آیا باید به پایان خشکسالی خوشبین باشیم؟
منبع پیام ما
بارش‌های مناسب در کشور امید را در دل مردم چشم انتظار زنده کرد
این امید وقتی بیشتر شد که بارش برف سنگین در برخی مناطق ، فرصت را برای تغذیه رودها و چشمه‌ها فراهم کرده است.
اخبار سبز کشاورزی ؛ بارش‌های مناسب در کشور امید را در دل مردم چشم انتظار زنده کرد. این امید وقتی بیشتر شد که بارش برف سنگین در برخی مناطق ، فرصت را برای تغذیه رودها و چشمه‌ها فراهم کرده است.
خشکسالی و یا کمبود بارش و به نوعی دیگر کاهش منابع آبی قابل برنامه‌ریزی و در دسترس که از ابتدای دهه نود بیشتر خود را به رخ کشیده به جز یک یا دو سال محدود ، تقریبا همه ساله دغدغه ملی محسوب می‌شود.
اخبار سبز کشاورزی؛ داریوش بهارلویی، کارشناس منابع آب| به خطر افتادن امنیت غذایی ، بعضی تنش‌های منطقه‌ای بر سر آب، کاهش کیفیت، آب شرب شهری و روستایی، مسائل مرتبط با محیط زیست، کاهش مساحت تالاب‌های بزرگ کشور، خشکی دریاچه ارومیه و یا مناقشات مرتبط با آب‌های مرزی، همگی از مواردی است که از قرن گذشته به قرن جدید منتقل شده و علیرغم ساخت سدهای بزرگ برای مهار، کنترل و مدیریت آب، این چالش‌ها که از آنها به عنوان «بحران آب» یا «ورشکستگی آبی» یاد می‌شود، گریبانگیر همه مناطق کشور شده است.
در این شرایط به نظر می‌رسد بهبود وضعیت بارش‌ها و به تبع آن رواناب‌ها و یا تغذیه آبخوان‌ها نمی‌تواند چندان گره‌گشا باشد. این بارش ها صرفا می‌تواند نقش یک داروی آرامبخش را ایفا کند. التبه آمار دقیق بارش‌ها و شرایط منابع آبی باید از سوی وزارت نیرو و سازمان هواشناسی منتشر شود.
طبیعی است به سبب توزیع بارش‌ها برخی استان‌ها و مناطق کشور شرایط بهتری نسبت به سایر مناطق داشته باشند.
این جمله یعنی در مناطقی می‌توان امید داشت خشکسالی و کم آبی عقب‌نشینی کند و در پاره‌ای از جغرافیای کشورمان همچنان کم آبی شرایط غالب است.
از این رو سیاست‌های آبی یکسانی در بهره‌برداری و کشت و زرع نمی‌توان داشت و بسته به شرایط هر منطقه باید الگوی کشت و سطح مناسب کشت مشخص شود. هر چند در مناطق گرمتر و جنوب و یا جنوب غرب کشور از اواسط آبان و اوایل آذر ماه کشت‌ها صورت می‌گیرد، اما تداوم رعایت الگوی مصرف آب ضروری است. همچنین در ادامه کشت‌های بهاره و تابستانی نیز مشمول این شرایط و برنامه‌ریزی‌ها هستند.
ابلاغ سند الگوی کشت توسط جهاد کشاورزی مجدد به تنهایی کفایت نمی‌کند. بین تدوین یک سند و اجرایی شدن بر روی زمین راه بسیار است. مشوق ها، مجوزها، قوانین، فرهنگ‌سازی و ترویج، برخوردهای گاه اجبارا قضایی، حمایت و هماهنگی بین دستگاه‌های مرتبط از الزامات تبدیل شدن نوشته ها به واقعیت اجرایی هستند.
درباره سازگاری با کم آبی و مدیریت مصرف صاحبان علم قلم زده‌اند از باب تاکید بگوییم راهی جز مدیریت مصرف بهینه و اصلاح نگرش نداریم. حتی اگر برای یک دهه به جای کم آبی‌ها، ترسالی و پرآبی جایگزین شود، نباید هیچ‌گونه تغییری در سیاست‌ها و فرهنگ کاهش و مدیریت انقباضی در مصرف ایجاد شود.
ما حق نداریم سهم طبیعت، تالاب‌ها و دشت‌ها را استفاده کنیم. باید به کمترین حد مصرف با بیشترین بهره‌وری تولید عادت کنیم. چه در مصارف صنعتی، شهری و کشاورزی . درد مشخص و راه حل‌ها هم معلوم است. حلقه گمشده ما عزم همگانی برای انجام است. آیا به پایان خشکسالی و کم آبی به سبب بارش‌ها خوشبین هستیم؟ این سوال از اساس ایراد دارد.
ما باید دست بر زانوی خود گذاشته و چشم از آسمان برداریم. اینکه چقدر باران بیایید مهم نیست. این مهم است که ما چگونه ما از منابع موجود به صحیح‌ترین شیوه استفاده کنیم اهمیت بیشتری دارد.
منبع پیام ما
