صنعت زنبورداری؛ سنگ بنای امنیت غذایی کشور
صنعت زنبورداری، قلب تپنده امنیت غذایی ایران، در سایه بی‌توجهی و بحران‌های زیست‌محیطی رو به زوال است. آیا زنگ خطر به گوش مسئولان می‌رسد؟
تبعات خشکسالی و تنش‌های آبی در کشور، اثرات مخرب و جبران‌ناپذیری بر بسیاری از عرصه‌های اقتصادی، کشاورزی و صنعتی گذاشته و آینده‌ای نامعلوم را رقم زده است.
به گزارش اخبار سبز کشاورزی؛ یکی از این عرصه‌ها، صنعت زنبورداری است که وابستگی شدیدی به باغات و مراتع دارد و این بحران آب، اثر مستقیمی بر کارکرد زنبور عسل دارد.
از طرف دیگر، انواع بیماری‌ها، پخش سموم کشاورزی که سالانه باعث مرگ و میر زنبورهای عسل می‌شود، بی‌توجهی به اقلیم زنبورها و عدم حمایت دولتی، از مشکلات و چالش‌های اساسی این صنعت زنبورداری به شمار می‌روند.
زنگ خطر نابودی: 500 هزار کندو در 4 سال، نتیجه بی‌توجهی!
زنبورداران زحمتکش، که در طول سال در سرما و گرما همواره همپای زنبور مشغول به کار و تلاش هستند، ناگهان با بحران‌های یاد شده، همه داشته خود را بر باد رفته می‌بینند. به گفته آقای جهانگیری، یکی از زنبورداران استان آذربایجان شرقی، از سال 1400 تا سال 1404، در کشور حدود 500 هزار کندو زنبور عسل از بین رفته است که ناشی از سمپاشی‌های غیر متعارف و بی‌رویه بوده است.
لارو نیری، تهدیدی جدی‌تر از کنه واروا
از طرف دیگر، وی می‌گوید بیماری جدید ناشناخته‌ای به نام “لارو نیری” مشاهده شده است که به مراتب از کنه واروا خطرناک‌تر است که البته تحقیقاتی بر روی این بیماری در حال انجام است و فقط در ایران این بیماری مشاهده شده است.
ایشان با گلایه‌مندی از وزیر جهاد کشاورزی و همچنین نماینده استان در مجلس گفت، در حالی که مسئولان اشراف به مشکلات زنبورداران دارند، اما مشکلات عدیده زنبورداران رو به فزونی است و هیچ راهکاری برای آن نداشته و در واقع دغدغه دولت اصلاً صنعت زنبورداری نیست و فقط به فکر بنزین و افزایش قیمت آن هستند.
صدای رنج زحمتکشان این صنعت به گوش چه کسی می‌رسد؟
در حال حاضر، بیش از 11 میلیون کندوی زنبور عسل فعال در کشور موجود است. به طور دقیق‌تر، حدود 96 هزار زنبورستان در سراسر کشور وجود دارد که این تعداد کندو را در خود جای داده است و بدین ترتیب، ایران را در میان کشورهای پیشرو در صنعت زنبورداری قرار می‌دهد.
اما متاسفانه، مشکلاتی از قبیل عدم صادرات صحیح، عدم بسته‌بندی مطابق با استانداردهای روز و بازارپسند، مدیریت ضعیف و ناکارآمد در هدایت این صنعت برای ارزآوری، از موانع رایج در این صنعت به شمار می‌رود.
در نهایت، اگر این مشکلات که بخشی از آن شرایط طبیعی کشور است رفع نگردد، در آینده نزدیک شاهد نابودی این صنعت پویا و درآمدزا خواهیم بود و بیکاری صدها هزار نفر زنبوردار در سطح کشور، به خصوص در این شرایط که بحث امنیت غذایی از ضروریات است، کشور دچار بحران‌های اقتصادی و امنیتی خواهد شد.
واجب است که دولت رویکردی هدفمند بر تولید کنندگان این صنعت داشته باشد. حل مشکلات زنبورداران، تنها حل مشکلات آنان نیست، بلکه حل مشکلات بخشی از بدنه اقتصاد کشور و صنعت غذایی کشور است؛ چرا که به قول معروف، با نابودی زنبورهای عسل، آینده نسل بشر هم به خطر می‌افتد.
