عدم صلاحیت رئیس سازمان دامپزشکی؛ نشانه‌ای از بحران مدیریتی در وزارت جهاد کشاورزی
شواهد تازه از ضعف ساختاری وزارت جهاد کشاورزی، ناکارآمدی رئیس دامپزشکی و بی‌کفایتی وزیر و مدیران قومیتی، تهدیدی جدی برای امنیت غذایی کشور است.
با بررسی شواهد و عملکرد گذشته و حال، به‌نظر می‌رسد ادعای عدم صلاحیت رئیس سازمان دامپزشکی کشور چندان بی‌اساس نباشد.
به گزارش اخبار سبز کشاورزی؛ این واقعیت در بطن عملکرد وزارت جهاد کشاورزی نیز عیان‌تر شده است؛ جایی که ناکارآمدی مدیریتی، به‌ویژه از سوی وزیر و برخی مدیران منصوب‌شده بر پایه روابط قومیتی، ساختار تصمیم‌گیری در این وزارتخانه را به‌شدت تضعیف کرده است.
در این میان، پرسش اساسی اینجاست که هومن فتحی، مدیرکل امور بین‌الملل وزارت جهاد کشاورزی، با همه‌ی ادعاهای بلند و پر سر و صدای خود درخصوص رصد و پیگیری اخبار و تعاملات نهادهای بین‌المللی مرتبط با بخش کشاورزی، در این مدت چه اقدام مؤثری انجام داده است؟ چه اطلاع‌رسانی روشن و دقیقی از رخدادهای بین‌المللی ارائه کرده و اساساً در چه جایگاهی، با چه خروجی ملموسی برای کشور حضور داشته است؟
بیشتر بخوانید:خطر تب برفکی با سروتیپ SAT1 در راه بود؛ خواب زمستانی وزارت کشاورزی و دامپزشکی کشور+ نامه
به‌نظر می‌رسد نه‌تنها هیچ بهبودی در عملکرد افراد کلیدی این مجموعه مشاهده نمی‌شود، بلکه الگوی بی‌کفایتی و مدیریت نمایشی روزبه‌روز مشهودتر می‌گردد. برای نمونه، تجربه اعلام ضوابط سخت‌گیرانه کشورهای جنوب شرق آسیا از فوریه ۲۰۱۶ میلادی درباره‌ی خشکبار صادراتی (از جمله خرما و کشمش ایران) که مشکلات سنگینی برای تولیدکنندگان و صادرکنندگان ایرانی ایجاد کرد، بار دیگر تکرار شده و وزارتخانه در برابر آن صرفاً ناظر انفعال و بی‌برنامگی بوده است.
این وضعیت حکایت از بی‌کفایتی عمیق در سطوح مدیریتی وزارت جهاد کشاورزی دارد. مدیریتی که نه بر شایستگی که بر روابط قومی و سیاسی استوار است.
نتیجه‌ی آن نیز پیداست: از نابودی سرمایه دامدارانی که تمام دارایی خود را به‌دلیل شیوع تب برفکی از دست داده‌اند، تا کاهش بازدهی گاوهای باقی‌مانده حتی پس از درمان‌های پرهزینه و دشوار. در بُعد کلان‌تر، این ناتوانی مستقیم‌ترین تهدید را متوجه امنیت غذایی و در پی آن امنیت ملی کشور کرده است.
حال این پرسش بنیادین از مسئولان مطرح است: وزیر جهاد کشاورزی، رئیس سازمان دامپزشکی و آقای هومن فتحی، چه توضیح مستدل و قابل قبولی برای افکار عمومی دارند؟ آیا پاسخی برای خسارات واردشده به دامداران و کاهش شدید اعتماد جامعه نسبت به نظام نظارتی و سلامت غذایی کشور دارند؟
سکوت و بی‌عملی ایشان در شرایطی که بخش دام و طیور کشور در آستانه فروپاشی است، خود گویای نبود صلاحیت حرفه‌ای و مدیریتی در رأس این نهادهاست.
در شرایط کنونی، وزارت جهاد کشاورزی به‌جای ترمیم ساختار مدیریتی و تقویت نظارت علمی، درگیر شبکه‌ای از انتصاب‌های قومیتی و مدیران غیرمتخصص شده که بی‌تفاوتی‌شان نسبت به بحران‌ها، دامداران و تولیدکنندگان را به خاک سیاه نشانده است.
در حالی که امنیت غذایی یکی از پایه‌های ثبات ملی محسوب می‌شود، ناتوانی وزیر و ریاست سازمان دامپزشکی کشور می‌تواند به بحرانی فراگیر منتهی شود؛ بحرانی که پیامد آن تنها خسارت اقتصادی نیست، بلکه تهدیدی جدی برای سلامت جامعه و اعتماد عمومی به نهادهای نظارتی است.
