دولت این جیب به اون جیب+ ویدئو
سیاست‌های تکراری دولت‌ها و بازی مارپله با سازمان هدفمندی یارانه‌ها ملت را در بهت فرو می‌برد.
به گزارش اخبار سبز کشاورزی؛ نگاهی به بازی قیمت‌ها در ایران نشان می‌دهد بعضی از مدیران اقتصاد دانشگاه امام صادقی کشور هنر عجیبی در این سال‌ها یاد گرفته و مرتبا تمرین می‌کنند به نام بازی «جیب به جیب»! یعنی اقتصاد ایران را یک عدد کاهشی در نظر گرفته و فقط از جیب یک جامعه هدف در می‌آورند و در جیب گروهی دیگر می‌گذارند.
بازی گندم و نان
نمونه‌اش بازی گندم و نان است، نمونه دیگرش بنزین و خودرو است و نمونه دیگرش بلیت و هواپیماست. از شهریه و آموزش هم نگذشته‌اند.
بنشینی محاسبه کنی این مثال‌ها تعدادش کم نیست؛ در صورتیکه قرار بود اگر کالاهای ضروری مردم را گران می‌کنیم مبلغ حاصل از منفعت دولت در این زمینه، طی سازوکار ستاد هدفمندی یارانه‌ها به آنان بازگردد تا عدالت جاری شود؛ اما چرا چنین نمی‌شود؟
برای درک این موضوع به مصارف هزینه‌ای ستاد هدفمندی مراجعه فرمایید (مرجع: گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس و مصاحبه دکتر فرشاد مومنی).
۱۵ درصد گرانی گندم برای سال آینده و ۴۰ درصد گرانی نان از امسال
برگردیم و به بخش کشاورزی بپردازیم؛ در روزهای اخیر قیمت گندم ۱۵درصد برای سال آینده گران شد، اما بلافاصله برای کسب پول تعهد شده، قیمت نان برای امسال را ۴۰ درصد گران کردند. به همین سادگی!
در صورتیکه قانون، اجازه گرانی نان تا سقف ۲۵درصد در هر سال را می‌دهد که دولت‌ها از این ۲۵درصد هم برای جلب رضایت رأی‌دهندگان خصوصا در سال‌های دم انتخابات، پرهیز می‌کنند.
چرا این نوع اقتصاد از این جیب به آن جیب روال شده است؟ چون دولت یا باید این پول را از خزانه بدهد که ندارد یا از راه‌های دیگر، از گروهی از مردم بگیرد و به گروهی دیگر بدهد.
از سه هفته پیش، افزایش قیمت نان در ۱۰ استان کشور شروع شد و در چند روز اخیر هم‌زمان با اعلام نرخ خرید تضمینی گندم برای سال آینده به تهران رسید و نان در تهران ۴۰ درصد گران شد.
براساس ابلاغیه جدید وزارت کشور قیمت انواع نان با آرد یارانه‌ای نوع یک برای هر عدد نان بربری ساده با آرد نوع (یک) از ۱۸۰۰ به ۲۵۰۰ تومان و بربری ساده با آرد نوع (دو) از ۲۵۰۰ به ۳۵۰۰ تومان رسید.
همچنین قیمت هر عدد نان لواش با آرد نوع یک از ۵۰۰ به ۷۰۰ تومان و لواش نوع دو نیز از ۶۵۰ به ۹۰۰ تومان تغییر یافت.
براساس این ابلاغیه، نرخ نان سنتی تافتون با آرد نوع یک نیز از ۹۰۰ به ۱۲۶۰ تومان و تافتون با آرد نوع دو از ۱۲۰۰ به ۱۵۰۰ تومان، تافتون خراسانی از ۱۰۰۰ تومان به ۱۴۰۰ تومان، نان تافتون ماشینی گردان با آرد نوع یک از ۷۰۰ به ۸۵۰ تومان و با آرد نوع دو از ۱۰۰۰ به ۱۲۰۰ تومان شد.
جالب‌تر اینکه قیمت هر قرص نان سنگک ساده از ۳۰۰۰ به ۵۰۰۰ تومان افزایش یافته؛ اما واقعیت این است که سنگک ساده بدون کنجد قبل از این ابلاغیه و از یک سال و نیم پیش مشمول آرد یارانه‌ای درجه دو شده و قیمت آن از ۳ هزار تومان به ۵ هزار تومان افزایش پیدا کرده بود.
حالا در این معادله جیب به جیب، دو گروه مردم هستند. گروهی فقط در یک سمت قرار می‌گیرند، مانند کارمندان و کارگران، گروهی در هر دو سمت قرار می‌گیرند مانند کشاورزان که هم باید گندم تولید کنند و هم مصرف‌کننده نان و آرد هستند.
این‌ها فاصله جیبی کمی دارند، یعنی دولت از یک جیبشان درمی‌آورد و در جیب دیگر می‌گذارد.
و اما شاهکار سازمان شرکت سهامی هدفمندی یارانه‌ها
ظاهرا در سازمان هدفمندی یارانه‌ها براساس قانون هدفمندی، وظیفه جبران‌هایی برای تولیدکننده، جبران‌هایی برای دولت و جبران‌هایی برای مصرف‌کننده تعیین شده است، بگذریم که در مواردی تولیدکننده و مصرف‌کننده یکی است، مانند زارعان گندمکار که هم تولیدکننده گندم هستند و هم مصرف‌کننده آن (در حالی‌که دولت گندمی را که به‌صورت نان به آنها عرضه میکند ۴۰درصد و درمورد نان سنگگ ۶۷درصد گران‌تر از گندمی که از آنها می‌خرد به خودشان می‌فروشد).
با این حال، سازمان هدفمندی یارانه‌ها که باید جبران‌کننده برای دولت و ملت (تولیدکننده و مصرف‌کننده) باشد، ظاهرا موظف شده تا بودجه و اعتبار و منابع خود را در مسیرهای دیگری هزینه کند؛ مثلا کمک به آثار فاخر صدا و سیما.
گذشته از اینکه ۹۰درصد آثار صدا و سیما مبتذل، دین‌گریزان و غیرملی است. این سازمان از کنتور برق مردم، از بودجه عمومی و از محل تبلیغات بی‌حساب و کتاب و... عواید فراوان دارد؛ اما دست در جیب یارانه‌ها هم میکند.
- تقویت فرهنگ دینی در شهرستان‌ها؛ تعریف فرهنگ دینی چیست؟ دین که در ۴۶ سال گذشته به اندازه کافی تقویت شده و نتایج آن را در دینداری مردم و جوان‌ها می‌بینیم. این تقویت چگونه و در چند شهر از ۴۸۰ شهر کشور هزینه می‌شود؟
-جامعه المصطفی که از کشور بودجه چاق و چله دریافت میکند و هنوز گزارش کار و هزینه فایده و خروجی به جامعه نداده است و در اینجا از یارانه‌ها هم سهم‌الشرکه دریافت میکند.
-مرکز جهانی ثقلین که در کجای جهان به‌عنوان یک مجمع جهانی قرار دارد، معلوم نیست؛ اما از یارانه مردم هم بهره‌مند می‌شود.
-کارگروه زیارت؛ درحالی‌که بقاء و امام‌زاده‌ها دریافتی بسیار بالایی از محل نذورات و هدایای مردم دارند و مردم بنابر اعتقادات خود در شرایط بد اقتصادی هم به امید گره‌گشایی از کارشان با هزینه شخصی به زیارت می‌روند با این همه ظاهرا از اینجا هم یارانه به آنها تعلق می‌گیرد.
- مرکز رسیدگی به مساجد اصفهان و خراسان؛ به‌راستی در مساجد برای مراسم پنج‌گانه نماز آنقدر پرمی‌شود که باید توسعه یابد، باید به آنها رسیدگی شود که دینداری را این‌قدر در مردم تقویت کرده‌اند که برخی انگار قفل تعزیرات بر آنها خورده است و برخی فقط امام جماعت و خادم مسجد و اجاره‌کنندگان مغازه‌های مسجد را به خود می‌بینند، اما از دریافت یارانه حق مردم نمی‌گذرند.
بگذریم که بهره‌برداران فراوان دیگری از شرکت سهامی یارانه‌ها، گوشت نذری و قربانی می‌گیرند که اگر ادامه بدهیم، مثنوی ۷۰ من کاغذ می‌شود.
زیاده عرضی نیست. عزت مستدام!
