شرط موفقیت نیکبخت

گفتم این جام جهان‌بین به تو کی داد حکیم؟!

عصر روز سه‌شنبه 30 خردادماه و پس از رأی اعتماد بالای مجلس (حدود 200 رأی) به دکتر محمدعلی نیکبخت، وی در دفتر کار سابق خود حاضر شد و همانگونه که در پایان سخنرانی خود در صحن علنی مجلس از معلمان و وزرای قبل از خود تشکر کرده بود، در اندرونی، با تک‌تک وزرایی که در ایام صدارت‌شان با آنها همکاری کرده بود (از مرکز خدمات تا کارمندی، کارشناسی، رئیس سازمان، معاون وزیری و…) تماس تلفنی گرفته، از آموخته‌های آنان تشکر و قدردانی نمود و خود را نیازمند مشاوره‌ها، ارائه راهکارها و همراهی مدیران با لیاقت و دلسوز کشور اعلام کرد.

اخبار سبز کشاورزی ؛ ابوالقاسم گل‌باف | گرچه نگارنده تردید دارد که حضور وزیران سابق در طبقه 16 وزارتخانه، آیا به مذاق برخی مدیران حاضر خوش می‌آید یا خیر؛ اما فرزند سیستان جسورتر از آن است که مسیر مدیریتی خود را در تنگنا و محدودیت افکار آدم‌های کوچک و ترس از گلایه‌مندی برخی از افراد قرار دهد.

بیشتر بخوانید: بیانیه انجمن صنفی رسانه‌های کشاورزی و صنایع غذایی

محمدعلی نیکبخت پس از مرور کار و تجربه در همه سطوح کشاورزی به‌ویژه اینکه در دولت‌های چپ و راست همواره قابل احترام بود و نظرات کارشناسی وی به جد مورد دقت قرار می‌گرفت؛ روزی هم که برای پیشنهاد و پذیرفتن صدارت در دولت رئیسی دعوت شد، نه فریاد خوشحالی سر داد و نه از همکاری سر باز زد و نه در وزارتخانه و در افکار عمومی تظاهر به این کرد که از وی برنامه خواسته شده است.

گامی برای رونق کشاورزی

نیکبخت در خلوت با خدای خود، چشم بر کشاورزان (از رعیت، دامپروران، شیلاتی‌ها، فعالان بلوچ و سیستانی در اراضی کویری و کم‌آب مزارع تفت، زابل، خاش، سراوان و… گرفته تا کشاورزان گرگانی، خراسانی، آذری، بندری، خوزستانی و…) و مصائب آنها گشود و از خداوند خواست تا به وی نیرو و توانی عطا بفرماید که بتواند کمی تا قسمتی از مشکلات آن‌ها بکاهد و بر رونق اقتصادی آن‌ها و افزایش بهره‌وری تولیداتشان بیفزاید و در مبحث هزینه‌- فایده کار کشاورزی تعادل همراه با تعامل ایجاد کند.

بیشتر بخوانید: واقعاً مملکت وزیر دانا می‌خواهد

بر این پایه، وی که اکثر دوران کاری، کارشناسی و مدیریت خود را در مناطق کم‌آب، زمین‌های شور، اراضی لم‌یزرع و… گذرانده، اینک قصد دارد گامی برای رونق کشاورزی و رونق کسب و کار کشاورزی بردارد.

دوری از پذیرفتن نیروهای خارجی تحمیلی

به نظر می‌رسد نیکبخت ریسک مدیریتی دو ساله و زمان اندک صدارت را بر تشریفات و برو و بیا و زرق و برق کلمه وزیر که به وی اطلاق می‌شود ترجیح داده و در بدنه وزارتخانه در حال کندوکاو است تا حتی‌المقدور از پذیرفتن نیروهای خارجی تحمیلی به بدنه آسیب‌پذیر وزارتخانه دوری کند.

خوشبختانه نیکبخت آنقدر زیرک است که خود را در دامی این چنین گرفتار نکند، چه با پذیرش اولین نیروی تحمیلی سیل فشارها، تهدیدها، نوید و وعده‌ها که فلان فرد به‌عنوان معاون وزیر، رئیس سازمان مستقل …، رئیس صندوق… ، رئیس سازمان استانی، مشاور و… به راه می‌افتد و بنیان اعتبار، سوابق و آقایی وی را تخریب می‌کند.

شرط نجات کشاورزی

البته شرط موفقیت نیکبخت و رها شدن کشاورزان از سیاه بختی، این است که ضمن تکمیل پست‌های بلاتصدی، مدیران چابک، شجاع و نترس، انتخاب و منصوب کند که ضمن توانمندی و راهگشایی، قدرت نه گفتن داشته باشند، مدیرانی که برای هر کاری به‌دنبال بخشنامه، تعرفه، مصوبه، دستور وزیر نباشند، مدیرانی که اعتقاد صرف به هزینه کردن پول برای پیشبرد هر پروژه‌ای نداشته باشند، مدیرانی با اراده، قوی، خودساخته، بیل زن، حرفه‌ای، پشت تراکتور‌نشین، مشرف به کشاورزی هوشمند، جانشین‌ساز و مدیر پرور داشته باشد.

قاعدتا در این صورت نمی‌توان چنین مدیران شاخصی که انگشت‌شمار هستند را صرفا در بین جناح چپ یا راست، اصولگرا یا اصلاح‌طلب جست‌وجو کرد؛ همان‌گونه که بالا و پایین شدن قیمت مرغ ربطی به جریان اصولگرا یا اطلاح طلب ندارد. باید پذیریم مهندس، دکتر، کارشناس و کاردان چنانچه روزی پای روضه فلان روحانی اصولگرا یا اصلاح‌طلب بوده یا یک دوره در دولت چپ‌ها یا راست‌ها خدمت کرده، نباید با برچسب تعلق به یک جناح یا یک حزب از دایره خدمت و وظیفه تامین امنیت غذایی کنار گذشته شود؛ زیرا در آن صورت از مهندس اصولگرا باید انتظار تولید گندم اصولگرا داشت. مگر می‌شود هندوانه اصولگرا یا هندوانه اصلاح طلب داشت!؟

بیشتر بخوانید: بیانیه‌ در رابطه با ویژگی‌های وزیر پیشنهادی کشاورزی

دو سالی که به اندازه یک چشم به هم زدن می‌گذرد

نیکبخت باید به هوش باشد این دو سال به اندازه یک چشم به هم زدن می‌گذرد و اگر احتیاط پیشه کند یا منتظر تایید این و آن باشد یا از سوی مجلس و استیضاح و تهدیدات باند و مافیای قدرت در هر کسوتی از فراکسیون گرفته یا کمیسیون و وابستگان به چپ و راست بهراسد به فوریت اعتماد و نیروی لایزال و نامرعی بدنه وزارتخانه را از دست می‌د‌هد. پرسنل و نیروهایی که نان وزارتخانه را می خورند و به آن تعصب دارند.

صندلی تامین نان و غذا در هیات دولت باید فریادزن داشته باشد

رسانه‌ها می‌گویند صندلی تامین نان و غذا و امنیت غذایی باید در هیات دولت فریادزن داشته باشد، کمیسیون کشاورزی و فراکسیون‌ها در مجلس هم باید بداند اگر با اراده و خواسته‌های منطقی و مدیریتی وزیر هماهنگ نباشد با چهار، پنج میلیون خانوار کشاورزی و تشکل‌های مردم نهادبخش طرف خواهد شد.

لازم است وزیر در هیات دولت و در مقابل رئیس‌جمهور، معاون اول و وزرا آنها را توجیه کند که نان و غذای مردم بیشتر از اسلحه برای امنیت کشور ارزش دارد و با مدیر دست‌پاک، کاردان و توانمند می‌توان امنیت غذایی برقرار کرد، نه با لابی‌گری و نگاه از بالا!