کشاورزی ایران ضعیف و ضعیف‌تر می‌شود

اوضاع کشاورزی در ایران چندان خوب نیست؛ آمارها نشان می‌دهد که طی یکسال گذشته رشد بخش کشاورزی در ایران 2- درصد بوده است.

مزرعه سبز : این آمار نشان می‌دهد که رشد بخش کشاورزی به عنوان یکی از بخش‌های راهبردی و مهم کشور طی یک‌سال گذشته به جای آن که رشد کند و وسعت بیشتری داشته باشد، عملا و براساس آمار کوچک‌تر شده و هم وسعت اقتصادی و هم توان مالی خویش را از دست داده است.

آثار این کوچک‌تر شدن بخش کشاورزی در موضوع نیروی انسانی به معنای کوچ نیروی کار به سایر بخش‎ها و از جمله بخش‌های غیرمولد است. این رشد منفی همچنین از کوچ سرمایه‌های مادی نیز حکایت می‌کند؛ در واقع سرمایه‌گذاران در یک سال اخیر مشاهده کرده‌اند که در نقاط یا بخش‌های دیگری از اقتصاد کشور، سودهای قابل توجه و معتنابه خوابیده است و به همین دلیل سرمایه‌های خود را به آن نقاط یا بخش‌ها گسیل داشته‌اند.

منابع مال بخش کشاورزی کاهش شده یافته

این به آن معنی است که منابع مالی اعم از سرمایه در گردش و سرمایه ثابت بخش کشاورزی دچار نقصان و کاهش شده و به همین دلیل کشاورزان با موقعیت سخت‌تری از نظر نقدینگی مواجه می‎شوند. در این میان حمایت‌های بخش نقدینگی مانند بانک و بورس برای تامین مالی و رفع احتیاج کشاورزان هم شرایط خوبی ندارد و به این ترتیب گمان می‌رود که در سال آینده کشاورزان سال سخت و پیچیده‌‎ای در پیش داشته باشند.

همچنین گمان می‌رود که کاهش نرخ رشد کشاورزی کشور به 2- درصد باعث کاهش زمین‌های کشاورزی و سطح زیرکشت شود، در این صورت بخشی از زمین‌های کشاورزی که در سال جاری محصول داده و فعال بوده است دست‌کم برای سال زراعی آینده زیرکشت نخواهد رفت و کارکرد خویش را نخواهد داشت.

در واقع این طور به نظر می‌رسد که بخشی از کشاورزان زمینی نداشته باشند. احتمالاً این فعالان چنین برآورد کرده‌اند که باقی ماندن در عرصه کشاورزی و پذیرفتن ریسک‌های گوناگون به اندازه‌ای که لازم است منفعت نخواهد داشت و اگر این توان را در جایی دیگر و با هدفی دیگر سرمایه‌گذاری کنند، احتمالا منفعت بیشتری خواهند داشت.

نکته نگران کننده در این میان آن است که کشاورزان و راهبرد نویسی اقتصادی جمهوری اسلامی ایران همواره به عنوان بخشی مهم که می‌تواند ظرفیت بالایی از نیروی کار متخصص و غیرمتخصص را جذب و ارزش افزوده قابل توجهی ایجاد کند، شناخته شده و می‌شود. به همین دلیل است که میان توسعه زمین‌های کشاورزی و افزایش فعالیت‌های کشاورزی با حفظ آب و مدیریت تولید محصولات کشاورزی، البته به توسعه جغرافیایی کشاورزی اندیشیده شده است.

سقوط رشد بخش کشاورزی به 2- درصد

حال این سقوط رشد بخش کشاورزی به 2- درصد باعث شده که نه فقط توسعه جغرافیای کشاورزی متوقف و محدود شود، بلکه تعداد نیروی کار شاخص در این بخش هم به طور انتخاب شده و یا اجباری بیکار شوند. در این صورت ممکن است سال آینده افزایش تعداد بیکاران و رشد شاخص بیکاری کشور مشاهده شود. اگر چنین شود آنگاه معلوم نیست چگونه می‌توان بیکاران بخش کشاورزی را در بخش یا بخش‌های دیگر شاغل کرد.
سقوط رشد بخش کشاورزی به 2- درصد در حالی رخ می‌دهد که مرکز آمار ایران شاخص قیمت تولید در سال جاری در بخش کشاورزی را 569 اعلام کرده است که نسبت به سال گذشته 90 درصد رشد نشان می‌دهد؛ یعنی محصولات کشاورزی تا 90 درصد گرانتر از سال قبل تولید می‌شوند که در بازارهای مصرف نیز مشاهده می‌شود.

کشاورزی ایران طی 12 ماه گذشته ضعیف و ضعیف‌تر شده

این افزایش قیمت تولید در کنار سقوط رشد بخش کشاورزی مبین آن است که به طور کلی بخش کشاورزی ایران طی 12 ماه گذشته ضعیف و ضعیف‌تر شده و قابلیت‌های خود را تا حد زیادی از دست داده است.

این امر با توجه به این که دولت یکی از اهداف راهبری خویش را تقویت قابلیت‌های بخش کشاورزی قرار داده و به موضوع تامین امنیت غذایی اهمیتی بسیار زیاد داده است، زیان‌بار و خطرناک می‌نماید.

نادر کریمی جونی ـ کارشناس اقتصاد کشاورزی

انتهای پیام/