ایران تنها در خانه
بخش کشاورزی ایران با وجود ظرفیت های بیشمار از سرمایه گذاری محروم است و ایران تنها در خانه مانده است
بانک جهانی در اوایل فروردین 1401 پرداخت یک وام 27/ 314 میلیون دلاری (پنج میلیارد لیر ترک) را به عنوان بخشی از یک پروژه به منظور حمایت از پایداری بیشتر و رقابتپذیر کردن بخش کشاورزی ترکیه تصویب کرد تا در ارتقای تکنولوژی هوشمند به کار برده شود.
مزرعه سبز : پروژه توسعه کشاورزی به منظور کمک در به کارگیری مجموعهای از اطلاعاتِ بهینهسازی خاک و پوشش اراضی (در حدود 14 میلیون هکتار) مبارزه با بیماری و توانبخشی بخش دامپروری و کاهش گازهای آلاینده در ترکیه است و در این پروژه افزونبر 80 هزار دامدار، بخشهای خدماتی و دامپزشکان بهرهمند میشوند.
این پروژه تاثیرات وسیعتری را از طریق دسترسی به اطلاعات میان بخشی برای سهامداران با توسعه خدماتدهی به دامداران و بهبود معیشت آنها را ممکن میکند.
بانک جهانی در مورد پروژه مذکور گفت: این پروژه به رشد پایدار و درازمدت در بخش کشاورزی، ایجاد فرصتهای شغلی برای جوان، ممانعت از مهاجرت و رونق و رفاه در مناطق روستایی ترکیه کمک میکند.
در سالهای اخیر بازده بخش کشاورزی در ترکیه رشد قابل توجهی داشته، به گونهای که در سال 2020 صادرات محصولات به 7/ 20 میلیارد رسیده و انتظار میرود که در سالجاری حدود 10 درصد به مقدار مذکور افزوده شود.
بخش کشاورزی در ترکیه 6/6 درصد از اقتصاد و 18 درصد از نیروی کار را به خود اختصاص داده است ؛ اگرچه مواجه بودن با چالشهای بهرهوری مانند بالا بردن بازده و استفاده از تکنولوژیهای جدید گریبانگیر بخش بوده است و توسعه کشاورزی در ترکیه موجب بروز فشار زیست محیطی شدید بهدلیل استفاده بیش از حد از زمین، آب و انرژی شده؛ چنانکه سهم تولید گازهای گلخانهای ترکیه در حدود13 درصد است.
بانک جهانی اعلام کرد این پروژه موجب کمتر شدن شکاف جنسیتی و تشویق زنان به شرکت در آموزشهای کشاورزی، دسترسی آنها به فرصتهای سرمایهگذاری و خلق اطلاعات به منظور سهولت در موضوعات مرتبط با آنها خواهد شد، بر اساس این پروژه شرایط بهتری برای زنان جهت فعالیت در بخش کشاورزی ایجاد میشود. امیدواریم که این مشارکت بخش کشاورزی ترکیه را به یک صحنه رقابتی و رشد پایدار برساند و تا سال 2053 میزان کربن تولید شده در این کشور به صفر برسد.
ترکیه توافق آب و هوایی پاریس را در سال گذشته امضاء کرد و برای رساندن میزان آلاینده کربن به صفر تا سال 2053 شروع به برنامه ریزی کرده است.
انگیزه و محرک پایداری در کشاورزی ترکیه میتواند موجب ارتقای و پیشبرد فرصتهای تجاری گردد و این در حالی است که آن کشور یکی از بزرگترین شرکای تجاری اروپا در زمینه محصولات کشاورزی است.
پیاده کردن تکنولوژیهای دیجیتالی در بخش کشاورزی و خلق اطلاعات به منظور تولید محصولات کشاورزی، حفظ خاک و مدیریت اراضی کشاورزی به افزایش بهرهوری، کاهش اثرات منفی تغییرات اقلیمی بر روی اکوسیستم طبیعی، افزایش درآمد روستاییان و ایجاد اشتغال میانجامد.
حاشیهای که بر این مطلب میتوان اضافه کرد آن است که چرا کشور ایران علیرغم دارا بودن ظرفیتهای بیشتر از کشاورزی ترکیه و پتاسیلهای بالقوهای که میتوانند علاوهبر مطالب مندرج شاخصههای دیگری نیز داشته باشند، قادر به جذب چنین سرمایهگذاریهایی در این جا نیست؛ چه موانعی با وجود ضرورت توجه به ظرفیتهای بخش کشاورزی ما را از چنین مواهبی محروم کرده است و این «تنهایی در خانه» ما را به کجا میبرد!
مهدی رجول دزفولی