زندگی زجرآور دامها
مسئله تامین رفاه حیواناتی که به روشها و شیوههای گوناگون به انسان خدمت میکنند، پیوسته از دغدغههای طرفداران حیوانات و محیطزیست بوده

اخبار سبز کشاورزی؛ مسئله تامین رفاه حیواناتی که به روشها و شیوههای گوناگون به انسان خدمت میکنند، پیوسته از دغدغههای طرفداران حیوانات و محیطزیست بوده، چرا که در بسیاری از موارد مشاهده شرایط نامطلوب نگهداری و یا رفتارهای نامناسب و شکنجه مانند بر حیواناتی که در خدمت انسان هستند، اعتراضاتی را به وجود آورده است.
معمولا تمام دامداریها به اندازه کافی دارای وسعت برای رضایتمندی دامها و انجام نیازهای حیاتی آنها هستند، اما دیده میشود گاه به گونهای دامها در اصطبلهای کوچک نگهداری میشوند که قادر به حرکت در محل استقرار خود نیستند. چنین رفتاری با این هدف که حرکت دامها موجب اتلاف انرژی شده و بر وزن گیری آنها تاثیر میگذارد و علاوه بر آن، بر پا کردن مکان بزرگتر متضمن خرج و هزینه بیشتر است معمولا دامداران از آن اجتناب میکنند و بنا را بر صرفهجویی در هزینهها میگذارند.
این تحمیل ناخوشایند به دامها کاملا بی ربط بوده و تنها دلیل آن میتواند کسب منافع مادی بیشتر باشد که به هر صورت از تولید شیر، گوشت و سایر محصولات جانبی به دست میآید. دیده میشود که برای گوسالهها و گاوها بستر مناسبی برای درازکشیدن و استراحت وجود ندارد. اما این گونه استدلال میشود که نظافت محل بستر سخت شده و یا گوسالهها با خوردن کاههای بستر، گوشتشان کیفیت خود را از دست میهد.
شرایط مشابهی نیز برای مرغها وجود دارد که به عنوان مثال در مرغها و جوجهها اقدام به نوک چینی میشود تا در صورت بروز استرس در سالن مرغداری با نوک زدن به یکدیگر موجب مجروح کردن سایر مرغها نشوند. تقریبا در اکثر مرغداریها و به ویژه مرغداریهای تخمگذار در قفسههایی کوچک تعداد زیادی مرغ در هم چپانده شده و امکان هیچ حرکتی ندارند. در سالنهای پرورش مرغهای گوشتی، چندین مرغ در مساحتی به اندازه یک برگ روزنامه قرار داده شده و هنگامی که فضای زندگی آنها کاهش مییابد، به کشتارگاه فرستاده میشوند.
گاوهای شیری نیز در فضاهای کوچکی عمر خود را سپری کرده و هنگامی که میزان شیردهی آنها کاهش مییابد، دامدار آنها را به کشتارگاه میفرستد.
حمل و نقل
میلیونها دام برای کشتار در کشورهایی دور، در شرایطی شرمآور که بیشتر مشابه یک توالت است، حمل میشوند. تعداد زیادی دام درون کامیونهایی که صدها کیلومتر را باید طی کرده تا به مقصد برسند، دامها را در شرایطی خفقان آور و بدون آب و غذا حمل مینمایند.
این دامها در شرایط گرم تابستان و سرمای یخبندان زمستان، بدون هیچ گونه امکان رفاهی که گاه به مرگ تعدادی زیادی تا رسیدن به محل مورد نظر، میانجامد، حمل میشوند.
برای کاهش درد ورنج این حیوانات، قوانینی به منظور محدود نمودن زمان سفر و شرایط حمل وجود دارد که معمولا رعایت نمیشود. بسیاری از طرفداران حیوانات گاه برای اعتراض به چنین وضعیتی، تظاهراتی انجام داده و وضعیت حیوانات تحت شرایط ناهنجار را به مسئولان یادآوری کردهاند.
این طریقه تاثرآور از حمل دامها به فواصل دور موجب مرگ آنها از گرسنگی، تشنگی، سرما و یا گرما میشود که هیچگاه متوقف نشده است.
کشتارگاهها
آخرین لحظههای زندگی یک دام در کشتارگاه سپری میشود. لحظههایی کوتاه و گاه بسیار بیرحمانه، از یک زندگی توام با سختیهای شدید. اگر در یک رستوران سفارش غذا داده و یا در خانه غذایی از گوشت میخوریم، باید به فکر این حیوانات باشیم و شاید بهتر است گوشت کمتری مصرف کنیم.