خرماهایی که با نور طلایی خورشید رنگ گرفته‌اند

در اولین سفری که برای پیاده‌روی اربعین به عراق داشتم از مسیر طریق العلما برای رسیدن به کربلا که می‌گذشتیم، نخل‌های سرسبز با خوشه‌های طلایی رنگ خرما بیشتر مسیر را فراگرفته بود.

اخبار سبز کشاورزی ؛ مهندس سیده طیبه عزتی | پیاده‌روی از طریق العلما با هوای مطبوع و عبور از کنار رود فرات و نخلستان‌ها جذابیت‌های خاصی دارد.

نخلستان‌های زیبای سرزمین عراق یکی از چشم‌اندازهای زیبای این کشور است و نخل خرما درختی مبارک در تمدن این کشور محسوب می‌شود و این درخت مقدس نه تنها در گوشه و نقاط شهر بلکه چند راس از آن در خانه‌های اهالی عراق وجود دارد.

شبی در خانه یکی از روستاییان مهمان شدیم. استقبال و پذیرایی گرمی از ما داشتند. آن شب به دلیل خستگی مسیر استراحت کردیم اما روز بعد در میان نخلستان‌های سربه فلک کشیده طلوع خورشید را نگاه می‌کردیم. پرتوهای خورشید در این ساعت از صبح به اندازه‌ای زیبا بود که گویا خوشه‌های خرما رنگ طلایی خود را از درخشش صبحگاهی گرفته‌اند.

نخلستانی زیبا

گوشه‌ای از این نخلستان زیبا، مزرعه کوچکی درست کرده بودند که چند مرغ و اردک در آن بود و نهر کوچکی از گوشه حیاط این خانه می‌گذشت و صدای جریان آب آرامش خاصی صبحگاهی همراه داشت.

ای کاش عقربه‌های ساعت متوقف می‌شدند تا حرکتی نباشد و خورشید همان جا می‌ماند و این منظره را بیشتر می‌دیدم. اما وقت کم بود و باید صبحانه می‌خوردیم و پیش از گرم شدن هوا حرکت می‌کردیم.

خرما، یکی از میوه‌های بهشتی، همان میوه‌های دست‌چین نخلستان، همان که رنگ طلاییش را از طلالو خورشید گرفته است، خوراک خوشمزه و مغذی است که همیشه در وعده‌های غذایی سفره‌های عراقی یک ظرف اختصاصی دارد و جزء جدانشدنی سفره است. بوی نان تازه پخته شده، نیرو با تخم مرغ محلی و چای عراقی هم دیگر تعریف ندارد. باید در این فضا بود تا کاملا حس کرد.

عراقی‌ها به برکت قدم‌های زوار اعتقاد خاصی دارند و وقتی مهمانی دعوت می‌کنند با جان و دل پذیرایی دارند و زمان فراق و خداحافظی بسیار محزون شده و ناراحت می‌شوند.

برای ادامه مسیر از کنار نخل‌های خرما قدم برمی‌داشتیم. گاهی عکس و گاهی از منظره‌های چشم نواز نخلستان فیلم می‌گرفتیم.

بعضی از موکب‌های پذیرایی مسیر هم خرما را با خوشه روی میزها قرار داده بودند تا زائران هم از خرما چیدن به دست خود لذت ببرند.

نزدیک غروب خورشید بود. باز هم درخشش پرتوهای خورشید از میان شاخ و برگ‌های درختان خرما جلوه دیگری از نخلستان نشان می‌داد. گاهی نورهای خورشید طول سایه‌ها را بلند و کشیده می‌کرد و گاهی از میان پرچم‌های بر دوش گرفته شده خودنمایی داشت و این منظره‌ها حال و هوای خاصی ایجاد کرده بود.