بحران آب در ایران؛ ساخت بیش از ۴۰ سد بزرگ در دوران احمدی‌نژاد
بحران آب در ایران؛ ریشه‌ها و پیامدهای سدسازی‌های بی‌رویه و برداشت غیرمجاز آب. اسکرین‌شاتی که عمق فاجعه را نمایان می‌کند
بحران آب در ایران، یکی از جدی‌ترین چالش‌های زیست‌محیطی و اجتماعی کشور در دهه‌های اخیر است که پیامدهای آن، زندگی روزمره مردم را تحت تاثیر قرار داده است.
اخبار سبز کشاورزی؛ کاهش منابع آبی، افت سفره‌های زیرزمینی، خشک شدن تالاب‌ها و قطعی مکرر آب در منازل مسکونی، همگی نشانه‌هایی از عمیق‌تر شدن این بحران هستند. اما ریشه‌های این فاجعه کجاست؟
بیشتر بخوانید: شکسته شدن رکورد فساد در دو دولت احمدی‌نژاد و رئیسی
سدسازی‌های بی‌رویه: عامل تشدید بحران آب در ایران
یکی از نقاط تاریک در تاریخ مدیریت منابع آبی ایران، دوره ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد است. در آن دوران، با تغییر رویکردهای مدیریتی، مجوز حفر چاه‌های غیرمجاز و برداشت‌های بی‌رویه از منابع زیرزمینی به شکلی افسارگسیخته گسترش یافت.
عیسی کلانتری، وزیر کشاورزی پیشین و رئیس سابق سازمان حفاظت از محیط زیست، در سال ۱۳۹۴ هشدار داد که این تصمیمات منجر به افزایش نگران‌کننده برداشت از منابع آبی شده و اثرات مخرب آن همچنان باقی است.
سدسازی‌های بی‌محابا: نقشه راه بحران آب در ایران
محمد درویش، کنشگر محیط زیست، در گفتگو با خبرگزاری ایسنا، سدسازی‌های بی‌رویه در دوران احمدی‌نژاد را یکی از عوامل اصلی تشدید بحران‌های آبی و زیست‌محیطی در ایران معرفی می‌کند. ساخت بیش از ۴۰ سد بزرگ در این دوره، بدون ارزیابی دقیق زیست‌محیطی و در مناطق کم‌بارش، به تشدید بحران دامن زد.
بیشتر بخوانید: دروغ‌های تکان‌دهنده احمدی‌نژاد درباره تحریم‌ها را ببینید!+ ویدئو
پیامدهای تلخ سدسازی‌ها و برداشت بی‌رویه آب
گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۹۵، نتایج تکان‌دهنده‌ای از این سیاست‌ها منتشر کرد:
- خشک شدن تالاب‌های حیاتی: تالاب‌هایی مانند گاوخونی، بختگان، هامون و هورالعظیم به دلیل کاهش جریان رودخانه‌های تغذیه‌کننده، از بین رفتند یا آسیب جدی دیدند.
- تهدید تنوع زیستی: از بین رفتن زیستگاه‌ها، تنوع زیستی کشور را به شدت تهدید کرد.
- مهاجرت اجباری و از بین رفتن مشاغل: جوامع محلی مجبور به مهاجرت شدند و مشاغل سنتی مانند کشاورزی و صیادی از بین رفت.
- افت سطح آب‌های زیرزمینی: سدسازی گسترده، الگوی مصرف آب در کشاورزی را به سمت وابستگی بیشتر به آب‌های زیرزمینی سوق داد که نتیجه آن افت شدید سطح آب‌های زیرزمینی و پدیده فرونشست زمین در بسیاری از دشت‌ها بود.
در نهایت، این نوع توسعه ناپایدار نه تنها بحران آب در ایران را حل نکرد، بلکه آن را عمیق‌تر ساخت و زندگی مردم را با مشکلات جدی‌تری مواجه ساخت./برترین ها
