خاموشی ماریو بارگاس یوسا؛ اسطوره‌ای که ادبیات را با سیاست درآمیخت

مرگ ماریو بارگاس یوسا در ۸۹ سالگی، جهان را از یکی از تأثیرگذارترین نویسندگان معاصر محروم کرد.

به گزارش اخبار سبز کشاورزی؛ فرزندانش در بیانیه‌ای نوشتند: «زندگی طولانی، پرماجرا و ثمربخشی داشت و آثارش همچنان زنده خواهند ماند.»

 از آکادمی نظامی تا نوبل ادبیات 

- تولد در ۱۹۳۶ در آریکوئیپای پرو 

- تحصیل اجباری در مدرسه نظامی توسط پدری که مخالف نویسندگی او بود 

- انتشار اولین رمان «زمان قهرمان» در ۱۹۶۳ که در پرو سوزانده شد 

چهره‌ کلیدی «بوم ادبی» آمریکای لاتین 

همراه با گابریل گارسیا مارکز، خولیو کورتاسار و کارلوس فوئنتس، موج جدیدی در ادبیات ایجاد کرد. رابطه پرتنش با مارکز به درگیری فیزیکی در ۱۹۷۶ انجامید.

 نویسنده‌ای که سیاست را آزمود 

- کاندیدای ریاست جمهوری پرو در ۱۹۹۰ 

- شکست از آلبرتو فوجیموری و تبعید خودخواسته 

- حمایت جنجالی از بولسونارو در ۲۰۲۲ علیه لولا داسیلوا 

 نوبلیست‌ای که از شهرت گریزان بود 

دریافت جایزه نوبل ادبیات در ۲۰۱۰ را «افسانه‌ای برای یک هفته و کابوسی برای یک سال» خواند، چون مانع نوشتنش شد. با این حال از این فرصت برای نقد ترامپ و رسانه‌ها استفاده کرد.

میراث ادبی: از «سور بز» تا «دختر بد» 

- «گفت‌وگو در کاتدرال»: کالبدشکافی قدرت و فساد 

- «سور بز»: ترسیم چهره دیکتاتور تروخیو 

- «دختر بد»: عشقی فرازمانی در پس‌زمینه تاریخی 

فلسفه ادبی یوسا: ادبیات به مثابه سلاح 

بارگاس یوسا عمیقاً معتقد بود ادبیات ابزاری برای مقابله با ظلم و فساد است و خواندن آثار بزرگ، حساسیت به بی‌عدالتی را افزایش می‌دهد. به اعتقاد وی، نویسنده باید «شهروند جهانی» باشد، نه محدود به مرزهای ملی. 

جمله پایانی

«مرگ را در حالی می‌خواستم که مشغول نوشتنم، مثل یک حادثه.» - این آخرین آرزوی بارگاس یوسا بود؛ نویسنده‌ای که زندگی‌اش خود یک رمان پرفرازونشیب بود و مرگش فصل پایانی اسطوره‌ای ادبی را رقم زد.