حقابه بشر به مثابه حق‌های بشری

ضایع کردن حقابه انسان‌ها

در یک تحلیل عمیق از اثرات گسترده کشاورزی‌های بزرگ مرتبه و صنایع بر روی حقابه آَشامیدنی انسان‌ها معلوم می‌شود که حقوق بسیاری از جوامع بشری در زمینه آبی که برای شرب و سایر نیازها مانند نظافت ضروری است، زیر پا نهاده می‌شود.

به گزارش اخبار سبز کشاورزی : در حال حاضر، در حدود 2.2میلیارد انسان یا تقریباً یک‌سوم جمعیت جهانی از آب آشامیدنی سالم محروم هستند که 450میلیون نفر از آنها کودکانی هستند که با فقدان شدید آب و وضعیت بسیار بد و شکننده‌ای روبه‌رو هستند.

اگر برای جمع‌آوری آب و زمانی‌که برای این کار صرف می‌شود، هزینه‌ای نیز در نظر بگیریم که اکثراً بر دوش زنان و دختران است، دیده می‌شود که جوامع محروم از آب شرب به‌شدت تحت‌تاثیر این محرومیت قرار دارند.

مشاغلی ازقبیل تولید غذا، پارچه‌بافی، انرژی، صنایع مختلف، پتروشیمی‌ها، داروسازی‌ها و بخش‌های معادن ضمن مصرف کردن میزان زیادی از آب شرب شیرین، موجب آلودگی آن نیز می‌شوند.

این بخش‌ها که همچنان به کار خود ادامه می‌دهند، در فعالیت‌های تولید فشرده انواع محصولات مشارکت دارند و اکثراً از منابع آبی که توسط نیروهای انسانی قابل برداشت نبوده بهره‌برداری می‌کنند.

به‌دلیل تجارت جهانی محصولات غذایی و انتقال آنها از نقطه‌ای به نقطه دیگر میزان مصرف در یک کشور بر روی سایر کشورها نیز تاثیر دارد.

آب موجود یا مصرف شده برای یک محصول غذایی یا در واقع آب مجازی به آن معنی است که تمام کشورهای به یکدیگر وابسته و در حوزه آب وجوه و منافع مشترکی دارند.

به‌عنوان مثال انگلستان ششمین وارد کننده آب مجازی در جهان است و بیش از نیمی از این آب از کشورهایی که دچار مشکلات کمبود آب هستند به آنجا وارد می‌شود.

تخمین‌زده می‌شود که در یک دهه آینده مصرف گوشت به‌دلیل افزایش جمعیت و کسب درآمد بیشتر 140درصد بیش از میزان کنونی شود و تا سال 2050 باید به علت بالا رفتن تقاضا برای تولیدات غذایی 50 درصد به میزان کنونی افزوده شود.

این رشد تقاضا اکثراً در حوزه محصولات کشاورزی است که خود شرایط ناپایداری در بخش آب دارد. تغییرات درجه حرارت و کاهش نزولات که ناشی از تغییرات آب و هوایی است به ناپایداری دسترسی به آب، خشکسالی‌ها و پدیده سیلاب‌ها خواهد انجامید؛ ضمن آنکه کیفیت آب نیز به‌دلایل فوق هرچه بیشتر کاهش خواهد یافت.

تا سال 2040 (18 سال دیگر)، مصرف آب در بخش تولید انرژی در حدود 60درصد افزایش خواهد یافت و تقاضا برای سوخت‌های زیستی به علت گرایش به انرژی‌های پاک بالا خواهد رفت.

سوخت‌های زیستی بر سایر مصارف آب اثر خواهد گذاشت، به‌ویژه آنکه این سوخت‌ها از محصولاتی که باید آب زیادی مصرف کنند به دست می‌آیند.

این موضوعات موجب بالا رفتن قیمت محصولات غذایی و کاستن از امکان دسترسی به مواد غذایی به‌ویژه در جوامع زیرخط فقر خواهد شد.

در صورت تغییر عادات مصرف مانند کاهش در خوردن گوشت قرمز، این امر موجب کاهش فشار بر تولید و سایر مناطق می‌شود، جریان آب مجازی را کم کرده و فشار بر منابع آب را تقلیل می‌دهد.

مکانیسم‌های داوطلبانه فقط اثرگذاری بر این موضوع را طولانی‌تر کرده و توجه به حقوق انسان‌ها در تامین آب را کند می‌کنند کشورها نیازمند بر قراری قوانین بازدارنده برای مشارکت در این زمینه هستند.

تجزیه و تحلیل‌های این موضوع بنابر تقاضای کمیسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا به اجرا درآمده و اگرچه تحلیل‌های مذکور دقیقا بیانگر نظرات آن اتحادیه نیست.

مهدی رجول دزفولی