولید محصولات اساسی را تقویت کند و وابستگی به واردات را کاهش دهد.
هشدار درباره سال بسیار سخت آینده
مهندس حسنی‌نژاد تأکید می‌کند که با ادامه این رویکرد، سال آینده با جهش قیمت نهاده‌ها، شیر، گوشت و نان مواجه خواهیم شد؛ زیرا دولت عملاً هدفی برای توسعه تولید داخلی ندارد و فقط به روزمرگی و تأمین ارز برای واردات بسنده می‌کند.
نوشته: مهندس محمدرضا حسنی‌نژاد
گاودار و فعال بخش کشاورزی
