پرورش صدف خوراکی

برداشت بیش از حد از بسترهای وحشی و آلودگی آب انگیزه اصلی پرورش صدف خوراکی بوده است. در این مطلب مواردی آورده شده است که برای شروع باید بدانید.

صدف های صید شده وحشی معمولا به صورت توده هایی از پوسته های بلند، نازک و مسطح رشد می کنند. آنها در تابستان تولید مثل می کنند، گمت ها (سلول های تولیدمثل) را که باعث سستی و مزه آنها می شود، از بین می برند. صدف های وحشی در تابستان اغلب بی مزه یا طعمی گل آلود دارند.

کاهش بستر صدف در اثر برداشت بیش از حد و بیماری ها و همچنین آلودگی شهرها، صنایع و عملیات دامداری فشرده، انگیزه ای برای پرورش این موجودات دریایی ایجاد کرده است.

محققان صدف هایی پرورش داده اند که استریل هستند و در برابر بیماری مقاومت می کنند. صدف ها از آنجا که تولید مثل نمی کنند، در ماه های تابستان هم چاق و خوش طعم هستند و این باعث طولانی شدن فصل برداشت برای کشاورزان می شود.

بدون صرف انرژی برای تولید نسل بعدی- این صدف ها به جای اینکه سه سال طول بکشد تا صدف های به اندازه 3 اینچ طول داشته باشند و قابل برداشت شوند، طی دو سال به بلوغ می رسند. این باعث سودآوری برای کشاورزان می شود.برای پرورش صدف، شما به زمین زیادی احتیاج ندارید و نیازی نیست که محصول خود را تغذیه کنید. صدف ها نسبت به ماهی برای کشاورزی مقاومت بیشتری دارند.

اگر به آب نمکی تمیز دسترسی دارید می توانید صدف های آتلانتک، یا صدف های ساحل غربی پرورش دهید. البته برای این کار باید مجوز پرورش صدف داشته باشید. فقط آب کم عمق به اندازه هکتار یا کمتر برای راه اندازی مزرعه صدف کافی است. از آنجا که صدف ها آب غذای خود را فیلتر می کنند، در حالی که هزینه ای برای خوراک نداده اید، به محیط زیست کمک می کنید.

ابزار مزرعه

مزرعه تان را با یک وانت بار، یک قایق کوچک کار و یک اسکله، شروع کنید. صدف ها می توانند فقط در حالی که زیر آب هستند غذا بخورند، اما در این زمان است که پوسته و ظروف آنها توسط جلبک ها، جلبک های دریایی، صدف ها دیگر، چوب های حیوانات شکارچی و شکارچیان آسیب می بینند.

با کمک تنظیماتی، باعث می شود صدف ها بالاتر از آب باشند تا بتوانند خشک شوند، این ارگانیسم های رسوب دهنده را از بین می برد و پوسته ای تمیز و سودآور را در زمان برداشت ایجاد می کند.

بسیاری از پرورش دهندگان صدف، صدف خود را با آنچه که سیستم پایین برنده نامیده می شود، پرورش می دهند. در آن صدف ها در نزدیکی سطح آب در سبد، کیسه، سینی یا قفس هایی به نام کاندو صدف، قفسه، شناورهای تیلور یا سیستم های طولانی قابل تنظیم معلق هستند. این دستگاه ها صدف را قسمت آب بالای نگه می دارند.

برخی از این ظروف دارای شناوری هستند که به آنها امکان چرخش قفسه ها را می دهد، در حالی که برخی دیگر مانند ملافه های خیس روی طناب از پایه ها معلق هستند. با از بین رفتن جزر و مد، کیسه های معلق صدف می توانند خشک شوند. قفسهای شناور را می توان هفتگی چرخاند، بنابراین ارگانیسم های رسوب دهنده خشک شده و از بین می روند. تلنگری که با چرخش برای صدف ایجاد می شود باعث ایجاد پوسته ای گود تر و صدفی چربتر می شود.

چطور شروع کنیم؟

برآورد هزینه برای اکثر سایتهای شروع پرورش صدف، بین دو میزان چند قفس تا یک هکتار متغیر است. این هزینه بین 5 هزار دلار تا 200 هزار دلار، بر اساس میزانی است که شما می خواهید.

دانشگاه ترویج تعاونی ماین، شروع کار را فقط با 25 قفس پیشنهاد می کند. با احتساب تجهیزات، نوزاد صدف و مجوزهای لازم، اگر قبلاً کامیون، قایق و بارانداز داشته باشید، می توانید با کمتر از 5000 دلار کار را شروع کنید. هر سال هم می توانید یک سری دیگر به آن قفس اضافه کنید و در مدت سه سال سود مورد نظر را بدست می آورید.

در این مقیاس، کارمندان مزرعه صدف بدون هیچگونه کمکی مدیریتی، طور کلی ماهیانه بسته به تجربه 15 تا 25 دلار در ساعت درآمد دارند.
تیم جوجه ریزی با استفاده از چاقوی جراحی به آرامی گامت ها را از صدف ها خارج کرده و جمع می کند. اسپرم موجود در مردان تتراپلوئید(چهار مجموعه کروموزوم) برای باروری تخمک های ماده دیپلوئید(دو مجموعه کروموزوم) برای ایجاد تریپلوئیدهای طبیعی استفاده می شود. لقاح طی چند دقیقه صورت می گیرد و تقسیم سلولی طی 24 ساعت آینده اتفاق می افتد. این یک فرآیند طبیعی تولید مثل است. در اتاق پرورش ما حدود 115 میلیون تخم بارور شده به مخازن 1500 گالنی وارد می شود.

لاروها غذای زیادی می خورند. چهار تا هشت بار در روز با جلبک های مختلفی آنها را تغذیه می شوند. در طی دو تا سه هفته، روی لاروها یک لکه چشمی ایجاد می شود این نشانه آماده بودن آنها برای رفتن بر روی یک بستر است. در این مرحله، لاروها با جلبک پرورشی مخصوص صدف و پوسته صدف آسیاب شده به نام میکروکلچ، تغذیه می شنود. پس از استقرار و اتصال به این بستر، در عرض 24 ساعت دچار دگردیسی شده و به بذر تبدیل می شوند.

وقتی صدف ها در حدود 500 میکرون یا 5/0 میلی متر باشند، آنها به یک سیستم جریان آبی که از پایین بالا(سیستم بالابر شناور) می آید منتقل می شوند و برای اولین بار از آب محیط بدون تغییر تغذیه می کنند. انرژی آنها روی رشد پوسته متمرکز است. پس از دو تا چهار هفته آنها درجه بندی می شوند و در سیستم بالابر شناور به سبد منتقل می شوند.

وقتی که اندازه صدف ها به 6 میلی متر برسد، آنها به مدت سه ماه، در سبد قرار می گیرند. وقتی صدفها تقریباً یک اینچ طول دارند- تقریبا هنگامیکه شش ماه از عمر آنها می گذرد- آنها در چرخ دنده های رویش سطح یا قفس قرار می دهند.

انرژی موج جریات جزر و مد داخل قفس های محافظت شده- سبب می شود تا پوسته صدف به اندازه یک فنجان عمق پیدا کند و پوسته متراکم تر تولید شود که باعث بهبود طعم، کیفیت و ظاهر صدف می شود.

این روش های رویش سطحی فواید زیادی دارد. نور آفتاب فراوان، کیفیت بهتر آب و حرکت مداوم باعث ایجاد پوسته های عمیقتری برای صدف های پرورشی و تراکم پوسته بهتری برای لرزش آسان تر آنها می شود.در طی مرحله نهایی رشد، صدف ها را مرتب می کشیم، تمیز و درجه بندی می نماییم. این کار رشد بیشتر، افزایش عمق فنجانی و پوسته زیبا را تضمین می کند.

مدیریت

ما متعهد به استفاده از علم، فناوری و طبیعت برای مدیریت بهینه مزرعه هستیم. برای نظارت بر فعالیت ها و موجودی خود، از Oyster Tracker استفاده می کنیم، که یک سیستم نرم افزاری استثنایی است که به ما در کاهش مرگ و میر و رسیدن به اهداف تولید کمک می کند. با ردیابی فعالیت های مزرعه و موجودی صدف در زمان واقعی، به طور مداوم صدف های مرغوب و با کیفیت بیشتری تولید می کنیم.

برداشت

در 12 تا 18 ماهگی صدف قبل از ورود به بازار آماده پردازش، بازرسی و درجه بندی است. سیستم انبار باید یک محیط پایدار را برای نگهداری صدف های پس از برداشت فراهم کند تا طراوت و کیفیت آن ثابت بماند. اکسیژن محلول برای افزایش سلامت صدف و ماندگاری اضافه می شود. این سیستم به ما امکان می دهد تا در فرآیند پایان دادن به شوری، طعم و مزه آن را بالا ببریم. می توان از گریدر صدف دار Pearlception جهت اسکن تصویر لیزری 3 بعدی برای شناسایی اندازه دقیق صدف برای بسته بندی استفاده کرد.

طعم صدف

اگر با مفهوم terroir ، که در آن خاک و آب و هوا طعم و مزه سبزیجات و میوه ها را تعیین می کند، آشنا باشید، مفهوم merroir را درک می کنید، که در آن ویژگیهای دریا طعم صدف ها را تعیین می کند. به طور کلی، هرچه دریا شورتر باشد، صدف آن شورتر است. صدف های پرورش یافته در مجاورت رودخانه های بزرگ آب شیرین، شوری کمتری دارند. هرچه آب بیشتری از روی صدف بگذرد، طعم آن شیرین تر است.

بهترین صدف ها- از لحاظ شیرینی و شوری- مربوط به منطقه کارولینای جنوبی است. ارتفاع جذر مد در آنجا حدود 6 فوت است، بنابراین صدف ها زمان زیادی را خارج از اب می گذرانند. اگر صدف ها در زمستان خارج از اب باشند، بخاطر سرمای زمستان می میرند. همانطور که صدف ها آب را تمیز می کنند، چیزهای دیگری نیز بر طعم آنها تاثیر می گذارد. یک صدف به تنهایی به عنوان فیدر فیلتر، در روز حدود 50 گالن آب را تصفیه می کند.

صدف ها جلبک های دلخواه خود را از آب می خورند، برای ساختن پوسته های پوششی خود، کربن استخراج می کنند، همچنین نیتروژن آب را برای تهیه پروتئین گوشت جذب می کنند.پرورش صدف فرصتی سودآور در کشاورزی است، همچنین راهی برای مبارزه با اختلال آب و هوا و آلودگی آب می باشد.

منبع: مجله کشاورزی هابی فارم - هوپرزآیلند
نویسنده: فرانک هایمن- هوپرز آیلند کمپانی
مترجم: معصومه صالحی وزیری

Terroir اصطلاحی فرانسوی است که برای توصیف عوامل محیطی تأثیرگذار بر فنوتیپ یک محصول، از جمله زمینه های منحصر به فرد محیط زیست، روش های کشاورزی و زیستگاه رشد ویژه یک محصول استفاده می شود.
merroir مجموعه کاملی از شرایط محلی که در آن غذاهای دریایی پرورش می یابد.