زیانهای نهادههای آلوده در پرورش مرغ
آلودگی نهادههای خوراکی با مایکوتوکسینها، خسارت سنگینی بر صنعت مرغداری وارد میکند. این سموم با کاهش بهرهوری تهدیدی جدی برای سودآوری تولید مرغ هستند
بررسیها نشان داد که تاثیر موادغذایی آلوده به مایکوتوکسینها، بر بهرهوری و سودآوری صنعت مرغداری جهان اثرات بسیار نامطلوب اقتصادی به جای میگذارد.
اخبار سبز کشاورزی؛ اولین مطالعه که توسط دانشگاه کوئین در ایرلند به عمل آمد؛ نشان داد که نهادههای آلوده بهویژه دانمرغی آلوده به مایکوتوکسینها سالیانه تا ۱۵۰ هزار پوند به مرغداران زیان وارد کرد. این نمونه میتواند در سایر نقاط جهان نیز مجموعهای از خسارت را بر جا بگذارد.
این مطالعه نشان داد که چگونه مواد شیمیایی زیانآوری همچون مایکوتوکسینها، اثرات مرگباری بر محیطزیست و پایداری اقتصادی صنعت مرغداری جهان دارند.
مایکوتوکسینها، دستهای از مواد شیمیایی هستند که توسط بعضی از قارچها تولید و غذای دام را آلوده میکنند.

از آنجایی که تولید گوشت مرغ، سریعترین رشد را در صنایع دامی جهان دارد، به علت نیاز فزاینده به گوشت و تخممرغ، این صنعت در حال رشد است.
حضور این دسته از مواد شیمیایی در غذای مرغ و دام، چالشی عظیم برای دامداران سراسر جهان بهوجود میآورد. این مواد میتوانند باعث کاهش سودآوری و ضایعکردن نهادههای غذایی شوند. ضمن آن که موجب کاهش تولید موادغذایی در دورههای پرورش طیور هستند.
نکته قابلتوجه، زیانهای وارد به تولیدکنندگان کوچک و متوسط گوشت مرغ است. چرا که میتواند سرمایههای اندک آنان را به خطر انداخته و با اثرگذاری بر پرندگان، موجب بروز ضعف در سلامتی و حتی مرگ مرغان شوند.
هم زمان با بررسی اثر مایکوتوکسینها بر سلامتی دام، تحقیقات وسیعی در زمینه پراکنده شدن این مواد در طبیعت نیز به اجرا درآمده است. این مطالعات از آن جهت اهمیت دارند که نشاندهنده یک شکاف تحقیقاتی قابلتوجه در بررسی زیانآور اقتصادی و نتایج زیستمحیطی بهجا مانده از مصرف گوشتهای آلوده به مایکوتوکسینها در عرصههای طبیعی سرتاسر جهان است.
یافتهها نشان میدهد که آلودگی به مایکوتوکسین در موادغذایی مرغ از قبیل گندم، ذرت و سویا از آن بابت حائز اهمیت است که در صورت آلوده بود حتی در مقادیر بسیار اندک، باعث افزایش تولید کربن، نزدیک به ۸درصد خواهد شد.
این تحقیقات جمعی از آن جهت اهمیت دارد که در صنعت تولید غذا برای دام باید حداکثر مراقبت را برای کمترین آلودگی به مایکوتوکسینها به عمل آورد.
با دانستن این موضوع که ساکنان کره زمین به صورت وسیعی در پی تامین پروتئین مورد نیاز خود هستند، باید مراقبتها و پیشبینیهای لازم در سلامت مواد مورد استفاده در صنعت مرغداری، بهعمل آید.
در یک دوره زمانی که ناپایداریهای اقلیمی و آشفتگیهای تجاری به شکل فزایندهای صنعت مرغداری جهانی را تهدید میکنند؛ اصول اقتصادی بیش از هر زمان دیگری باید رعایت شوند. یکی از آنها کمک به برقراری استراتژیهایی بهمنظور پایین آوردن مقدار مایکوتوکسینها است.
مدیریت موثر در کاستن از مقدار مایکوتوکسینها، نهفقط حمایت از سلامت حیوانات و تامین رفاه مرغان است، بلکه باعث تقویت بهرهوری، امنیت غذایی و پایداری صنعت تولید گوشت مرغ خواهد شد.
ماهنامه دام و کشت و صنعت-شماره ۳۰۲-آبان ۱۴۰۴