آشی که اردوغان برای خاورمیانه پخته است/ بعد از سوریه نوبت کدام کشور است؟
دمشق سقوط کرد. آشی که رئیس جمهور ترکیه با سودای عثمانی‌گری برای این منطقه جنگ زده پخته است بسیار شور است! آیا اردوغان مجری تجزیه خاورمیانه شده است؟
اخبار سبز کشاورزی؛ دمشق بالاخره پس از ۱۳ سال سقوط کرد. در تمام سال‌هایی که جناب دکتر از دست داد، مخالفان یا تروریست‌ها! در حال تیز کردن تبر بودند! مردم سوریه بسیار خوشحال هستند از سقوط دولت، خوشحالی که شاید چندان پایدار نباشد و مردم این کشور خیلی زود متوجه شوند که از چاله به چاه افتاده‌اند! چاهی عمیق و مهیب که دست‌پخت زیاده‌خواهی کسی است که ممکن است این چاه ترکیه را نیز ببلعد.
اجرای تجزیه خاورمیانه از سوی ترکیه؛ اردوغان، قربانی یا پیروز منطقه؟
ترکیه در هدف خود موفق شده است؟ اگر برآورد هزینه کنیم؛ کفه ترازو به سمت قربانی شدن اردوغان می‌رود؟ یا در کفه دیگر همانطور که خودش اذعان کرده، یک رهبر قدرتمند در منطقه، سنگینی خواهد کرد؟
او فعلا کفه "سنگین" را انتخاب کرده؟ آیا می‌توان تحلیل و پیش‌بینی کرد که او به آرمان‌های خود رسیده و روح عثمان یکم را شاد کرده است؟ اگر بخواهد شاد کند، دست او به اردن، عربستان سعودی و حتی بیت المقدس هم می‌رسد! که اجرای این طرح رویایی بیش نیست! البته اصل پاسخ این سوال در جیب صهیونیست‌ها است.
اودد یینون، مشاور آریل شارون نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی در سال ۱۳۶۰ در مقاله‌ای طرحی برای تجزیه خاورمیانه به منظور سرزمین و امنیت بیشتر برای یهودی‌ها ارائه کرد که تقریبا همان صحبت از همان نیل تا فرات حزب لیکود در اسرائیل است.
در این طرح به وضوح اشاره شده که برای امنیت و سرزمین بیشتر، کشورهای عربی منطقه باید تجزیه و به ایالت‌های خیلی کوچک تقسیم بندی‌شوند. سوریه، اردن، صحرای سینا(مصر) و عراق کشورهایی هستند که در این طرح نام برده شده‌اند.
با این حساب شاید کشور بعدی عراق باشد که همین حالا هم در معرض خطر قرار گرفته است. ترکیه که مجری این طرح با توافق پشت پرده با صهیونیست‌ها برای سهم خواهی خود شده است به نظر در آینده منطقه یک قربانی بیش نیست.
طرح تجزیه عراق به سه منطقه کردی، سنی و شیعی است. در بخش کردی و گرفتاری‌های اردوغان در منطقه کردنشین عراق و از سوی دیگر کردهای پ ک ک در جنوب ترکیه زنگ خطری برای این کشور است.
در طرح نظم جدید خاورمیانه یکپارچگی کردها مد نظر امریکا، اسرائیل و انگلیس است و این طرح بخشی از سایکس پیکو و طرح یینون است. این طرح در بهار عربی به شکست انجامید و مصر از خطر تجزیه گریخت، عراق نیز با حملات داعش و دفع آن از سوی ایران نجات یافت و سوریه ۱۳ سال در صف انتظار بود. اردن نیز با سیاست کج دار و مریز همسایه صهیونیست خود را آرام نگه داشته است.
اما حوادث ۷ اکتبر ورق را به نفع صهیونیست‌ها برگرداند و هرکس در پی کسب منفعت خود افتاد که ترکیه نیز از این قافله جا نماند تا طرح شوم خود را در دمشق اجرا کند و به آرزوی دیرین خود (خواندن نماز در مسجد اموی) برسد.
با شرایط منطقه و یک بررسی تاریخی و مرور اهداف اسرائیل در منطقه ترکیه احتمالا یک قربانی برای اجرای این طرح بود.
اگر ترامپ همانطور که وعده داده است از ناتو خارج شود دود آن در چشم ترکیه هم خواهد رفت، ضمن اینکه عملا سوریه از لحاظ نظامی اخته شد و هیج سلاح و پایگاه نظامی در حملات بی امان اسرائیل در امان نماند. از سوی دیگر خودمختاری کردهای سوریه، عملا حرکت در مسیر تجزیه سوریه، است.
منطقه خودمختار کردهای سوریه وعراق، پتانسیل راه اندازی جنگ داخلی در ترکیه را دارند. اگر اسرائیل دروزی‌ها را با کردها در جولان متحد کند این مساله کابوسی برای اردوغان خواهد شد.
کانال تحلیلی ژئوپلتیک دراینباره نوشته است: «ترکیه نفوذخود را به سراسر سوریه گسترش خواهد داد که باعث مداخله بیش از پیش ترکیه درسوریه، می‌شود. از سویی دیگر نیروهای ترک گسیل شده از آسیای مرکزی، با کسب تجربه، اکنون به خطری بالقوه برای روسیه وچین تبدیل می شوند، که برنامه ریزی مشترک روسیه وچین را برای مقابله با آن ها می‌طلبد. دور از ذهن نیست که با رسیدن نفوذ ترکیه به سواحل مدیترانه‌ای سوریه، قبرس اروپایی بیش ازپیش احساس خطر خواهد کرد، درنتیجه سبب واکنش یونان و آغاز دور جدیدی از تنش بین ترکیه و یونان می شود.
از سوی دیگر آمریکا به احتمال قوی، مجددا با فروش تسلیحات به یونان و نظامی‌سازی هرچه بیشتر جزایر نزدیک به ترکیه، سرعت ترکیه در تحولات غرب آسیا را کم می‌کند. از طرفی هم از مصر به عنوان پروکسی استفاده خواهد کرد. مصر وترکیه برسر تعیین خطوط دریایی، پرونده لیبی واخوان المسلمین و...اختلافات عمیق و گسترده‌ای دارند که با افزایش نفوذ ترکیه در سوریه، تقابل مصر و ترکیه اجتناب‌ناپذیر خواهد شد؛ چراکه یک ترکیه فعال، سبب همگرایی یونان و مصر در مدیترانه می‌شود.
از سوی دیگر ترکیه در رویای امپراتوری عثمانی است، به طور قطع به اسرائیل و بیت‌المقدس چشم دارد، که همین موضوع در آینده نزدیک، باعث دشمنی ترکیه ورژیم‌صهیونیستی می‌شود. اسرائیل برای مقابله با ترکیه به اتحاد با کشورهای عربی نیاز دارد، لذا چراغ سبز موساد برای برگزاری جلسه بین محمدبن زاید رئیس امارات متحده عربی با موفق طریف رئیس جامعه دروزی اسرائیل، تلاش رژیم صهیونیستی برای آغاز اتحاد دربرابر ترکیه می‌باشد.»
با همه این تفاسیر و تحلیل‌های داغ این روزها که بخشی از آن را از نظر گذراندید؛ فعلا اردوغان در روزهای اوج است و کفه ترازو روی نام او سنگینی می‌کند، گذر زمان که خیلی هم دیر نیست مشخص خواهد کرد که آیا اردوغان موفق شده است یا خیر؟
جنگ داخلی سوریه به کدام کشور کشیده می‌شود؟
تحلیلگران معتقدند که در حال حاضر عراق آتش زیرخاکستر است. این کشور با کمک و یاری ایران و رشادت‌های شهید حاج قاسم سلیمانی از لوث تروریسم پاک شد و حکومت مرکزی توانست نظم و امنیت را در این کشور برقرار کند. اما آیا آن هسته‌های خفته تروریستی داعش نیز در عراق منهدم شده‌اند؟ این کشور در دوره نقاهت است. با یک جرقه این گروه‌ها را بار دیگر از لاک خود بیرون می‌اورد. ضمن اینکه عراق کشوری قبیله‌ای و هر قبیله از عشایر گرفته تا خاندان‌های محلی مسلح هستند و این نیز خطری بالقوه برای جنگ داخلی و تجزیه این کشور است.
طبق قرارداد امنیتی امریکا و عراق؛ آمریکا در سپتامبر ۲۰۲۵ باید از عراق خارج شود. بر همین اساس با به آشوب کشیدن عراق و حملات آمریکا به این کشور، این نیز می‌تواند بهانه‌ای برای ماندن ایالات متحده در عراق باشد. آشوب در عراق و سوریه به نفع نظامیان آمریکا، و اسرائیل است. چراکه امریکا از این طریق می‌تواند اقتصاد چین را فلج کند.
جنگ جهانی اول با تجزیه عثمانی و سقوط تزار روس پایان یافت و طرح سایکس پیکو در همان زمان به همکاری فرانسه و بریتانیا طراحی شد. نتیجه جنگ دوم سقوط آلمان نازی و اشغال فلسطین، با دادن زمین از سوی بریتانیا به صهیونیست‌ها بود. در سال ۱۹۵۱ شش سال پس از جنگ، معاهده صلح ۷۵ ساله بین ۴۹ کشور به امضا رسید. ۶۸ سال از این معاهده گذشته است و حالا کشورها و ابرقدرت‌های جهان خیلی زودتر از موعد به فکر تعیین نظم جدید جهان شده‌اند. در این میان آتش خاورمیانه همانطور که ترامپ به آن بسیار اشاره کرده است؛ آغازی باشد برای جنگ جهانی سوم؟ یا اقدامات ترکیه و اسرائیل خاورمیانه را به یک جنگ منطقه‌ای تمام عیار می‌کشاند؟ و در نهایت مهمترین سوال؛ آیا ما و خاورمیانه جنگ‌زده خسته، برای آن‌روز آماده هستیم؟
