غنا: وزارت غذا و کشاورزی، رفع کسری تولید روغن پالم را هدف قرار داده است
مصرف داخلی سالانه روغن پالم به حدود ۲۵۰ هزار تن رسیده است که بسیار بیشتر از سطح تولید داخلی است
اخبار سبز کشاورزی، وزارت غذا و کشاورزی غنا (MoFA) اقداماتی را تحت پروژه تنوع‌بخشی به محصولات درختی غنا (GTCDP) برای مقابله با شکاف فزاینده بین تولید و مصرف روغن پالم در این کشور اعلام کرده است.
به گفته این وزارتخانه، مصرف داخلی سالانه روغن پالم به حدود ۲۵۰ هزار تن رسیده است که بسیار بیشتر از سطح تولید داخلی است. این وزارتخانه می‌گوید که این عدم تعادل، چالش‌های اقتصادی و صنعتی را ایجاد می‌کند و مستلزم مداخلات هدفمند برای افزایش تولید است.
وزارت امور خارجه تأکید کرد که صنعت روغن پالم نیاز به توجه فوری دارد و خاطرنشان کرد که افزایش سرمایه‌گذاری، بهبود شیوه‌های کشاورزی و حمایت از کشاورزان خرده‌پا برای پر کردن شکاف عرضه حیاتی خواهد بود. انتظار می‌رود GTCDP با ترویج نهال‌های بهتر، گسترش کشت و ایجاد پیوندهای قوی‌تر بازار برای تولیدکنندگان، تولید را تحریک کند.
با این حال، طبق گفته وزارت امور خارجه، تولید سالانه این محصول ۵۰ هزار تن تخمین زده می‌شود که به هزینه هنگفت واردات مواد غذایی این کشور که در حال حاضر بیش از ۳ میلیارد دلار آمریکا است، کمک می‌کند.
تحت چارچوب هزینه‌های میان‌مدت (MTEF) 2025-2028 وزارت امور خارجه، دولت برنامه‌های فوری را برای رسیدگی به چالش‌های زنجیره ارزش تولید روغن پالم تشریح کرده است.
طبق این چارچوب، دولت سیاست ملی صنعت روغن پالم را برای ارائه مشوق‌هایی برای رشد پالم و توسعه کل زنجیره ارزش صنعت روغن پالم تدوین خواهد کرد.
دولت که با عنوان ابتکار «طلای سرخ» شناخته می‌شود، قصد دارد 1.5 میلیون نهال روغن پالم را در اختیار کشاورزان قرار دهد و آنها را به مشارکت فعال در طرح‌های کاشت نخل در خارج از کشور تشویق کند.
در ماه ژوئیه امسال، سازمان توسعه محصولات درختی مقررات جدیدی را برای واردات روغن پالم وضع کرد.
این سازمان خاطرنشان کرد که مقررات جدید تا حدی برای جلوگیری از واردات بی‌کیفیت است، زیرا بسیاری از محصولاتی که وارد کشور می‌شوند بدون بررسی دقیق هستند که بر فرآوری‌کنندگان محلی و ایمنی مصرف‌کنندگان تأثیر می‌گذارد.
با این حال، ذینفعان پیشنهاد کرده‌اند که این مقررات همچنین تولیدکنندگان را قادر می‌سازد تا ضمن مهار واردات، تولید محلی را افزایش دهند.
در واقع، داده‌های تجاری به‌دست‌آمده از انجمن توسعه نخل روغنی غنا (OPDAG) نشان می‌دهد که این کشور بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱ حدود ۱.۱۷ میلیارد دلار نخل روغنی وارد کرده است.
OPDAG خاطرنشان کرد که اگر کارخانه‌های آسیاب دستی نخل روغنی به‌طور مداوم از فناوری کم یا بدون فناوری استفاده کنند، مصرف داخلی همچنان از تولید بیشتر خواهد شد.
این انجمن معتقد است که این تولیدکنندگان کوچک و آسیابان‌های دستی نه تنها از نظر ظرفیت محدود هستند، بلکه فاقد بهترین شیوه‌ها نیز می‌باشند.
به عنوان مثال، یک مزرعه استاندارد نخل در هر هکتار باید سالانه حدود ۱۸ تا ۲۵ تن میوه تازه به کشاورز بدهد، اما تولیدکنندگان کوچک در این کشور، طبق گفته OPDAG، کمتر از شش تن در هر هکتار دریافت می‌کنند.
در حالی که نرخ استخراج روغن در حالت ایده‌آل باید ۲۰ تا ۲۵ درصد در هر تن باشد، آسیابان‌های دستی ۱۱ تا ۱۳ درصد این کار را انجام می‌دهند.
او طرفدار این بود که «باید تولید فعلی را دو برابر کرد و به حداقل ۵۰ درصد رساند. اتخاذ بهترین شیوه‌ها در سطح مزرعه و کارخانه‌ها باید در اولویت قرار گیرد.»
در آفریقا، نیجریه قبلاً تولیدکننده اصلی روغن پالم بود، اما پس از کشف نفت، آن را رها کرد. در حال حاضر، ساحل عاج تنها صادرکننده خالص روغن پالم در این قاره است.
