سم پاشی تنها راه دفع ملخ نیست

اخبار سبز کشاورزی؛ طی 2 سال و نیم گذشته رقمی بالغ بر 60 میلیارد تومان برای دفع ملخ‌های مهاجم در بیش از 520 هزار هکتار اراضی کشور هزینه شده و متأسفانه جمعیت فشرده این آفت، همواره محصولات کشاورزی را می‌بلعد.

یک مخترع اهل ارومیه که 13 مدال طلا و نقره اختراعات محصولات و دستگاه‌های دفندر دنیا (ترکیه، تایوان، کرواسی، مالزی و…) و 18 مدال طلا و نقره مسابقات اختراعات را به‌عنوان شخص مخترع دریافت داشته اخیراً اعلام کرده است دستگاه تولید اولتراسونیک دورکننده حشرات، جوندگان و پرندگان وی قادر است دیوار مرزی در سواحل محل ورود ملخ‌ها از عربستان و… ایجاد کند تا جمعیت ملخ‌های مهاجر در دریا ماندگار و به‌عنوان غذای ماهیان مورد استفاده قرار گیرند یا این‌که آن‌ها را در یک کرویدور هدایت کرده و با ماشین‌های مکنده به جمع‌آوری آن‌ها پرداخته به‌عنوان منبع پروتئین برای غذای دام و طیور مورد استفاده قرار گیرند. این مانع را همچنین می‌توان بین شهرهای مسیر هجوم ملخ در کشور نیز ایجاد کرد.

شهرام غفاری هموطن مخترع که 35 اختراع ثبت جهانی دارد می‌گوید دستگاه دورکننده حشرات را می‌توان بر دکل‌ها با شعاع یک کیلومتر سوار کرد و از آنجا که ملخ با استفاده از میدان مغناطیسی برای شناسایی مسیر و همراهان حرکت می‌کند امکان کنترل، جمع‌آوری، امحاء و بهره‌بردار از آن‌ها وجود دارد در حالی که با مصرف هزاران تن سم در دو سال و نیم گذشته و صرف ده‌ها میلیارد تومان، حاصل کار تنها به مسموم کردن خاک، آب و هوا و محیط‌زیست، پرندگان و سایر حیوانات انجامیده است.

توجه داشته باشیم زمانی آن دسته از ملخ ها که با سم نابود می شوند به‌عنوان غذا مورد استفاده پرندگان قرار می گیرد و پرنده هلاک می‌شود. لاشه پرنده توسط حیوانات مصرف و آن‌ها هم مسموم می شوند و…

غفاری می‌گوید دستگاه‌ها دفندر به‌عنوان سرمایه (نه هزینه)، پس از بهره‌برداری قابل جمع‌آوری، نگهداری و استفاده در سیلوها، انبارها و مزارع برای دفع موش و جوندگان و حشرات مزاحم هستند و به محیط‌زیست، مزارع و سلامت انسان هیچ خسارتی نمی‌زنند. از طرفی در صورت جمع آوری و تبدیل ملخ ها (آن‌ها که سمپاشی نشده‌اند) و تبدیل آن به خوراک دام و طیور هزینه خرید دستگاه های دورکننده تأمین می گردد.

خاطر نشان می‌سازد هم اینک ریزش ملخ‌ها از سواحل عربستان به سوی ایران در حال آغاز شدن است و شوربختانه ملخ‌هایی که به پاکستان و هندوستان مهاجرت کرده‌اند نیز در حال بازگشت به ایران (با هدف مهاجرت معکوس به سرزمین مادری) هستند.

به نظر می‌رسد در صورت تداوم این امر و صرفاً مبارزه شیمیایی تا بهار سال آینده میزبان ملخ‌ها باشیم (سر جمع چند میلیون تن محصول تر و تازه طعمه آن‌ها شده) و سطحی معادل یک میلیون هکتار از اراضی کشور و آب‌های زیرزمینی و هوای آن و محیط‌زیست انسان را مسموم سازیم.

کبری لطفی