هر کسی آن دِرَوَد عاقبت کار که کِشت

به گزارش اخبار سبز کشاورزی، منابعی که به دلیل تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین، از یک سو در معرض تگرگ، سیل، رانش زمین و آتش سوزی های مخرب و از سوی دیگر در معرض تصرف، تخریب و برداشت بیش از حد هستند.

در این شرایط شعار امسال روز جهانی مبارزه با بیابان زایی و خشکسالی «وحدت برای زمین» است. میراث ما، آینده ما برای تاکید بر این انتخاب شد که بدون همکاری همگان کار حفظ آب و خاک انجام نمی شود و در شرایط فعلی امکان بازآفرینی منابع موجود با شرایط آب و هوایی کنونی و شرایط دست ساز بشر وجود دارد.

یک رویا؛ پس بیایید به داشته های خود راضی باشیم و قدر زحمات گذشته را بدانیم و مباشران شایسته آینده باشیم. زیرا آینده تصویر اعمال و تلاش امروز ماست.

درست است که محیط زیست ایران با تهدیدات زیادی مواجه است که بیشتر آنها اثرات کلان آلاینده و مصرف سوخت فسیلی در کشورهای دارای قدرت لجام گسیخته است و راه حل آن حرکت به سمت اقتصاد سبز و کم کربن است که در توافقنامه پاریس توصیه شده است. و نشست اخیر در دبی اما در مقیاس ملی فرصت های زیادی برای حفظ و تقویت منابع طبیعی وجود دارد.

درست است که کشور ما کشوری کم بارش است، اما پتانسیل زیادی برای استفاده عاقلانه از بارش های ناشی از تغییرات آب و هوایی وجود دارد. درست است که اقتصاد ایران وابسته به منابعی است که روز به روز در حال کاهش و زوال هستند، اما فرصت های بی شماری برای گذار از اقتصادی مبتنی بر بهره برداری از منابع آب و خاک و تخریب محیط زیست وجود دارد.

دشت‌های بی‌پایان و انرژی خورشیدی و بادی بی‌پایان کشور، نعمتی نادر برای تولید و استفاده از انرژی‌های پاک و بسته شدن منابعی است که محیط‌زیست را آلوده می‌کند و به زندگی انسان آسیب می‌رساند.

این باور که هر آنچه را که پشت سر می گذاریم سهم آینده است و معیار نسل های آینده برای قضاوت درباره دانش و بینش ما است، ما را مجبور می کند به دنبال گزینه های زیست سازگار باشیم.

دانش غنی بومی بیابان نشینان از سازگاری با تغییرات اقلیمی و رضایت از مواجهه با مشکلات آب و خاک، سرمایه ارزشمندی برای دوری از رقابت مصرف گرایی و اتلاف منابع موجود است و شاید تلفیق بینش آنها با دانش امروز بتواند آینده بهتری را رقم بزند.