مدیرعامل تلاونگ در گفتوگو با اخبار سبز کشاورزی:
دولت در امور مرغداریها دخالت نکند
پس از آنکه در برخی مرغداریها، مازاد تولید مرغ گوشتی مشاهده شد، اختلافهایی میان تولیدکنندگان مرغ با تولیدکنندگان جوجه یکروزه بروز کرد.
در این رابطه، مهدی معصومی، مدیر عامل شرکت تلاونگ، به خبرنگار پایگاه خبری اخبار سبز کشاورزی گفت: سالهاست که به اینگونه روشها و این شیوههای مدیریتی اعتقاد ندارم. ساختار مرغ گوشتی و مرغ تخمگذار و جوجه یکروزه در ایران، ساختاری براساس عرضه و تقاضاست و این ساختار خودش باید خودش را اصلاح کند.
معصومی افزود: هر اطلاعیه و هر دستوری که در یک مقطع بخواهد وارد این صنف شود، این صنف را چندین سال گرفتار میکند، یعنی دستاندرکاران صنف یا سود زیاد یا ضرر زیاد میکنند یا تولید از بین میرود.
امور هر صنفی به خود آن صنف واگذار شود
این چهره نامآشنای صنعت مرغداری با تاکید بر اینکه دولت جمهوری اسلامی ایران باید یاد بگیرد که کار هر صنفی را به خود آن صنف واگذار کند، گفت: به این ترتیب هر صنف هم قیمتهایش را خودش اصلاح میکند هم میزان تولیدش را تنظیم میکند، من به هیچ چیز به جز اینکه گفتم باور ندارم.
معصومی در پاسخ به این سوال که آیا تجربه عملی درباره اجرای این مکانیزیم وجود دارد با خیر، توضیح داد: از سال 78 تا سال 98 در همین حکومت جمهوری اسلامی ایران این مکانیزیم به اجرا درآمده است و تجربه خوبی در این باره وجود دارد.
کمبود یا مازاد تولید در بازار چندان نگران کننده نیست
وی درباره نگرانیهای ناشی از احتمال بروز کمبود یا مازاد تولید در بازار گفت: هر اتفاقی که بیفتد چندان نگرانکننده نیست؛ چنانکه از سال 1378 تا 1398 واردات غلات آزاد بود، هر کسی دلش میخواست جوجهریزی میکرد، هر کسی دلش میخواست گوشت مرغ تولید میکرد و...، چه اتفاقی افتاد؟ آیا کسی مرد یا آسیب دید؟ در همین سالها شاهد توسعه مطلوب صنعت مرغداری هم بودیم. در همین سالها تولید بیش از دو برابر رشد کرد.
معصومی پرسید: چرا این اتفاق افتاد؟ چون کسی با صنعت مرغداری کاری نداشت. در همین انجمنها و صنف برای فعالان صنف تعیین تکلیف میکردیم که در ماه چند مرغ مادر جوجهریزی داشته باشیم. خود من هم در این جلسات حضور داشتم و تشخیص میدادیم که چگونه باید برنامهریزی و تنظیمگری داشته باشیم.
مدیرعامل شرکت تلاونگ گفت: در واقع، رکولاتوری و تنظیمگری اگرچه با هماهنگی دولت انجام میگرفت، اما در اختیار صنف و فعالان صنف بود؛ چون این کار تخصص است و هر کس نمیتواند به آن ورود کند.
مثلا دولت تقاضا میکرد که تولید 5 درصد افزایش یابد، صنف هم قبول میکرد در قانون هم پیشبینی شده بود که چون مصرف سالانه 5 درصد افزایش مییابد به همین میزن تولید هم افزایش یابد.
اما اگر قرار باشد که افراد غیرمتخصص در این موضوع دخالت کنند، به همریختگی پیش میآید؛ مثلا از وزارت صنعت، معدن و تجارت به وزارت جهاد کشاورزی میآید یا به مجلس میرود و برای این حوزه تصمیم میگیرد یا فردی که استاد دانشگاه است و صبح به صبح اطلاعیه صادر میکند، اینها دانش کافی برای این کار ندارند و نباید دخالت کنند.
معصومی با تاکید بر این که این دیدگاه من، برای 20 سال در کشور اجرا شده و نتیجه داده است، گفت: تجربه ما به دوران پیش از میلاد مسیح باز نمیگردد و در همین نظام جمهوری اسلامی ایران تجربه شده است، از این بابت دولت باید خود را کنار بکشد و امور را به اعضای خود صنف واگذار کند.