مفهوم کارآفرینی در بخش کشاورزی و موانع اجرایی

از کارآفرینی تعاریف متعددی شده است اما شاید رایج ترین تعریفی که برای آن بتوان ارائه داد این باشد که (( کارآفرین کسی است که توان راه اندازی یک کسب و کار را داشته باشد. )) بر این اساس کارآفرینی هنری برای شروع یک کسب و کار شخصی است.

با این تعریف چون کشاورزی و اشتغال در آن در نگاه اول علاوه بر عدم نیاز به سرمایه هنگفت، تخصص ویژه ای را نمی طلبد، اشتغال در آن به راحتی انجام می پذیرد. اما آنچه که مسلم است برای کارآفرین بودن باید یک کار متهورانه انجام گیرد تا ارزش خلق شود.

کارآفرینی در کشاورزی از نظر اصول و بنیاد با بخش های دیگر مثل خدمات و صنعت تفاوت چندانی ندارد. اما کارآفرینی در بخش کشاورزی به شرایط و ویژگی های اقتصادی، وشعیت زمین مورد کشاورزی و نوع محصول بستگی دارد. اما در کشورهای در حال توسعه با وجود زمین به عنوان یک منبع غنی به دلیل فاصله زیاد بین بخش کشاورزی و صنعت، کشاورزان ضعیف ترین عامل تولید بوده و فاقد توانمندی لازم برای ایفای نقش یک کارآفرین پویا هستند.

امروزه تغییرات صورت گرفته در بازار که اولاً آن را به بازاری جهانی تبدیل کرده است، ثانیاً کشاورزی تجاری مبتنی بربازار باعث شده تا ضرورت کارآفرینی در کشاورزی پیش از پیش نمایان گردد. کارآفرینی کشاورزی بایستی فرصت شناس بوده و نیازهای مشتری را به درستی شناسایی نماید و سپس استراتژی لازم در جهت برآوردن این نیازها طراحی و اجرا نماید.

موانع اجرایی کارآفرینی بخش کشاورزی

الف- موانع اقتصادی:

هر فعالیت اقتصادی با هدف کسب سود انجام می گیرد. در این مسیر موانعی چون سرمایه گذاری بالا و هزینه های تولید و در مقابل ناتوانی در عرضه به موقع و کسب سود مناسب و مقایسه با سایر فعالیت ها کمبود درآمد از جمله عوامل کاهش انگیزش کارآفرینان بخش کشاورزی می شود.

ب- مشکلات زیر ساختی:

عدم وجود مقررات و استانداردهای خاص برای محصولات، عدم خرید تضمین محصولات توسط دولت، وجود قوانین سخت گیرانه در کسب برند، مشکلات مربوط به حمل و نقل و ارائه محصول بازار، مشکلات مربوط به سیستم های مکانیزه بسته بندی و … مواردی است که نیاز به اصلاح زیرساختی دارد.

ج- مشکلات فنی و مدیریتی:

کنترل و نگاهداشت صحیح خاک و استفاده درست از آب، دفع آفات از طریق کودهای شیمیایی و مکمل های طبیعی از جمله مواردی است که مهندسی مدیریت دوره کاشت و برداشت محصول را می طلبد.

د- چالش های ترویجی و آموزشی:

پایین سطح دانش و اطلاعات کارشناسان بخش کشاورزی از یک طرف، بی اطلاعی کشاورزان و شاغلین بخش کشاورزی از طرف دیگر به عنوان یک چالش اصلی در مسیر گسترش کارآفرینی بخش کشاورزی است. علاوه بر این ها عدم فرهنگ آموزش و به روزرسانی اطلاعات نیز به این مشکل اضافه کرده است.

با توجه به مطالب عنوان شده امروز آنچه که بخش کشاورزی بدان نیازمند است عبارتست از شروع کردن به یک فرایند سخت و دشوار شامل تغییرات در بخش کشاورزی تا منجر به بازارهای فعال و کارامد کشاورزی و توسعه فعالیتهای کارآفرینانه در بخش کشاورزی گردد.

دکتر فردین شورج