خسارت صدها میلیارد تومانی سیل به وسکاره رودهن

ابر در آسمان‌ها پدیدار می‌شود، باران می‌بارد، رودخانه پر آب می‌شود، اما وقتی شدت آب زیاد‌ شود‌ سیل می‌آید.

اخبار سبز کشاورزی : رودخانه‌ها در همه جای دنیا گاهی طغیان می‌کنند و انسان‌های را که به حریم‌شان تجاوز‌ کرده‌اند، غافلگیر می‌کنند و قدرت خود را به رخ آنها می‌کشند.

ما اما عادت داریم که سیل حاصل از طغیان رودخانه‌ها را خشم طبیعت تعبیر کنیم؛ در حالی که این نه خشم طبیعت، بلکه خصلت طبیعت است.

انسان‌ها باید به حریم طبیعت احترام بگذارند، بیایید یک سوزن به خودمان بزنیم، آیا ما با طبیعت همزیستی مسالمت‌آمیز داشته‌ایم؟!

هفته گذشته، جغرافیای طبیعی ایران زمین گرفتار سیل شد، این باران و سیل همچنان ادامه دارد؛ متاسفانه بر اثر این سیلاب تعداد زیادی از هم‌‌میهنان ما بر اثر سیل جان خود را از دست دادند. اواخر هفته گذشته دو سیل پشت سر هم در وسکاره رودهن جان یک نفر را گرفت و‌ صدها میلیارد تومان خسارت مالی برجای گذاشت.

وسکاره مظلوم واقع شده

محمود اشتیاقی، عضو شورای وسکاره، با گله از اینکه این روستا مظلوم واقع شده است و رسانه‌ها عمق خسارت جانی و مالی این منطقه را پوشش ندادند، می‌گوید: سیل‌ یک روستای ویران روی دست ما گذاشته و حالا کار ما صد برابر شده است.

اشتیاقی در‌ ادامه می‌گوید: تلاش می‌کنیم هر چه زودتر برق، آب و گاز روستا را وصل کنیم.

محمود طهرانی، دیگر عضو شورای وسکاره، خسارت‌های جانی و مالی روستا را بر اثر سیل در نتیجه ساخت و سازهای غیرمجاز در روستاهای بالادستی می‌داند و می‌گوید: سیل هر آنچه را در بالا تخریب کرد در پشت پل محکم وسکاره جمع کرد، همین امر موجب‌ بالا آمدن آب رودخانه و تخریب روستای وسکاره شد.

طهرانی در ادامه می‌گوید: طغیان رودخانه به حدی بود که یک نفر فوت کرد،‌ آب گل‌آلود با سرعت و قدرت وارد‌ مسجد جامع روستا شد، ۱۶ دستگاه اتومبیل را با خود برد و‌ به‌طور کامل تخریب شد و چندین خانه و ویلا ناپدید شدند.

در بازدید‌ میدانی که از روستای وسکاره داشتم، خسارات وحشتناک سیل را به وضوح دیدم. مردم داغدار بودند، اتومبیل‌ها له شده بودند، به‌طوری که یک پراید اندازه یک فرغون شده بود. خیلی‌ها حتی ضایعات اتومبیل خود را نتوانسته‌اند پیدا کنند؛ چراکه بر اثر سیل زیر گل و لای مدفون شده است.

تجاوز برخی به حریم رودخانه‌ها

دو برادر‌ چکمه‌پوش‌ به نام‌های تحیری را دیدم که با چندین کارگر بیل به دست در تلاش بودند که گل و لای حاصل از سیل را از حیاط خانه خود بیرون‌ ببرند.

برادر بزرگ‌تر‌ بیل را به کناری انداخت و گفت: ۳۰ سال پیش هم وسکاره گرفتار‌ سیل شدیدی شد؛ اما شدت این سیل خیلی بیشتر از آن سیل است.

او با انتقاد از تجاوز برخی به حریم رودخانه‌ها می‌گوید: پدران و مادران ما آدم‌های عاقلی بودند، چون خانه‌ها را دورتر از حریم رودخانه و در دامنه کوه می‌ساختند با این کار، روستایی‌ها از طغیان رودخانه در امان بودند.

به علاوه آنها خانه را طوری می‌ساختند که در زمستان از بیشترین انرژی خورشید و در تابستان از وزش باد بهره می‌بردند. همچنین خانه ساخت نیاکان ما در برابر زلزله بسیار مقاوم تر از خانه های الان است.

محمود برکتی، پیرمرد پا به سن گذاشته است. او در این حادثه اتومبیل شاسی بلندش‌ را از دست داده است.

او در پاسخ به این پرسش که خانه‌های شما بالاتر از حریم رودخانه است؛ اما چرا مسجد را کمی نزدیک رودخانه ساخته‌اید، می‌گوید: زمان قدیم چیزی به اسم حریم رودخانه نبود. زمان‌های قدیم اما عقل حاکم بود. مردم خودشان می‌فهمیدند که باید خانه را در جای امن و دورتر از رودخانه بسازند. با این حال زمان‌های قدیم چون آب،‌ برق و گاز نبود مسجد را کمی نزدیک رودخانه می ساختند تا نمازگزاران بتوانند از آب رودخانه برای سرویس بهداشتی و‌ گرفتن وضو استفاده کنند.

به هر حال آنچه من دیدم طغیان رودخانه بود. با این حال اگرچه سیل‌ در حریم رودخانه هر آنچه بود را ب خود برده است اما روستائیان را متحد کرده است.جمعه هفتم مرداد ۱۴۰۱ اهالی ده وسکاره را چکمه پوش در حال کمک رسانی به همدیگر دیدم.

از اداره برق ، بخشداری ، فرمانداری و هلال احمر هم به کمک روستائیان آمده بودند.

در پایان جمعه سیاه در حالی که داشتم وسکاره را ترک می کردم محمود طهرانی با اظهار تاسف شدید از مرگ یک مرد بر اثر سیل گفت که دیگر هرگز و تحت هیچ شرایطی اجازه ساخت و ساز غیر مجاز بویژه در حاشیه رودخانه را نخواهیم داد.

عارف واحد ناوان