فاتح شدی؟ خود را به ثبت رساندی؟

شیفتگان وزارت

نام رئیسی روز اول تیرماه توسط وزارت کشور به‌عنوان رئیس‌جمهوری، اعلام و دولت کارا و مدیران فراری از پُست و سبقت‌گیرندگان خدمت(نه شیفتگان خدمت) قلمداد می‌شد اما فهرست نزدیک به ۳۰ نفر از شیفتگان خدمت فقط در سمت پیشنهادی وزارت جهادُکشاورزی، یک ماه قبل از اینُ، در پوشه‌های رنگین و سنگین با رزومه‌های پر و پیمان، نَقل و نُقلِ محافل بود.

جالب‌تر این‌که در این فهرست ۳۰ نفره، هم اصولگرا وجود دارد هم اصلاح‌طلب، هم مشارکتی هم افراد در حال و هوای کارگزاران، هم اصلاح‌طلب اصولگرا، هم اعتدال و توسعه، هم ولایتمدار و … در این طومار بلند بالا از نام مدیران ارشد سازمان تحقیقات و آموزش (چهار نفر)، سازمان حفظ‌نباتات(سه نفر)، تعاون روستایی سابق و فعلی(چهار نفر)، روسای سازمان‌های جهادکشاورزی استان‌ها(چهار نفر) نظام مهندسی کشاورزی و منابع‌طبیعی(دو نفر)، معاونان فعلی وزیر(سه نفر)، نمایندگان فعلی و سابق مجلس(سه نفر)، مدیران ارشد هلدینگ کشاورزی کوثر(سه نفر)، مدیران فعلی و سابق شرکت خدمات حمایتی(دو نفر)، هلدینگ کمیته امداد(یک نفر)، مشاوران اسبق و فعلی وزیر(دو نفر)، مدیران ارشد بانک کشاورزی(یک نفر) و … در اذهان مطرح شده و مصاحبه‌های رنگارنگ این روزها شواهدی بر این مدعاست.

اگر رئیسی در قبال این تعدد نامزدها به دنبال غربالگری و رو شدن دست‌ها باشد جای تامل دارد ولی در غیراین صورت باید تدبیری اندیشیده شود! جالب‌تر این‌که تقریبا در هیچکدام از این فهرست‌های فعلی، نامی از وزیر فعلی وجود ندارد در حالی که گروهی را عقیده بر این است که گرایشات فکری و پیش‌برنده وزیر فعلی از گرایش‌های رئیس‌جمهور آینده فاصله‌ چندانی ندارد و بلکه مسیرهای ارتباطی خانوادگی قوی هم وجود دارد و شاید رئیس‌جمهور از وی برنامه خواسته باشد.

واقعیت این است که هُمای سعادت، سخاوت، شهامت، شجاعت یا رفاقت و جناحت، سرانجام بر شانه فردی خواهد نشست و نامی در صحن علنی مجلس به عنوان وزیر پیشنهادی مطرح خواهد شد و قاعدتا مجلس را، توان سربرتافتن نخواهد بود و آن گزینه، گزینه دو قوه بوده و فرد موعود در روز موعود به طبقه ۱۶ وزارت، اسباب‌کشی خواهد کرد. به خاطر داریم در ابتدای دولت یازدهم و دوازدهم چراغ به دست به دنبال حجتی رفتند و او موبایل خاموش به حرم امام رضا(ع) پناهنده شد تا این مسئولیت را به عهده نگیرد.

اما سوال این است تعداد کثیر ۳۰ نفره و احتمالا به همین تعداد با چراغ خاموش و نورهای نامرئی گزیده‌تر که سعی دارند در گوشه‌ای از ذهن مخبر، نیک‌زاد، فرهاد رهبر و … جا باز کنند تا اینان در محضر رئیس‌الوزرا، آن نام را به نکویی ببرند و از آنها وزیر بسازند چقدر اعتمادبه نفس و توان دفاع از برنامه های خود را دارند! آیا پلیس فتا می‌تواند به دستور رئیسی شمه‌ای از مکالمه‌های وعده و وعیدهای مرتبط و … را بررسی و به وی گزارش نماید؟

پرسش عظیم‌تر این‌که آیا همه دوستان یاد شده در پیشینه خود و توان عملی، تجربی، مدیریتی خود می بینند که بر بالای قافله ۸۰ هزار(با پرسنل پیمانی‌ و قراردادی حدود ۱۰۰ هزار) کارمند، کارشناس، دکترا و سمت‌های معاون وزیر، رئیس سازمان و … بنشینند و فرمان دهند و مقبول واقع شوند!

به راستی آیا وزارت کشاورزی به مرحله‌ای از تربیت نیرو به ویژه مدیر ارشد رسیده که نزدیک به ۳۰ وزیر شایسته و کاردان برای وزارت کردن و حکم راندن بر تخصصی‌ترین جامعه تولیدی و کارشناسی‌ترین نیروها، پرورش داده باشد؟

بله قرار نیست از کاندیداهای وزارتی، امتحان مدیریت و وزارت بگیرند. اما شاید این بار مانند دوران پساحجتی نباشد که احکامی تایپ و حتی امضاء می‌شد، بنده خدایی از استان یا پایتخت کت و شلوار سفارش می‌داد، اما به یک طرفه‌العین و پس از خواب شبانگاهی، صبح فردا، فرد دیگری معارفه می‌شد.
شاید رئیسی از نامزدی یا نامزدهایی، برنامه بخواهد، شاید رئیسی برنامه نامزد را به چند کارشناس کارکشته بدهد تا آنها عینیت بخشیدن و متعهد شدن به اجرای زمان‌بندی شده و درست به آن را محک بزنند، شاید جملات و پاراگراف‌های برنامه پیشنهادی در گوگل یا همین سامانه وزارت کشاورزی جستجو گردد و واویلا! بشود.

پس شایسته است که همه کاندیداهای سلسله‌جنبانان وزارت، ساعتی و روزی با خود و خدا خلوت کنند و مروری(همچون مقدمه کتاب نون‌والقلم جلال آل‌احمد) با خود داشته باشند، نه این‌که خود را در ترازوی مقایسه با یکی دو وزیر شفاهی گذاشته به خود نمره بدهند.

جامعه ۴ میلیون و اندی بهره‌بردار و بیش از نیم میلیون دانش‌آموخته کشاورزی، ۳۱ استاندار و نماینده ولی‌فقیه، ۲۹۰ نماینده مطالبه‌گر مجلس، مبحث شناخت از منابع انسانی و نیروهای کارآمد، استراتژی امنیت غذایی و رویارویی با سلیقه‌ها و تصمیمات بعضا متضاد دیگر وزارتخانه‌ها و سازمان برنامه و بودجه، شورای عالی اقتصاد، شورای عالی پول و اعتبار و…. را و شایستگی همه جانبه برای مدیریت و نظارت بر ۱۲۵ میلیون تن تولید را در نظر بگیرید و آن وقت، هل‌من‌مبارز بطلبید. گرچه در کشور سلیقه‌ها، چه بسا سیاست، هیچکدام استانداردها و عرف‌ها و منطق‌ها را نشناسد و قرار هم نیست همه انتخاب‌ها براساس استاندارد صورت گیرد. با این همه، توجه داشته باشیم وزیر، پیشانی نظام، رئیس‌جمهور امنیت غذایی، وزیر و فرمانده تخصصی ناظر بر روال تامین غذا و اقتصاد کشاورزیست.