شیوع بیماری «تب دنگی»؛ نگرانی جدید مردم
تب دانگی یک بیماری ویروسی است که از طریق پشه آئدس منتقل میشود، در صورتی که این پشه ناقل بیماری باشد و فردی را نیش بزند، این ویروس را به بدن فرد منتقل و او را بیمار میکند.
اخبار سبز کشاورزی؛ تب دنگی بیشتر در مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر شیوع دارد، اما از آنجایی که پشه میتواند خودش را با شرایط تطبیق دهد به تدریج در مناطق معتدل نیز شناسایی شده و تنها محدود به مناطق گرمسیر نمیشود، این بیماری در گذشته بیشتر در آفریقا، آسیا و مدیترانه شرقی شایع بود اما در حال حاضر در اورپا و آمریکا نیز گزارش شده است.
در کشور ما نیز این بیماری بیشتر در مناطق جنوبی شیوع داشت، اما هم اکنون در حال گسترش در مناطق معتدل است و میتوان این پشه را در اغلب استانهای کشور شناسایی کرد.
تب دنگی در ایران
راه اصلی انتقال این بیماری پشهای است که ناقل این ویروس باشد. بیشتر نوع ماده پشه آئدس نیش میزند و بر خلاف دیگر پشهها بیشتر در روز این کار را انجام میدهد و زمان پیک گردش این نوع پشه زمان طلوع و غروب خورشید است.
مهار این بیماری نیاز به همکاری همه از جمله پزشکان، مسئولان و مردم دارد، مردم باید در مورد دور کردن پشه آموزشهای لازم را ببینند و آگاهی لازم را داشته باشند. همچنین شناسایی سریع بیماران توسط پزشکان نیز اهمیت ویژهای دارد چراکه پشه نباید به بیمار آلوده نزدیک شود چون پشه در صورت آلوده شدن قابل کنترل نیست و میتواند تعداد زیادی از افراد را آلوده کند.
شکل پشه آئدس با بقیه پشهها فرق میکند، این پشه مشکی رنگ است و بندهای سفیدی روی بدنش وجود دارد و به آن پشه ببری آسیایی نیز میگویند.
علائم تب دنگی
در ۷۰ تا ۸۰ درصد مواقع این بیماری بدون علامت است و بیمارانی که علامتدار هستند، علائمی نظیر تب، سردرد، شکم درد، استفراغ، تهوع، خون ریزی از لثه و سیستم گوارشی و درد پشت چشم را تجربه میکنند.
این علائم در مرحله حاد بیماری بروز پیدا میکند و بعد از این مرحله وارد مرحله بحرانی میشویم؛ در این مرحله تب بیمار قطع میشود و بیمار فکر میکند، بهبود پیدا کرده، اما وارد شوک و دچار افت فشار، پایین آمدن پلاکت، افزایش خونریزی، بیحالی، خوابآلودگی، گیجی، شکم درد و استفراغ بیشتر میشود.
این علائم نشانه هشدار هستند و بیمار هر چه سریعتر باید به پزشک مراجعه کند، اعلام سابقه سفر به مناطق آندمیک نیز میتواند پزشک را در تشخیص این بیماری کمک کند.
مدیریت درمان این بیماری در ۴۸ ساعت تا ۷۲ از زمان بروز این علائم بسیار مهم است، بعد از این مدت بیمار حدود ۳ تا ۴ روز وارد مرحله نقاهت و پس از آن به سمت بهبودی میرود.
پیشگیری از این بیماری
خوشبختانه این بیماری حداقل انتقال از انسان به انسان ندارد. اگر درگیرش شدید، به یاد داشته باشید که فقط استامینوفن میتونید مصرف کنید و ایبوپروفن و ناپروکسن اصلا نباید مصرف بشود.
همچنین این موارد را برای جلوگیری، رعایت کنید:
- استفاده از دورکننده های حشرات مهم است.
- پوشیدن لباسهای بلند و روشن نصب توری روی درب و پنجره ها.
- استفاده از پشه بندها.
- حذف محل های تجمع آبهای ساکن.
- روشن نگه داشتن تهویه مطبوع
- نگهداری مخازن آب در ظروف دربسته و محکم.
- استفاده از حشره کشها در داخل و اطراف منزل و اطلاع رسانی به خانواده و جامعه در مورد راههای پیشگیری.
- تمیز نگه داشتن حیاط و محیط اطراف منزل.
- تعویض مرتب آب گلدان ها و آکواریوم ها.
- جلوگیری از تجمع زباله و مواد دورریختنی در محیط.
- کاشت گیاهان دور کننده حشرات مانند اسطوخودوس و ریحان.
- استفاده از وسایل خواب با پشه بند در مناطق پرخطر.
- پشت گردن را بپوشانید و از روغن اکالیپتوس استفاده کنید.
- به بدن اسپری ضد گزش حشرات بزنید.
- درب مخازن و ظروف نگهداری آب را کاملا ببندید.