آماده باش برای آنفلوآنزای مرغی

اخبار سبز کشاورزی؛ بنابر تجربه برخی از پرورش‌دهندگان مرغ، گفته می‌شود که بهتر است گله مرغ‌ها به دسته‌های کوچک‌تر تقسیم تا گردش هوا و تهویه سالن‌ها به شکل بهتری صورت پذیرد.

بخش صنعت پرورش مرغ برای مقابله با آنفلوآنزای مرغی نیازمند یک بازسازی حداکثری است، ضمن آن که جامعه پرندگان وحشی قربانیان اصلی این بیماری کشنده هستند.

کارشناسان صنعت مرغداری اظهار می‌دارند، بیماری آنفلوآنزای مرغی به شکل غیرقابل کنترل درآمده و مکان‌های سرپوشیده و پرجمعیتی همچون سالن مرغداری‌ها محلی بسیار مناسب برای وقوع جهش(موتاسیون) و انتشار آن هستند، بنابراین برای کاهش آسیب‌ها بهتر است که گله‌های مرغ در جمعیت‌های کوچک و در فضای بزرگ‌تر به‌منظور تهویه، پرورش داده شوند.

کارشناسان برای مقابله با این بیماری یک طرح 3 قسمتی را پیشنهاد می‌کنند :

• واکسیناسیون توده‌ای مرغ‌ها برای جلوگیری از انتشار بیماری؛

• انجام عملیات بازسازی و بازنگری جدی به منظور مهیا کردن محیط زیست بهتر برای پرندگان؛

• جداسازی و فاصله‌گذاری محل‌های پرورش خوک در کشورهایی نظیر آسیای شرقی به‌منظور ممانعت از ایجاد مسیرهای اختلاط ویروس‌های آنفلوآنزاهای خوکی، مرغی و انسانی.

اتحادیه مرغداران به کشورهایی نظیر آمریکا و انگلستان و همچنین سازمان بهداشت جهانی و فائو(FAO)، سازمان غذا و کشاورزی جهانی، توصیه نمود که برای رعایت این موارد قواعد و دستورالعمل‌هایی را به کار گیرند.

یک کارشناس جهانی در مورد این بیماری می‌گوید: «بیماری آنفلوآنزای مرغی شبیه یک بمب ساعتی است که به یکباره منفجر می‌شود.»، مگر آن که همگی بیدار و آماده بوده و روش‌هایی سریع و فوری را به اجرا درآوریم، که در غیر این صورت دیگر قادر به کنترل آن نبوده و با انتشار سراسری در دنیا خطرات و آسیب‌هایی جدی به وجود می‌آورد.

انباشتن تعداد زیادی از حیوانات در یک مکان نه‌فقط کاری غیرانسانی، بلکه موجب مهیا کردن مکانی برای انتشار ویروس آنفولانزا و سایر عوامل بیماری‌زا است تا از این راه بتوانند با انجام جهش‌های سریع به درجاتی از خطرناکی بالاتر برسند.

اتحادیه مرغداران اعلام کرد که ما برای پایان دادن به پرورش انبوه مرغ در یک مکان محدود فراخوان داده‌ایم و دوست داریم که تمام حیوانات در یک فضای رفاهی پرورش داده شوند.

بهبود شرایط رفاهی برای مرغداری‌ها مزایای چندگانه زیست‌محیطی و اجتماعی دارد که از آن جمله کمک نمودن به کنترل بهتر بیماری‌ها است. هنگامی که حیوانات در یک فضای فشرده پرورش داده می‌شوند دچار مشکلات سلامتی ‌شده و با به خطر افتادن سیستم ایمنی آن‌ها احتمال ابتلا به بیماری‌ها بیشتر می‌گردد.

استفاده از روش واکسیناسیون تقریبا به صورت یک گزینه تجربی به کار برده می‌شود و در زمره روش‌هایی است که می‌تواند موجب جلوگیری از گسترش این بیماری کشنده گردد.

کارشناسان بر این اعتقادند که واکسینه کردن مرغ‌ها تا رسیدن به یک موقعیت قطعی راه درازی در پیش دارد، بنابراین رعایت برخی از اقدامات رفاهی می‌تواند برای حفظ جان مرغ‌ها کمک بسیاری به عمل آورد، بنابراین برای حذف ویروس نیاز به یک استراتژی درازمدت و ترکیبی که شامل واکسیناسیون و رعایت اقدامات رفاهی است.

بیماری آنفولانزا مرغی اکثراً توسط پرندگان مهاجر به نقاط مختلف جهان برده می‌شود. آنچه مشخص است، هیچ جوجه‌ای در زمان انتقال به یک مرغداری، حامل ویروس آنفلوآنزا نیست و تمام عوارض از خارج از مرغداری وارد آن می‌شوند. هنگامی که این بیماری شناسایی شود باید برای جلوگیری از انتشار آن، تمام مرغ‌های موجود در سالن‌های پرورش کشتار شوند، بنابراین روش‌های تولید به هر شکل و صورت، کمک چندانی به جلوگیری از انتشار بیماری نمی‌کنند.

ترکیب نمودن چند روش و عامل در کنترل این بیماری به منظور تامین غذای جامعه ازجمله وظایفی است که باید نتیجه آن حفظ سلامت پرندگان باشد تا بتوان غذای کافی را در دسترس متقاضیان قرار داد.

سالیانه افزون‌بر نیم‌میلیارد از مرغ‌های تحت پرورش به دلیل ابتلا به بیماری آنفلوآنزا کشتار و معدوم می‌شوند که اکثر قریب به اتفاق آن‌ها از نوع مرغ گوشتی هستند که به شکلی انبوه و فشرده نگهداری می‌شوند و یا این که جمعیت زیادی از مرغ‌های تخمگذار که برای تمام عمر در قفس می‌مانند و حداکثر مساحت زندگی آنها به اندازه یک ورقه کاغذ معمولی است، در چنین شرایطی نباید از شیوع چنین بیماری‌هایی تعجب کرد.بنابراین اجرای برخی تغییرات در مساحت و فضای زندگی مرغ‌ها می‌تواند از آسیب‌های احتمالی جلوگیری نماید.

ماهنامه دام و کشت و صنعت - شماره ۲۷۹ - مهر ۱۴۰۲