رئیس پارلمان نروژ و گوشه چشمی به ایران
مسعود قرهخانی رئیس جدید پارلمان آن نروژ به نظر میرسد گوشه چشمی به ایران داشته باشد.
مسعود قرهخانی ۳۹ ساله، اوایل آذر ماه امسال به نمایندگی از سوی حزب سوسیال دموکرات کارگر با اکثریت نمایندگان نروژ به عنوان رئیس جدید پارلمان آن کشور انتخاب شد. و به نظر میرسد رئیس پارلمان نروژ، گوشه چشمی به ایران داشته باشد.
به گزارش مزرعه سبز : وی از سال ۲۰۱۷ در پارلمان نروژ حضور داشته و اینک در صدر مجلس نروژ فعالیت میکند، جالب اینکه دقیقا چند روز پس از انتخاب قرهخانی به سمت رئیس پارلمان نروژ، وزیر جهادکشاورزی ایران با سفیر نروژ در تهران دیدار و گفتگو داشت.
دیدار هفته گذشته وزیر جهاد کشاورزی ایران و سفیر نروژ در تهران به پیشنهاد هر مرجع و نهادی که بود و یا به مناسبت صعود یک ایرانی در جایگاه ریاست پارلمان نروژ و امکان زمینهسازی توسعه روابط کشاورزی میان دو کشور صورت گرفته باشد، باید منتظر رفع یا کاهش تحریمها باشد و پس از آن شاید قبل از تمایل ساداتینژاد برای سفر به نروژ شایستهتر آن باشد که علیاصغر خانی، رئیس گروه دوستی پارلمان ایران و نروژ، در رأس هیئتی پارلمانی از ایران به دیدار مسعود قرهخانی، رئیس ایرانی پارلمان بلژیک، برود و احتمال توسعه روابط و کمک خانی و قرهخانی به انتقال تکنولوژی و سرمایهگذاری نروژ به ایران را محک بزند.
آخرین دیدار رئیس گروه دوستی پارلمان ایران با سفیر نروژ در تهران به بهمن ۹۶ در مجلس قبلی بر میگردد. سفیر نروژ هم در آن زمان لارش نوردروم بود؛ در حالی که اینک هم سفیر عوض شده و هم رئیس گروه پارلمانی دو کشور در مجلس شورای اسلامی.
پرونده ۹۰ ساله همکاری ایران و نروژ
پیمان مودت و دریانوردی امضاء شده توسط وزیر مختار دو کشور ایران و نروژ را میتوان سرآغاز همکاریهای نه چندان گسترش یافته دانست، اما در سال ۱۳۵۰ اولاف، پادشاه نروژ، به ایران آمد و همان سال، پادشاه ایران به نروژ سفر نمود و سفر مقامات عالی رتبه دو کشور شدت گرفت.
با این همه، در سال ۱۳۵۵ در اجلاس مشترکی که در سطح وزیران ایران و نروژ برگزار شد، دولت نروژ در زمینه کمک به بهبود سیستم کشاورزی ایران (جنگل، مرتع، شیلات و آبزیان و انتقال تکنولوژیهای مرتبط) اعلام آمادگی کرد. البته در سال ۱۳۵۷ دومین نشست اقتصادی و فنی مقامات دو کشور با موافقت افزایش صادرات کالاهای صنعتی و نیمه تمام ایران به نروژ برگزار شد ولی بعد از آن انقلاب شد؛ اما هیچگاه روابط اداری و اقتصادی دو کشور توسعه چشمگیری نیافت.
یک سال پس از دیدار رئیس گروه دوستی پارلمان ایران با سفیر ایران در نروژ در سال 1396، کمیته مشترک بازرگانی جمهوری اسلامی ایران و پادشاهی بلژیک با هدف گسترش سطح مبادلات بازرگانی تشکیل شد تا ضمن رفع موانع به توسعه تجارت و بازرگانی بین دو کشور کمک نمایند. در این کمیته که در ساختمان شماره ۳۲۴ خیابان ظفر (وحید دستگردی) مستقر است، کمیسیونهای مختلفی از جمله کمیسیون کشاورزی، صنایع غذایی، کمیسیون آبزیپروری، شیلات و کمیسیون کسب و کارهای نوین فعال است که خدمات مورد نظر به را اعضا ارائه می دهد.
از آنجا که چهار بخش «شیلات و آبزیان»، «کشاورزی»، «نفت، گاز و حمل و نقل» و «انرژیهای تجدیدپذیر» حوزه مشترک فعالیتهای مورد علاقه دو کشور را تشکیل میدهد، ایران از نروژ انواع ماهی، تکنولوژی و تجهیزات پرورش ماهی در دریا، فرآوریهای چوبی و چوب پنبه، کشتی، ماشین های الکترونیکی و… وارد می کند یا تمایل به واردات دارد (متوسط سالانه واردات از نروژ در سه دهه اخیر کمتر از ۲۵ میلیون دلار در سال) و در مقابل 8 میلیون دلار در سال محصولاتی همچون میوه، سبزیجات، چای، ادویه، نخ نساجی و پارچه، غلات و حبوبات، محصولات خوراکی به نروژ صادر مینماید.
اگر گزینه احتمالی حضور یک ایرانی در رأس مجلس نروژ را از دلایل دیدار ساداتینژاد با سفیر نروژ با پیشدستی وزارت امور خارجه برای اینکه با یک موضوع اقتصادی( نه سیاسی) به گرم کردن تنور روابط با نروژ یا تمایل سفیر نروژ به دیدار با ساداتینژاد حذف کنیم. رقم صادرات ۸ میلیون دلاری محصولات کشاورزی به نروژ در مقابل حجم حدود ۶ میلیارد دلار صدور مواد غذایی و محصولات کشاورزی ایران به جهان و از دیگر سو مبلغ حدود ۱۰ تا ۱۵ میلیارد دلاری نهادههای کشاورزی دامی، مواد ژنومیک، گوشت قرمز و… از سایر کشورها به ایران محلی از اعراب ندارد!
انتهای پیام/