چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است
عقلانیت حداکثری، خلاقیت حداقلی
دکتر سیدعباس عراقچی (نام و کنیه و فامیلی همه عربی و عراقی) وزیر امور خارجه، گاهی حرف‌هایی منطقی می‌زند و نشان از به پختگی رسیدن وی دارد.
اخبار سبز کشاورزی؛ عراقچی اخیرا گفته است: «عقلانیت حداکثری به نفع همه است»، سخنی که باید از آن استقبال شود و حکومت به‌سمت آن آغوش بگشاید.
به نظر می‌رسد باید حکومت ما این ایده را بیازماید و قبل از اینکه برای دیگران نسخه‌پیچی کند خود به آن عمل نماید.
ضرورت دارد بررسی نماید حمله به سفارتخانه دیگر کشورها که در حقیقت، خاک و سرزمین آنها محسوب می‌شود (سفارت آمریکا، سفارت عربستان، سفارت انگلستان، سفارت و...) فشار حداکثری بود یا عقلانیت حداکثری.
درگیری با دنیا و صدور انقلاب و آرزوی نماز خواندن در کاخ سفید مشمول چه ایده و منطقی بود. تحمیل افراد به قول پالیزدار فاسدی همچون قاضی مرتضوی (شر حداکثری) به جامعه و خبرنگاران و سیاه‌نمایی چهره ایران به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین زندان‌های آزادی‌خواهان، روزنامه‌نگاران و فعالان اقتصادی در قالب عقلانیت حداکثری بود یا دشمنی حداکثری با دین.
آتش زدن پرچم دیگر کشورها که نماد ملی مردم آنهاست در تعاریف عقلانیت حداکثری می‌گنجد یا برافراشتن علم جنگ با دنیاست.
استقبال از تحریم‌ها (شر حداکثری) و تصویب قانون راهبردی مجلس و حداقل ضرر 300 میلیارد دلاری به کشور را چه بنامیم؟
هدر دادن منابع و ثروت ایران و توسط آقازاده‌ها و فرزندان برخی سران و خودشان تعبیری از عقلانیت حداکثری است یا سرقت حداکثری.
هیچ‌کس نمی‌پرسد صدها کیلومتر تونل زیرزمینی، صدها هزار آپارتمان و واحد مسکونی، صدها میلیارد دلار هزینه تاسیس و احداث و ایجاد آنها در فلسطین، لبنان و... از کجا و با چه عقلانیتی تامین شده؟ و چگونه طی چندماه پودر شد و هوا رفت. واقعا لبنان و فلسطین و سوریه که از حداقل اقتصاد معیشتی نیز محروم هستند با عقلانیت حداکثر چه کسانی این منابع لایزال را به دست آوردند؟
و حالا که مجددا ترامپ بر سر کار آمده و ترکیب و چیدمان نخست کابینه وی و حتی نمایندگان وی نشان از سمبه پرزور فشار حداکثری به حکومت ایران دارد، آیا چراغ جادوی عراقچی و نصیحت به عمو ترامپ که بیاید به‌جای فشار حداکثری به حکومت ایران، عقلانیت حداکثری را بیازماید چه معنی دارد، آیا هنوز فکر می‌کنیم روضه‌خوانی آن هم توسط عالم بی‌عمل شنونده و پیرو دارد؟
پیشنهاد می‌شود گروهی خردگرا حداقل یک دهه از حرکت‌های حکومت در مقابل مردم دنیا (اگر نگویند دنیا فقط لبنان، سوریه، فلسطین و یمن و... است) را بررسی کنند و عقلانیت حداکثری را طی همان 10 سال مشخص نمایند.
مگر نه اینکه آنجا که زورمان رسیده، بدون منطق و استاندارد خاصی، فشار حداکثری را وارد کرده‌ایم، اما اینک که دنیا عرصه را بر ما تنگ کرده و دخیل بستن به امامزاده کمونیست نیز (به‌جز خیانت آنها به مردم ایران) مراد نمی‌دهد آرام‌تر شده و با صدای ضعیف‌تر از دنیا می‌خواهیم که حالا عقلانیت حداکثری در مورد ما اعمال نماید و گذشته را فراموش کند. پیشنهاد می‌شود.
اینک که عراقچی انعطاف پذیر شده مظلومانه می گوید باید مدیریت کنیم تا هزینه‌های اختلافات ایران و آمریکا کاهش یابد/کانال‌های تماس بین ایران و آمریکا همیشه وجود دارد. بدون اینکه توجه کند رقیب از خودش زرنگ تر است. قرص‌هایمان را بخوریم و عقلانیت حداکثری را به درون بیاوریم.
به سوی ملت بیاییم عذر خواهی کنیم تا به جای شعار توخالی وفاق ملی، آشتی ملی توسط مردم پذیرفته شود و تنها در آن صورت است که آمریکا با دیوار اتحاد خلل ناپذیر مردم متحد ایران روبرو شود و علاوه بر حدف فشار حداکثری و رعایت عقلانیت حداکثری در کنار ایران بماند.
