دلال ها شیرینی را تلخ کردند؛جهش 160 درصدی روغن با چراغ خاموش
رئیس اتحادیه قنادان اعلام کرده که مواد اولیه قنادی عمدتاً وارداتی هستند؛ اما قیمت روغن قنادی در کمتر از دوماه از ۱.۵ میلیون به ۴ میلیون تومان رسیده است.
افزایشی شوکآور که نه با منطق واردات همخوانی دارد، نه با نرخ ارز، و نه با هزینه واقعی تولید.
اخبار سبز کشاورزی؛سؤال کلیدی این است که اگر مواد اولیه وارداتی است و قیمت ارز در این بازه چنین جهشی نداشته،پس این گرانی دقیقاً از کجا آمده؟
پاسخ روشن است: دلالی سازمانیافته در سایه بینظارتی.درواقع وقتی کالایی وارداتی است؛قیمت آن باید شفاف،قابل ردیابی و تحت کنترل زنجیره توزیع باشد.اما آنچه در بازار قنادی رخ داده، نشان میدهد که کالا پیش از رسیدن به مصرفکننده، دستبهدست میشود و دلالها با احتکار و بازی روانی، بازار را ملتهب میکنند.
اینجا دیگر بحث «تحریم» یا «کمبود جهانی» نیست؛اینجا مشکل شکست مدیریت بازار است.
چرا روغن مهم است؟
روغن در صنعت قنادی:مادهای غیرقابل حذفو ستون اصلی قیمت تمامشده است.
وقتی روغن ۱۶۰٪ گران میشود:قناد مجبور است قیمت شیرینی را بالا ببرد و مصرفکننده حذف میشود،بازار به رکود میرسد در نتیجه کارگر بیکار میشود.
تناقض بزرگ کجاست؟
دولت سالهاست از «کنترل بازار» حرف میزند،اما حالا حتی در بازاری که کالایش وارداتی است هم قیمت قابل کنترل نیست و اتحادیهها نقش گزارشگر بحران را بازی میکنند، نه تصمیمگیرنده.
وقتی رئیس اتحادیه مجبور میشود علناً از دلال نام ببرد، یعنی: نظارت رسمی عملاً ناکارآمد شده است.
این افزایش قیمت؛نه طبیعی است و نه اقتصادی.این یک گرانی مصنوعی و محصول اقتصاد دلالمحور است.
تا وقتی واردات شفاف نشود،تا وقتی دلال حذف نشود و تا وقتی نظارت فقط روی کاغذ باشد،شوکهای قیمتی، یکی پس از دیگری تکرار خواهند شد.
