آرزوی محافظهکاران؛ پیروزی خودیها
تقریبا مسلم است که رقابت اصلی در انتخابات ریاست جمهوری پیشرو میان مسعود پزشکیان و محمدباقر قالیباف است.
اخبار سبز کشاورزی؛ اگرچه چهار نامزد دیگر و بالاخص زاکانی و قاضیزاده هاشمی تاکید میکنند که تا پایان رقابتها در این مبارزه باقی خواهند ماند و برای پیروزی تلاش خواهند کرد، اما دنیای سیاست از این ادعاها زیاد دیده است و چندان معلوم نیست که ادعاها و وعدههایی که سیاستمداران میدهند، همانطور که میگویند بهوقوع بپیوندد.
چنانکه اگر قرار بود سیاستمداران به حرفهای خود عمل کنند، هماکنون و بنا به قولی که قالیباف به فراکسیون مستقلین مجلس داده بود، او اکنون نباید در زمره نامزدان انتخابات قرار میگرفت.
شانس بیشتر قالیباف و حمایتهایی که برخی چهرههای محافظهکار از وی نمودهاند، به ویژه برخی چهرههای عملگرا مانند زاکانی را احتمالا به این نتیجه خواهد رساند که به جای شرکت در این وزنکشی سیاسی و آشکار شدن قدر و اندازهشان در این انتخابات، به معامله با طرف احتمالا پیروز روی بیاورند و در ساختار اجرایی دولت آینده سهمی برای خود ذخیره کنند.
زاکانی، قاضیزاده هاشمی و جلیلی هر یک سابقه کنار رفتن به نفع نامزد دیگر را دارند و در این انتخابات هم چندان بعید نیست که از این تکنیک به نفع نامزدی دیگر استفاده کنند.
به ویژه اگر تعداد رای دهندگان بیشتر شود و پیشبینی شود که برخلاف دو انتخابات گذشته، درصد بیشتری از واجدان شرایط رایدهی به سر صندوق های اخذ رای خواهند آمد و رای خواهند داد.
ممکن است برخی چهرههای ارشد محافظه برای جلوگیری از خرد شدن آراء و ناکام ماندن قالیباف به سایر نامزدان محافظهکار و حتی سعید جلیلی پیشنهاد و یا توصیه کنند که به نفع قالیباف کنار بروند و شانس پیروزی او را افزایش دهند.
از این تکنیک پیش از این هم استفاده شده و در یک مصاحبه که در زمان رقابتهای دور پیشین ریاست جمهوری منتشر شد، قاضیزاده هاشمی به یاد میآورد که پس از پیروزی حسن روحانی بر سیدابراهیم رئیسی، برخی بزرگان از اینکه تعداد نامزدان محافظهکار زیاد بوده و باعث شکست رئیسی شده انتقاد کرده بودند.
اما در این میان اظهارات امیرحسین ثابتی، نماینده فعلی مجلس شورای اسلامی و مجری پیشین صدا و سیما خبرساز شده است.
او گفته بود که در یکی از انتخاباتهای پیشین در اتاق فکر یکی از چهرههای محافظه کار وقتی از لزوم افزایش تعداد رایدهندگان سخن میگفته یکی از محافظهکاران به وی توصیه کرده که اگر مشارکت رای دهندگان در انتخابات در تهران افزایش یابد، نامزدی پیروز خواهد شد که به نفعشان نیست.
از این اظهارات میتوان دریافت که برخلاف شعارهای داده شده، افزایش مشارکت در انتخابات چندان هم برای احزاب و گروههای محافظه کار جذاب نیست و اگرچه در ظاهر، نامزدان و چهرههای محافظهکار و دلواپس از ضرورت تلاش برای کشاندن مردم در پای صندوق رای سخن میگویند، اما واقعا محافظه کاران دوست دارند همان درصد کمی که به آنها و نامزدانشان رای میدهند، پای صندوق بیایند و رای بدهند.
این نکته نیز مهم است که اکثر یا قریب به اتفاق کسانی که رای نمیدهند، دستکم از محافظه کاران حمایت نمیکنند و به همین علت قابل تصور است که اگر مشارکت افزایش یابد، نامزد پیروز از میان محافظه کاران نخواهد بود.
علاوه براین آنچه که در مورد تحریم یا قهر با انتخابات هم گفته میشود، راه چندان موثر و کارسازی نیست، چراکه در این صورت آیا هواداران محافظه کاران هم با صندوقهای رای خداحافظی یا قهر خواهند کرد؟ حتما چنین نمی شود و به همین دلیل کسانی که با انتخابات قهر میکنند در واقع راه را برای پیروزی جناح رقیب باز مینمایند.
جالب است که اکنون برخی کانالها و پایگاههای نزدیک به محافظهکاران، بیشتر از آنکه افزایش حضور مردم در انتخابات را مطالبه کنند، احتمال قهر و عدم شرکت اصلاح طلبان در انتخابات پیش رو را بزرگنمایی میکنند.
به این دلیل احتمالا برخی از همین محافظه کاران امیدوارند که در عدم حضور اکثریت مردم ایران در پای صندوق های رای، تنها هواداران خودشان پای صندوق بیایند و رای بدهند تا پیروزی یکی از خودشان، تضمین شود.