ذرتها بلعیده شدند! گمشده بزرگ در زنجیره نهادههای دامی ایران+ویدئو
با وجود واردات بیش از ۲۰ میلیون تن ذرت در دو سال، دامداران هنوز نهاده ندارند. اعداد عجیب و پرسش بزرگ باقی مانده: ذرتها کجا رفتند؟
اگر آمارها را باور کنیم، باید انبارهای کشور لبریز از ذرت باشند؛ اما در واقعیت، دامداران هنوز میگویند «نهاده نیست». سؤال ساده اما تلخ این است: ذرتها کجا رفتند؟
بحران پنهان در واردات نهادههای دامی
اخبار سبز کشاورزی؛ بر پایهی اظهارات محمدرضا شافعینیا، مدیرعامل اسبق مؤسسه جهاد استقلال، طبق آمار گمرک ایران در سالهای ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ بیش از ۲۰ میلیون تن ذرت وارد کشور شده است؛ رقمی چند برابر نیاز واقعی صنعت دام و طیور.
با این حجم واردات، باید ذخایر کشور نه تنها کافی، بلکه مازاد بر نیاز باشند. اما گزارشها و گلایههای فعالان تولید نشان میدهد نهادهها در دسترس نیستند و قیمتها رو به افزایش است.
اعداد چه میگویند؟
در نیمه نخست امسال، حدود ۵ میلیون تن ذرت وارد شده و به گفته بانک مرکزی، ۱٫۳ میلیارد دلار ارز برای این حجم پرداخت شده است.
تأمین چنین مقداری میبایست بخش عمده نیاز کشور را پوشش دهد، زیرا مجموع نیاز سالانه ایران به ذرت حدود ۷ تا ۸ میلیون تن برآورد میشود. پس طبیعی است که انتظار داشته باشیم ذخیرهای قابل توجه وجود داشته باشد.
اما واقعیت این نیست. همانطور که شافعینیا پرسیده، «آمار گمرک میگوید وارد شده، بانک مرکزی میگوید ارز پرداخت شده؛ پس این ذرتها کجا رفتند؟»
رد گمشده نهادهها و پرسشهای بیپاسخ
برخی کارشناسان از چند احتمال سخن میگویند؛ از انحراف در تخصیص نهادهها تا صادرات ثانویه، یا حتی احتکار و توزیع غیرشفاف. این ابهام نهتنها تولید را تهدید میکند، بلکه امنیت غذایی کشور را نیز در معرض خطر قرار میدهد.
صنعت مرغ، گوشت و لبنیات وابسته به نهادههایی مانند ذرت و کنجاله سویا است. هرگونه اختلال در تأمین آن، مستقیماً بر قیمت مواد غذایی و معیشت همهی مردم اثر میگذارد.
زنگ هشدار برای شفافیت اقتصادی
موضوع ذرت فقط یک عدد در جدول واردات نیست؛ نماد ساختار ناکارآمد در رصد کالاهای اساسی است. شفافسازی مسیر ارز، واردات و توزیع نهادهها باید اولویت سیاستگذاران باشد تا دیگر شاهد تکرار این پرسش تکراریم: «ذرتها بلعیده شدند یا بلعیدهشان کردند؟»