روانشناس، نگهبان سلامت روان در روزگار بحران+ نگاهی به روانشناسی در ایران
به مناسبت فرارسیدن روز جهانی روانشناس، یادداشتی از مونا حضرتی، روانشناس و مدرس مهارتهای زندگی، منتشر میشود تا بر اهمیت این قشر فرهیخته تاکید شود

در دنیای پرچالش امروز، حرفهای ظریف اما حیاتی وجود دارد که مستقیماً با جان و روان انسانها گره خورده است: روانشناسی. به مناسبت فرارسیدن روز جهانی روانشناس، یادداشتی از مونا حضرتی، روانشناس و مدرس مهارتهای زندگی، منتشر میشود تا بار دیگر بر اهمیت این قشر فرهیخته و نقش بیبدیل آنان در حفظ سلامت روان جامعه، به ویژه در شرایط بحرانی، تاکید شود.
اخبار سبز کشاورزی؛ در این یادداشت، علاوه بر گرامیداشت این روز، نگاهی ویژه به وضعیت روانشناسی در ایران و چالشهای پیش روی آن خواهیم داشت.
روانشناس مدرن؛ فراتر از مطب: ضرورت حضور در عرصههای مختلف
به اعتقاد دکتر حضرتی، روانشناس امروزی نمیتواند صرفاً به حضور در مطب اکتفا کند. او باید با دانش تخصصی بهروز، رویکردی اجتماعی و آگاهی عمیق به تحولات فرهنگی، بتواند با زبان رسانه، جامعه و نسل جدید ارتباط برقرار کند. حضور فعال روانشناسان در فضاهای آموزشی، رسانهای، سیاستگذاری و فرهنگسازی، امری ضروری برای ایفای نقش حرفهای و موثر آنان است.
نهم اردیبهشت؛ فرصتی برای تامل در اهمیت روانشناسی در زندگی امروز
روز جهانی روانشناس، نهم اردیبهشت، فرصتی مغتنم است تا یک بار دیگر به اهمیت این حرفه بنیادین در تار و پود زندگی معاصر خود بیندیشیم. روانشناس در جهان امروز، نه تنها درمانگر ذهنهای آشفته، بلکه تحلیلگر واقعیتهای پیچیده اجتماعی و فرهنگی جامعهای است که درگیر بحرانهای گوناگون است.
روانشناسی در ایران: مواجهه با چالشهای فرهنگی و اقتصادی
وضعیت روانشناسی در ایران، با شرایطی متفاوت از کشورهای توسعهیافته روبرو است. فشارهای طاقتفرسای اقتصادی، نرخ بالای بیکاری، ناامنی شغلی، کاهش سطح اعتماد عمومی و تضعیف نهادهای حمایتی، همگی آسیبهای جدی بر پیکره روان جمعی وارد آوردهاند.
در چنین بستری، مراجعه به روانشناس نه تنها نشانه ضعف نیست، بلکه اقدامی مسئولانه و آگاهانه در جهت حفظ سلامت روان فردی و اجتماعی محسوب میشود. متاسفانه، هنوز باورهای نادرست، نگاههای سنتی و محدودیتهای دسترسی، مانع از بهرهمندی بسیاری از افراد از خدمات ارزشمند روانشناختی در ایران شده است.
تهدیدات نرم و چالشهای فناورانه پیش روی روانشناسان ایرانی
فرهنگ غنی و ریشهدار ما در ایران، در معرض تهاجمهای نرم و خزنده قرار دارد. این هجمه نه تنها در قالب رسانه و زبان، بلکه در تغییر نگرش نسل جدید نسبت به مفاهیمی چون خانواده، هویت و تعلقات دیده میشود. در این میان، روانشناس ایرانی نقشی کلیدی ایفا میکند؛ نه برای قضاوت، بلکه برای تحلیل این تغییرات، آموزش مهارتهای لازم و بازسازی معنایی که نسل امروز در جستجوی آن است.
علاوه بر این، روانشناسی در ایران با چالشهای ناشی از پیشرفتهای فناوری نیز دست و پنجه نرم میکند. ظهور هوش مصنوعی، اپلیکیشنهای رواندرمانی و چتباتهای به ظاهر همدل، ممکن است نقش روانشناس انسانی را کمرنگ جلوه دهند. اما واقعیت آن است که هیچ ماشینی قادر به درک عمیق رنج انسانی و ظرافتهای پیچیده روح و روان نیست. روانشناسی در ایران و جهان باید همگام با فناوری پیش برود، اما هویت انسانی و اصالت ارتباط درمانی را حفظ کند.
رسالت خطیر روانشناسان در عصر کنونی
در روز جهانی روانشناس، بار دیگر بر این نکته تاکید میشود که سلامت روان به اندازه سلامت جسم اهمیت دارد. جامعهای که از سلامت روانی برخوردار نباشد، هرگز به توسعه پایدار و رفاه واقعی دست نخواهد یافت. امروز، بیش از هر زمان دیگری، به روانشناسانی انسانمحور، آیندهنگر و مسئولیتپذیر در ایران و سراسر جهان نیازمندیم.
ضرورت حضور روانشناسان در متن تصمیمسازیها
اگر خواهان ساختن جامعهای هستیم که فرزندانمان در آن با امید زندگی کنند و از چرخه خشونت، اضطراب و بیاعتمادی رهایی یابیم، باید روانشناس را نه در حاشیه، بلکه در متن تصمیمسازیهای کلان جامعه قرار دهیم.
نهم اردیبهشت، روز جهانی روانشناس، فرصتی برای قدردانی از تلاشهای بیوقفه تمامی همکاران پرتلاش این حوزه در ایران و آرزوی شنیده شدن پررنگتر و موثرتر صدای روانشناسی در فضای عمومی جامعه است.