رویا فروشی برای عاشقان وزارت

آیا تا کنون به تبلیغات دوره های مثبت اندیشی و راه های رسیدن به آرزو ها فکر کرده اید؟ مبتکران این کلاس ها در ازای دریافت پول در جلسات تدریس به شما تلقین میکنند که با این روش ها پولدار میشوید و باید بشوید و ده ها نفر در این جلسه ها اشک شوق میریزند که با راه های رسیدن به رویاهایشان آشنا میگردند و به هر آنچه که میخواهند می رسند.

بگذار قلم را به سختی بگریانم

و حالا کار برخی رسانه ها ، برخی مدیران ستاد های آیت الله رئیسی به ویژه در کمیته های کشاورزی و زیر بخش کمیته ها این شده که رزومه های بعضی از کارشناسان ، مدیران کل ، تشکل ها و انجمن ها ،روسای سازمان جهاد کشاورزی استان ها، روسای سازمان های مستقل کشاورزی، معاونین وزیر ، وزرای سابق ، نمایندگان سابق و فعلی مجلس ( در موردهمه کلمه برخی صادق است و شاید بعضی هایشان در سِمَت و جایگاه کاری خود خوب عمل کرده باشند ) را در رسانه ها و سایت ها قرار داده و به عنوان شایسته ترین فرد برای وزیر شدن تبلیغ می کنند که این حرکت به همان رویا فروشی می ماند و صاحب رزومه صید شده ، در دامی گرفتار میشود که تا روز معرفی وزیر مورد نظر آیت الله رئیسی از آن رهایی نمی یابد و دائم از منابع مالی یا برند و اعتبار خود هزینه می کند تا رویاهایش را بخرد.

من می مانم و تو

بدتر اینکه گزینه ی اصلی پس از رسیدن به وزارت ، افراد تبلیغ شده را رقیب و مانعی بر سر راه خود می بیند و احتمال دارد که در حذف یا حاشیه نشین کردن ۶۰ - ۷۰ رزومه به دست رقیب که اسیر دست رویا فروشان شده اند کوشش کند.

عضو باشگاه وزیر سازی

اعضای باشگاه وزرای آینده جهاد کشاورزی نیک میدانند که وزارت خانه در هر بخشی که فعال بوده ، در پرورش مدیران کار آمد و ارتقاء جایگاه منابع انسانی بسیار ضعیف عمل کرده و حقیقتا برای گزینش و انتصاب یک مدیر عالی باید چراغ به دست در تاریکی بگردد و البته که ، در آن صورت مدیر شایسته را پیدا می کند و قاعدتا به دنبال آن مدیر رفته از او می خواهد که مسئولیت بپذیرد نه اینکه قریب به صد نفر عضو چنین باشگاهی شده و مسیر پول سازی و «برٌٍه کُشان» رویا فروشان را فراهم کنند.

واقعیت امر اینکه صاحبان بعضی از دهها رزومه . . . که در رسانه ها بالا و پایین می روند انسان های خوب‌ و یحتمل کارشناسان و مدیران شایسته ایی در جایگاه فعلی یا سابق هستند اما خود می دانند اگر حلقه ی اول نزدیکان رئیسی و کمیسیون کشاورزی مجلس تمام وقت برای چنین مدیرانی جست وجو کنند نهایتا ۴ یا ۵ نفر واجد شرایط نسبی وزیر شدن می یابند که بنا که اینک آن افراد مشخص شده و در حال اماده کردن برنامه خود هستند . پس چگونه است که این خیل عظیم با ساده انکاری و خوش باوری اجازه میدهند مرعوب کلام شیرین :《آقا شما بهترین گزینه ی وزارت هستید.》و 《آقا برنامه ی خود را بنویسید.》و《آقا شما….》بشوند

شرکت سهامی یا اتحادیه وزیران آینده جهاد کشاورزی

به نظر میرسد این آمار انبوه شیفتگان وزیر شدن چنانچه یک اتحادیه یا تشکل وزیر سازی یا شرکت سهامی تاسیس کنند خود نتوانند یا نپذیرند یک فرد جامع الشرایط در بین اعضا را برای مدیریت اتحادیه خود انتخاب کنند( به دلیل منافع شخصی و گروهی و نیاندیشیدن به منافع ملی ) و خود میدانند اگر هرکدام به عنوان‌ کاندیدا برگزیده شوند در مقابل نخستین سوال رئیسی که چرا در دوران‌ مدیریت خود موفق نبوده ایی پاسخی ندارندجز اینکه گناه شکست ها و ناکامی طرح ها و برنامه‌ها را به گردن تحریم یا اعتبار یا … میاندازند.

دست رویافروشان را بخوانید

به نظر میرسد یک بار هم شده کاندیداهای محترم، دست آرزو فروشان و رویا فروشان را بخوانند و رو دست نخورند و مصداق 《وجدان تنها محکمه ای است که نیاز قاضی ندارد》 توان عملی ،تجربی خود را در ترازوی کار پست سنگینی چون وزارت بگذارند و چنانچه احساس کردند کار 《وٍزرٍ 》 مدیریت، نظارت و هدایت تولید حدود ۱۲۵ میلیون تن محصولات کشاورزی (امنیت غذایی) و مسئولیت نزدیک به ۱۰۰ هزار پرسنل و چالش های تامین نهاده ها، ابزار، برنامه، اعتبار برای چند میلیون بهره بردار در توان آنها نیست، قدم جلو نگذارند تا شایسته ترین فرد برای این کار مشخص و رئیسی به دنبال او برود و از وی بخواهد مسئولیت بپذیرد و صد البته پل های پشت سر اعضای باشگاه وزیرسازی هم خراب نگردد.

ابوالقاسم گل باف