بیماران ناتوان، دارو و درمان گران
جهش بیسابقه قیمت دارو پس از حذف ارز یارانهای
افزایش شدید قیمت دارو پس از حذف ارز یارانهای بیماران را با بحران درمانی مواجه کرده است. گزارشی درباره ناتوانی خانوادهها در پرداخت هزینه داروهای خاص، ضعف نهادهای حمایتی، هشدار وزیر اقتصاد درباره فقر درمانی و ضرورت توجه در بودجه ۱۴۰۵ به اقشار آسیبپذیر.
برداشته شدن ارز یارانهای از دارو، قیمت این کالای حیاتی را بهشدت افزایش داده است؛ بهویژه در مورد بیماریهای خاص مانند اماس، سرطان و دیگر بیماریهای پرهزینه. در برخی موارد، قیمت داروها چندین برابر و حتی چند ده برابر شده است؛ بهطوری که بهای یکی از داروهای سرطان از ۵۰۰ هزار تومان به بیش از ۴۰ میلیون تومان رسیده است.
اخبار سبز کشاورزی؛ این جهش قیمتی در داروهای اعصاب و روان نیز مشاهده میشود. پیشتر داروخانهداران گزارش داده بودند که برخی بیماران به دلیل گرانی، از دریافت بخشی از داروی خود خودداری میکنند یا میزان مصرف را کاهش میدهند؛ اقدامی که تنها به دلیل ناتوانی مالی و فشار بر اقتصاد خانواده صورت میگیرد. در چنین وضعی، سرپرست خانواده ناچار است نظارهگر آسیبدیدن عزیزان خود باشد.
فقر درمانی؛ هشدار وزیر اقتصاد در مجلس
در نشستی که برای بررسی یارانهها و حمایت از اقشار آسیبپذیر در مجلس شورای اسلامی برگزار شد، سیدعلی مدنیزاده، وزیر امور اقتصادی و دارایی، فقر در ایران را «چندوجهی» توصیف کرد و یکی از اقسام مهم آن را فقر بهداشتی و درمانی دانست.
او توضیح داد: برخی شهروندان در تأمین مخارج روزانه خود مشکلی ندارند، اما اگر خود یا یکی از اعضای خانواده با بیماری سخت و پرهزینه مواجه شود ـ بهخصوص وقتی بیمههای درمانی از پرداخت بخش مهمی از هزینهها سر باز میزنند ـ عملاً از تأمین هزینه درمان ناتوان میمانند و ممکن است با تشدید بیماری یا حتی مرگ روبهرو شوند. نگارنده نیز با مواردی از این ناتوانیها مواجه بوده است.
ناتوانی نهادهای حمایتی در تأمین هزینه داروهای خاص
در سال جاری بسیاری از نهادهای حمایتی و گروههای خیریه که حامی بیماران خاص هستند نیز از ادامه حمایت مالی ناتوان بودهاند.
آنها نتوانستهاند بخشی از هزینههای داروهای گرانقیمت این بیماران را پرداخت کنند و در نتیجه، بیماران در برابر هزینههای درمان تنها و بیدفاع ماندهاند؛ موضوعی که در اقشار ضعیف شدت بیشتری دارد.
روایت بیماران شهرستانی
شماری از بیماران شهرستانی که برای درمان به تهران و بیمارستانهای دولتی مانند بیمارستان امام خمینی(ره) مراجعه کردهاند، میگویند نهتنها هزینه دارو و درمان، بلکه حتی هزینههای پیشدرمان مانند عکسبرداری تخصصی، کولونوسکوپی و… را نیز نتوانستهاند پرداخت کنند.
در برخی موارد، به دلیل همین ناتوانی مالی، بیمار بستری نشده و حتی پزشک نیز نتوانسته درباره بیماری او اظهار نظر کند. این وضعیت در بیمارستانهای دولتی با کمترین هزینه رخ میدهد؛ در بخش خصوصی و نیمهخصوصی، شرایط بهمراتب دشوارتر است.
آیا دولت و نهادهای مسئول برنامهای دارند؟
در چنین شرایطی، شهروندان ناچارند تشدید بیماری عزیزان خود را به چشم ببینند و گاهی با بدترین سناریو یعنی مرگ روبهرو شوند.
این پرسش جدی مطرح است که: آیا دولت، نهادهای حمایتی، وزارت بهداشت و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی برنامهای برای کاهش هزینههای درمان، بهویژه در بیماریهای خاص و پرهزینه دارند؟
و آیا توصیه رهبری مبنی بر اینکه «بیمار نباید جز رنج بیماری، رنج دیگری تحمل کند» عملی خواهد شد؟
بودجه ۱۴۰۵ و ضرورت توجه ویژه به اقشار ضعیف
اکنون که در آستانه ارائه بودجه ۱۴۰۵ به مجلس شورای اسلامی هستیم، پیش از هر موضوع دیگری باید حمایت از اقشار ضعیف و ناتوان بهعنوان اولویت اصلی در نظر گرفته شود و دولت به این مسئله توجهی ویژه نشان دهد.
