ناامیدی درمورد نرخ تورم، ناپایداری شغل و بدتر شدن اوضاع زندگی میان ایرانیان و اروپائیان تقریبا همانند است؛ اگرچه این همانندی لزوما یکسانی را موجب نمی‌شود.
اخبار سبز کشاورزی؛ نادر کریمی جونی| اخیرا و در آستانه برگزاری اجلاس مجمع جهانی اقتصاد در داووس سوئیس، درمورد احساس شهروندان نسبت به آینده جهان و خودشان، نظرسنجی از مردم شهرهای اروپا صورت گرفته و نگرانی‌هایی که مردم در مورد آینده خودشان داشته‌اند، منعکس شده است.
براساس این نظرسنجی افراد کمتری معتقدند که خانواده‌شان در پنج سال آینده وضعیت بهتری خواهد داشت. کسانی که گمان می‌کنند وضعیت بهتری دارند از ۵۰ درصد در سال گذشته به ۴۰ درصد کاهش یافته و در ۲۴ کشور به پایین‌ترین سطح خود رسیده‌اند.
در میان شهروندان اروپایی ۸۹ درصد از مردم در مورد از دست دادن شغل خود می‌ترسند، ۷۴ درصد نگران تورم هستند، ۷۶ درصد نگران تغییرات آب و هوا و ۷۲ درصد نگران جنگ هسته‌ای هستند.
اما این میزان درباره ایرانیان کاملا متفاوت است و اگرچه نگرانی درمورد امنیت شغلی و تورم میان ایرانی‌ها و اروپایی مشابه است، اما کاملا قابل درک است که ایرانیان علاوه‌بر این موارد، نگرانی‌هایی در مورد سقوط ارزش ریال، پایداری اینترنت، سلامتی و هزینه‌های آن و… دارند.
همانند ایرانیان اروپایی ها هم می‌گویند به مدیران اجرایی و همچنین رهبران دولت‌ها و روزنامه‌نگاران بی‌اعتماد هستند، در حالی که همین افراد به مدیران، همکاران و همسایگان خود اعتماد دارند.
این پرسش مهم مطرح است که آیا در ایران هم مردم به همسایگان و مدیران خود اعتماد دارند. دست‌کم در مورد مدیران چنین موضوعی عمومیت ندارد و احتمالا در کشورمان شهروندان با سوء‌ظن به مدیران خود و نیز مدیران اجتماعی نگاه می‌کنند.
در همین حال دانشمندان بیش از همه مورد اعتماد مردم بودند که گمان می‌رود در ایران هم دانشمندان همانند اروپا مورد اعتماد و مورد احترام مردم و شهروندان باشند.
افزایش سطح اعتماد در کسب‌وکار چه به لحاظ پایداری شغل و چه به لحاظ سطح درآمد و رفاه، انتظار از مدیران و رهبران شرکت‌ها را به شدت افزایش می‌دهد.
حدود 17 درصد از پرسش شوندگان اروپایی، یعنی با اختلاف شش به یک پاسخ‌دهندگان خواهان مشارکت اجتماعی بیشتر شرکت‌ها و کمپانی‌ها بزرگ در موضوع‌هایی مانند تغییرات آب و هوا، نابرابری اقتصادی و مهارت مجدد نیروی کار هستند.
این نظرسنجی همچنین به مشارکت سیاسی شرکت‌ها و کمپانی‌های خرد و بزرگ نیز پرداخته است و ۵۲ درصد از شهروندان اروپایی گفته‌اند که شرکت‌ها نمی‌توانند از سیاسی شدن در هنگام برخورد با مسائل اجتماعی تفرقه‌انگیز اجتناب کنند.
۶۳ درصد از این شهروندان نیز می‌گویند که براساس باورها و ارزش‌های خود برندها را خریداری می‌کنند یا از آنها حمایت می‌کنند.
این امر نشان می‌دهد این لطیفه که می‌گوید همه چیز در نهایت خود سیاسی می‌شود درست است و مبنای باور مردمی دارد.
بر این پایه افرادی که ادعا می‌کنند سیاسی نیستند یا از سیاسی بودن و شدن اجتناب می‌کنند، در واقع حرفی نادرست می‌زنند و احتمالا خود نیز بر نادرستی حرفشان واقف هستند.
اروپایی‌ها در این نظرسنجی تصریح می‌کنند که فعالان بزرگ اقتصادی و شرکت‌ها باید اقدامات بیشتری برای بهبود اوضاع اجتماعی جهان ازجمله مقابله با تغییرات آب و هوا، نابرابری اقتصادی و جلوگیری از گسترش فقر انجام دهند.
از این بابت احتمالا هموطنان ایرانی هم معتقدند علاوه بر فعالان بزرگ اقتصادی، دولت نیز باید تمهیدات بهتر و موثرتری برای جلوگیری یا پیشگیری از سقوط ایرانیان به گرداب فقر بیندیشند و به مورد اجرا بگذارند.
