قیمت خرید تضمینی گندم: از ۲۱ هزار تومان دیروز تا ۲۰ هزار و 500 تومان امروز+ ویدئو

بررسی تضاد در اظهارات نوری قزلجه، از قیمت کارشناسی ۲۱ هزار تومانی گندم در مجلس سال 1402 تا تعیین ۲۰,۵۰۰ تومانی در زمان صدارت وی در وزارتخانه 1404. تحلیل پیامدهای این تصمیم بر گندمکاران و امنیت غذایی ایران.

قیمت خرید تضمینی گندم: چرا وعده‌های دیروز، با واقعیت امروز همخوانی ندارد؟

اخبار سبز کشاورزی؛ کشاورزی، ستون فقرات اقتصاد هر کشوری است و گندم، قوت غالب مردم ما. اما انگار گاهی منافع گندمکاران زیر سایه سیاست‌گذاری‌ها قرار می‌گیرد.

این روزها، خبر تعیین قیمت خرید تضمینی گندم توسط دولت، بار دیگر دغدغه‌های کشاورزان زحمتکش ما را پررنگ کرده است. جالب اینجاست که این دغدغه‌ها، با اظهارنظرهای پیشین برخی مسئولان از جمله سکاندار وزارت جهاد کشاورزی، تضادی آشکار دارد.

نوری قزلجه: از مجلس ۲۱ هزار تومانی، تا وزارت ۲۰,۵۰۰ تومانی!

آقای نوری قزلجه، که اکنون وزیر جهاد کشاورزی هستند، در زمانی که نماینده مجلس شورای اسلامی (سال ۱۴۰۲) بودند، به صراحت اعلام کردند که قیمت کارشناسی گندم باید کیلویی ۲۱ هزار تومان است؛ اما حالا که ایشان در قامت وزیر ظاهر شده‌اند، نرخ خرید تضمینی گندم برای سال جاری را ۲۰ هزار و ۵۰۰ تومان تعیین کرده‌اند!

رنج گندمکاران در دوران مجلس درک می‌شده؛ اما در زمان صدرات نه

برای درک عمق این موضوع، کافی است کمی از نزدیک به مشکلات گندمکاران نگاه کنیم:

1- افزایش هزینه‌های تولید: از قیمت بذر و کود گرفته تا سوخت ماشین‌آلات کشاورزی، دستمزد کارگر و هزینه آب، همه و همه سال به سال در حال افزایش است. کشاورز، بدون حمایت قیمتی مناسب، توان جبران این هزینه‌ها را ندارد.

2-  خطر زیان‌دهی: با توجه به تورم موجود و افزایش هزینه‌های زندگی، قیمت فعلی ممکن است حتی هزینه تمام شده تولید را پوشش ندهد و کشاورز را با ضرر و زیان مواجه سازد. این امر می‌تواند به کاهش انگیزه برای کشت گندم در سال‌های آتی منجر شود.

3- امنیت غذایی کشور: گندم، پایه اصلی امنیت غذایی کشور است. اگر گندمکاران از تولید این محصول استراتژیک دلسرد شوند، کشور ناگزیر به واردات خواهد شد که پیامدهای اقتصادی و سیاسی خاص خود را دارد.

4-کاهش تولید: کاهش انگیزه، به معنای کاهش سطح زیر کشت و در نهایت، کاهش تولید گندم داخلی است. این یک چرخه معیوب است که به ضرر همه، به خصوص مصرف‌کننده نهایی، تمام خواهد شد.

از وعده تا عمل

این تناقض در ارقام، این سوال را در ذهن گندمکاران و کارشناسان ایجاد می‌کند که چه عواملی باعث این دروغ‌گویی و کتمان حقیقت شده تا قیمت کارشناسی دیروز، با قیمت تضمینی امروز، متفاوت باشد؟ آیا این تفاوت، ناشی از محاسبات جدید است یا فشارهای اقتصادی و بودجه‌ای؟

انتظار می‌رود مسئولان، به ویژه در بخش کشاورزی، در تصمیم‌گیری‌هایشان، نگاه ویژه‌ای به واقعیت‌های موجود در مزارع و زندگی گندمکاران داشته باشند.

آینده کشاورزی و امنیت غذایی کشور، تا حد زیادی به همین تصمیمات وابسته است. آیا می‌توانیم امید داشته باشیم که در سال‌های آتی، قیمت خرید تضمینی گندم به گونه‌ای تعیین شود که هم برای کشاورز صرفه اقتصادی داشته باشد و هم ضامن امنیت غذایی کشور باشد؟ این سوالی است که پاسخ آن، در عملکرد مسئولین نهفته است.