خوشبینی معنی ندارد

با اینکه برخی تحلیلگران نشست بحرالمیت در اردن موسوم به «عراق2» را فرصتی برای امکان‌سنجی شروع مجدد مذاکرات وین می‌دانستند و دیپلمات‌های ایرانی و بالاخص امیر عبداللهیان مانند همیشه برای آغاز مذاکرات رفع تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران و احیای توافق هسته‌ای اعلام آمادگی کردند؛ اما جریان این نشست و مذاکرات حواشی آن امیدوارکننده و خوشبین‌کننده نبود و با این وضعیت معلوم نیست که آیا واقعا طرفین می‌خواهند این توافق دوباره احیاء و به اجرا گذاشته شود یا همین جسم بی‌جان و بی‌تاثیر توافق که از بیان و اعلام مرگ آن پرهیز می‌شود تا آینده‌ای نامعلوم بر زمین خواهد ماند.

اخبار سبز کشاورزی ؛ نادر کریمی جونی | موضوع گفت‌وگوهای حاشیه نشست بحرالمیت در نزد برخی از تحلیلگران ایرانی آنقدر جدی گرفته شده که ابراز عقیده کردند پس از پایان این نشست احتمالا توافقی میان اروپا و ایران برای آغاز مجدد گفت‌وگوها حاصل خواهد شد و همین توافق برخی تبادلات را روان خواهد کرد.

از این بابت این ناظران توضیح می‌دادند که هیچ بعید نیست در پایان نشست بحرالمیت سیگنال‌هایی به بازار ایران فرستاده شود که در نتیجه آن نرخ دلار در مقابل ریال، کاهش یابد و پول ملی کشورمان تقویت شود.

البته همان موقع این پرسش مهم مطرح می‌شد که چه مولفه‌های تاثیرگذاری در این باره وجود دارد و یا چه قراین یا شواهدی در این خصوص مشاهده شده که چنین خوشبینی‌هایی را پدید آورده است.

در واقع نشانه‌های زیادی برای این خوشبینی وجود ندارد، از همان ابتدا هم معلوم بود که ترکیب نشست به‌گونه‌ای نیست که حتی برای تقویت نقش ایران در عراق موثر شود تا برسد به اینکه حاشیه نشست بحرالمیت برای موضوعی کاملا مستقل از عراق، یعنی گفت‌وگوهای وین و احیای برجام تاثیر گذار شود.

واقعیت آن است که اکنون گفت‌وگوها و نشست‌هایی که باعنوان عراق1 ، عراق2 و در آینده عراق3 که قرار است در مصر برگزار شود، تلاش مصرانه‌ای است از سوی اعراب برای افزایش فاصله میان ایران و عراق که این هدف هیچ‌گاه پنهان هم نمی‌شود.

در همین نشست، اخیر در بحرالمیت پیشنهادهای سخاوتمندانه‌ای برای سرمایه‌گذاری و کمک به بازسازی عراق از سوی کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس ارائه شده که در رأس پیشنهادکنندگان مانند همیشه عربستان سعودی قرار دارد که گمان می‌رود راهبری و رهبری جریان ضدجمهوری اسلامی ایران در منطقه خاورمیانه را در دست داشته باشد.

در سخنرانی‌هایی که در نشست دیروز ارائه شد، حملات تندی بدون ذکر نام به ایران ایراد شد و به بغداد هم هشدار داده شد که از ایران فاصله بگیرد.

در همین نشست نماینده اتحادیه اروپا هم در سخنرانی خویش به صراحت از همسایگان عراق خواست که جنگ‌های نیابتی در عراق را پایان دهند و اجازه دهند که عراق به آرامش و ثبات باز گردد.

حتی مذاکرات جوزف بورل و امیر عبداللهیان یا گفتگوهایی که امیر عبداللهیان مدعی شده که با وزیر مور خارجه فرانسه انجام داده، به‌گونه‌ای نبود که برای رفع تحریم‌ها علیه ایران، احیای توافق هسته‌ای یا حتی آغاز مجدد گفت‌وگوهای وین، نشانه‌ای به دست دهد.

آن‌طور که وزیر امور خارجه کشورمان به تلویزیون دولتی ایران گفته است، آمادگی ایران برای آغاز مجدد مذاکرات وین ابراز شده است؛ در این اعلام موضع همان حرف‌های همیشگی و تکراری درباره کارکرد احیای توافق هسته‌ای و لزوم رفع تحریم‌ها علیه کشورمات بیان شده است.

تردیدی نیست که اگر این حرف‌ها بیان نمی‌شد و اصلا ملاقاتی هم میان امیر عبداللهیان و بورل انجام نمی‌شد هیچ چیز تغییری پیدا نمی‌کرد و اکنون که این ملاقات انجام شده هیچ امیدی پدید نیامده است.

در ایران نیز این مواضع تکراری تاثیرگذار نشده و آثار آن در بازار دیده نشده است که این بدان معنی است که برخلاف تحلیلگرانی که مترصد تاثیر مذاکرات بر گشایش امور در ایران بودند عموم شهروندان ایرانی انتظاری از مقامات دولت و کشور ندارند و می‌دانند که روند موجود به‌گونه‌ای نیست که حتی در چشم‌انداز مشخص و قابل پیش‌بینی اتفاق جدیدی درباره کشورمان، اقتصاد و مناسبات خارجی آن روی دهد.