نامهای صریح از یک نماینده پیشین مجلس به دولتمردان؛ هشدار درباره بیحرمتی به مردم و آینده ایران
نامه انتقادی و هشدارآمیز مهندس عبدالله حاتمیان، نماینده دوره دهم مجلس و دانشآموخته حقوق بینالملل و اقتصاد کشاورزی، خطاب به رئیسجمهور و مسئولان کشور درباره فساد، بیعدالتی و بیحرمتی به مردم.
مهندس عبدالله حاتمیان، نماینده دوره دهم مجلس شورای اسلامی و دانشآموخته حقوق بینالملل و اقتصاد کشاورزی، در نامهای خطاب به رئیسجمهور، نمایندگان مجلس و سایر مقامات کشور، با نگاهی انتقادی، صریح و هشداردهنده، به تبیین پیامدهای بیتوجهی به حقوق مردم، گسترش فساد، ناترازی مدیریتی و فروپاشی اعتماد عمومی میپردازد.
اخبار سبز کشاورزی؛ مهندس حاتمیان در این نامه با استناد به آموزههای دینی، ادبیات کلاسیک و تجربه تاریخی، مسئولان را به بازگشت به مسیر عدالت، پاسخگویی و صداقت فرامیخواند.
سخنی با رئیسجمهور محترم، نمایندگان ملت در مجلس شورای اسلامی و دیگر دولتمردان
با سلام و احترام
بزرگان، بزرگان را حرمت مینهند و حقیران جز حقارت بر دیگران نمیافزایند. ملت ایران، ملتی بزرگ و ارجمند است و بر همه کارگزارانی که جایگاه خویش را مدیون اعتماد، انتخاب و انتصاب مستقیم و غیرمستقیم مردماند، واجب است این حرمت را پاس دارند؛ حقوق مردم را بهجا آورند و بر ولینعمتان خویش پشت نکنند. که بیحرمتی به مردم، بیحرمتی به مام میهن و به خویشتن است.
مسئولیت، سنگینیاش نه بر دوش، بلکه بر وجدان است و اگر وجدانهای شما در این شرایط آسوده و فارغبال است، از ایمان و عاقبت خویش بترسید و بیش از این در مسیر خسران و زیانِ ملک و مردم گام ننهید.
اوضاع وخیم تولید، روزگار پردلهره تولیدکنندگان و مصائب فزاینده مصرفکنندگان، همگی برخاسته از کردار بیتعقل دولتمردانی است که در تصمیمگیریها، جانب خرد را نگاه نداشتند و راه عدل و انصاف را نپیمودند.
آنان به رانت و فساد آلوده شدند و چشم بر فساد همگنان خویش بستند؛ تار مویی از تخلف «غیرخودی» را دیدند و بر کوه تخلف «خودیها» کور ماندند، تا آنجا که رهزنان بیتالمال داعیه عدالتخواهی یافتند و سودای بزرگی بر مردم ایران پروراندند.
سعدی علیهالرحمه چه نیکو فرموده است: «بنیاد ظلم در جهان اول اندکی بوده است؛ هر که آمد بر او مزیدی کرده، تا بدین غایت رسیده.»
اگر ز باغ رعیت، ملک خورد سیبی/ برآورند غلامان او درخت از بیخ
به پنج بیضه که سلطان ستم روا دارد/ زنند لشکریانش هزار مرغ به سیخ
آنگاهها و پیامدها
- آنگاه که دولتمردان بر تکالیف ملت اصرار ورزند و بر حقوق آنان نابینا شوند؛
- آنگاه که خود را نوکر و خدمتگزار مردم ندانند؛
- آنگاه که برآمدن بر اریکه امور، بیاعتنا به لیاقت و وجدان باشد؛
- آنگاه که هیچکس در برابر رفتار خویش پاسخگو نباشد؛
- آنگاه که گروهی بر ملت تنها حق داشته باشند و تکلیف نپذیرند؛
- آنگاه که ترس از مردم و خدای مردم در دل مسئولان نباشد؛
- آنگاه که تقوای الهی جز الفاظی بیاجرا، ظهور و بروز نیابد؛
چه انتظاری میتوان از بهبود اوضاع داشت؟ چه امیدی به رشد اخلاق در جامعه؟ و چه رؤیای محالی است، بازگشت اعتماد عمومی مردم به مسئولان و آینده کشور!
اشارات
آن پارسا که ده خرد و ملک رهزن است/ آن پادشا که مال رعیت خورد، گداست
بر قطره سرشک یتیمان نظاره کن/ تا بنگری که روشنی گوهر از کجاست
پروین چه نیکو گفت:
«به کجروان سخن از راستی چه سود؟/ کو آنچنان کسی که نرنجد ز حرف راست؟»
یاد و هشدار
مردم ایران، خدمتگزاران صدیق خود را هرگز فراموش نمیکنند؛ چنانکه خدمات امیرکبیر را از خاطر نبردهاند و خائنان به این سرزمین را با ننگ و نفرین یاد میکنند. اگر تردید دارید، بنگرید چه کسانی قرنهاست نامشان با شکوه برده میشود.
فرصت کوتاه خدمت به مردم شریف ایران را مغتنم بدانید؛ اگر خادم صدیق ملت هستید، به آن افتخار کنید و اگر چنین نیست، مطمئن باشید ننگ تقصیر و خیانت دامانگیرتان خواهد شد و فرجام آن، دامنگیر نسل شما نیز میشود.
خطاب به همکاران پیشین در مجلس
مگر امام خمینی(ره) نفرمودند: «اگر مجلس اصلاح شود، تمام امور اصلاح میشود»؟ اگر امروز امور بر مدار اصلاح نیست، معنایش آن است که مجلس در مسیر اصلاح گام برنداشته است.
چرا بر اینهمه تورم، فساد و بیبندوباری اقتصادی چشم بستهاید؟
چرا فریاد تولیدکنندگان را نمیشنوید؟
چرا برای اصلاح امور، در کنار یاران آگاه و عدالتخواه خود قرار نمیگیرید؟
میدانم که میدانید، اما ملاحظاتی که نسبتی با منافع ملی ندارد، شما را به سکوت و همراهی با رانتخواران واداشته است. مردم این سکوت مرگبار را فراموش نخواهند کرد؛ آنان شما را برگزیدند تا صدای بیصدایان، قلم بیقلمان، گام افتادگان و پناه بیپناهان باشید، اما در کنار سفرههای خالی، انبوه نگرانیها و اوج شرمندگی، تنها رهایشان کردید و باقیمانده اعتمادشان را نیز بر باد دادید.
بدانید هیچ جامعهای با ترس، تزویر و سکوت در برابر بیعدالتی پایدار نمیماند؛ تنها صداقت و عدالت است که ستونهای جامعه را استوار نگاه میدارد.
مهندس عبدالله حاتمیان
نماینده دوره دهم مجلس شورای اسلامی
دانشآموخته حقوق بینالملل و اقتصاد کشاورزی
هشتم دیماه ۱۴۰۴
