کشاورزی؛ میدان عمل‌گرایی نه سیاست بازی

اخبار سبز کشاورزی؛ روشن است که همه نامزدان در کنار بخش‌های مختلف اقتصادی و صنعتی موضوع تهیه و تامین غذای سالم، پایدار و در دسترس عموم شهروندان ایرانی اهمیت زیادی دارد و هیچ یک از نامزد رقابت‌های انتخاباتی نمی‌تواند موضوع امنیت و سلامت غذا را نادیده بگیرد.

دقیقاً به همین دلیل است که کشاورزی و صنایع وابسته به آن، به عنوان بخش محوری و اصلی مد نظر نامزدهای ریاست جمهوری مطرح است.

به همین ترتیب نامزدان دیدار و گفتگو با کشاورزان را به عنوان مجریان اصلی و خط مقدم جبهه تولید و تامین غذا را با اهمیت می شمارند. چنان که آنان در همین روزهای اخیر ملاقات‌هایی با کشاورزان و یا فعالان بخش کشاورزی داشته‌اند. در عین حال و در ستادهای انتخاباتی، نامزدان ریاست جمهوری بخشی را به کشاورزی و کشاورزان اختصاص داده اند. این بدان معنی است که کسانی که برای جلب نظر شهروندان و ورود به پاستور تلاش می‌کنند به جامعه کشاورزی و کشاورزان و صنعتگران صنایع غذایی همپای سایر صنعتگران ایران اهمیت می‌دهند و برای جلب نظر این قشر هم کوشش می‌نمایند.

اما چنان که برای صنعتگران نیز چنین است، عرصه کشاورزی و تولید و تامین غذا و صنایع بالادستی و پایین دستی و سایر صنایع وابسته آن، میدان عمل است و جای تعارف، سیاسی‌کاری، حزب‌بازی و عوام فریبی نیست. کشاورزی ایران در مقیاس گسترده، که شامل صنایع بالادستی و پایین دستی کشاورزی و صنایع بالادستی و پایین دستی غذا و کشاورزی و دامپروری، طیور، شیلات و صنایع وابسته به آن می‌شود، از مشکلات زیادی رنج می‌برد و برخی از این مشکلات به موانعی مزمن تبدیل شده و سال‌هاست که دولت‌ها از عهده برطرف ساختن آن بر نیامده‌اند. یکی از این مشکلات قدیمی نسبت برابری آب در مقابل تولید محصول خشک کشاورزی است که در مقیاس وسیع موضوع کم آبی ایران را مطرح می‌سازد.

لی رغم اینکه ایران در کمربند خشکی جهان واقع شده و بسیاری از کارشناسان نسبت به تاثیر این کم آبی، استفاده از آب‌های زیرزمینی، نشست زمین در مناطق گوناگون شهری و غیرشهری هشدار می‌دهند، باز هم در برخی نقاط کشور این خطر بزرگ مورد توجه قرار نگرفته است و گاهی دیده می‌شود که کشاورزان با بی‌تفاوتی و گاهی بی‌مسئولیتی به مصرف آب‌های چاه و حفر چاه‌های غیرقونی می‌پردازند. نامزدان ریاست جمهوری باید توضیح دهند که برای حل این مشکل بزرگ چه اندیشه و تدبیری دارند، چگونه می‌خواهند هم تولید غذا در کشور را در سطح مطلوب نگه دارند، هم کشاورزی ایران تعطیل نشود، هم کشاورزان ایران که یکی از بزرگترین جامعه کارگری کشورمان محسوب می‌شود بیکار نشوند و هم در مصرف آب و ذخایر آبی کشور صرفه جویی قابل لمسی انجام گیرد .

ایرانیان طی سال‌های اخیر دیدند که میلیاردها متر مکعب آب شیرین باران‌های سیل آسا و انبوه بر زمین ریخته می‌شود ولی علی رغم آن که درباره وقوع این باران ها هشدارهای قبلی نیز اعلام شده، به جای آنکه این میلیاردها متر مکعب آب شیرین و رایگان صرف تغذیه سفره‌های آب زیرزمینی و ذخایر آبی کشورمان شود، نه فقط مورد بهره‌برداری قرار نمی‌گیرد و به دریاها و آب های آزاد ریخته می شود،‌ بلکه زیان بزرگی هم به تاسیسات شهری و روستایی وارد می‌سازد و بخش بزرگی از ایرانیان و هم وطنان مان را دچار خسارت و بی خانمانی می سازد.

روشن است که مدیریت این آب نه بر عهده مردم و شهروندان، که بر عهده دولت و حاکمیت نظام است و رئیس جمهور باید روشن سازد که برای مدیریت این آب و استفاده بهینه از آن چه تدبیری اندیشیده است. این نکات روشن می‌سازد که بخش کشاورزی ایران اگرچه دارای ظرفیت بزرگی برای رای دهی به نفع یک نامزد و پیروز نمودن آن است اما در عین حال عرصه‌ای عملی و دشوار است که دادن شعار و وعده‌های غیرقابل تحقق می‌تواند بی اعتمادی کشاورزان و فعاللان بخش بزرگ کشاورزی و عدم جذب آرای ایشان را به همراه داشته باشد.