نگاهی به کشاورزی آینده
دنیایی که امروزه ما در آن زندگی میکنیم، نیاز است که با دیگران در ارتباط و پیوند باشیم؛ چرا که نمیتوانیم تمام کارها را به تنهایی انجام دهیم.
ما نیاز به تولید بیشتر، با مصرف نهادههای کمتر و به شکل بهتر داریم. کشاورزی آینده ما باید با روش های باشد که کمترین مصرف نهاده به بالاترین سطح تولید برسیم.
به گزارش اخبار سبز کشاوری، با یک جمعیت رو به رشد جهانی، تغییر عادات مصرف و بحران اقلیمی، چگونه خواهیم توانست دنیای آینده را تغذیه کنیم؟ قطعا پاسخ در مورد افزایش منابع ارضی کشاورزی، آب و نیروی کار نخواهد بود، بلکه جواب در افزایش بهرهوری تولید است.
حال پرسش اساسی آن است که با داشتن منابع کمتر یا حداکثر همین امکانات، چگونه خواهیم توانست مقدار تولید مواد غذایی را افزایش دهیم؟
در اولین سناریو باید به کشاورزی پایدار توجه داشت. به عنوان مثال در کشور هلند با هدف افزایش بهرهوری، 20 برابر مواد غذایی بیشتر با مصرف 4 برابر آب کمتر، پایدارترین سیستم تولید غذای جهان ایجاد شده است.
زمانی که به ردهبندی تولید پایدار در کشاورزی میرسیم، به نظر میرسد که یک کشور رکوردار این موضوع است و آن کشور هلند است که با تولید دو برابری موادغذایی و مصرف نصف منابع و نهادهها، توانسته است دومین صادرکننده موادغذایی در جهان باشد.
همکاری فشرده و تنگاتنگ بین حکومت، مراکز و سازمانهای علمی و صنایع غذایی، موجب بالاترین نوآوریها و بهرهوری شده است که در کمتر جایی از جهان دیده میشود. در یک مزرعه گوجهفرنگی معمولی، توقع بر آن است که از هر مترمربع 4 کیلوگرم محصول برداشت شود، اما در یک گلخانه در هلند از هر مترمربع، 80 کیلوگرم گوجهفرنگی برداشت میشود.
این گونه است که هلند در تولید گوجهفرنگی، خیار و فلفلها به نسبت تولید در واحد هکتار مقام اول را در جهان دارد.
کشاورزی پایدار
تکنولوژی به اجرا درآمده در گلخانههای پیشرفته، شرایطی را ایجاد میکند که شدیدترین کنترلها بر مصرف آب، نور، درجه حرارت و سایر عوامل تولید اعمال شود. آزمایشهای مستمر و پیوسته در مورد فاکتورهای غیرقابل محاسبه، تلاشی است که در این گلخانهها به اجرا درآمده و موجب برپایی سیستمهای پایدار برای تولید غذا گردیده است.
این موارد شامل: انواع چراغهای LED برای افزایش مقاومت گیاهان به آفات یا کشتن کنهها است. علاوه بر آن، تکنولوژیهای به کار برده شده دائما در حال بهتر شدن، اتوماتیک کردن عملیات کاشت، داشت و برداشت، استفاده از هوش مصنوعی و یافتن راههایی به منظور بهتر کردن شرایط است.
به اشتراک گذاشتن دانش
هلندیها فقط به هلندیها فکر نمیکنند، بلکه به طور مداوم ضمن بهروز کردن نوآوریها و دانش خود سعی دارند تا آن را در عرصههای بیشتری در جهان مورد استفاده قرار دهند.
گلخانههای آنها در جهان با هدف بهینه کردن رشد گیاهان در شرایط اقلیمی متفاوت بهکار برده میشوند. آنها میدانند که در کلمبیا برای پایداری تولید از چه نوع گلخانهای باید استفاده کرد و این نشانگر تفکر و اندیشه باز و خلاق است که موجب نوآوری و کارآفرینی در سایر نقاط جهان میگردد.
در حال حاضر افزونبر 7 میلیارد انسان روی کره زمین زندگی میکنند که تا سال 2050 تعداد 2 میلیارد دیگر به آنها افزوده میشود. دهانهای بیشتری برای خوردن غذا باز و 11درصد بر گرسنگان کنونی افزوده خواهد شد.
در 40 سال آینده ساکنان زمین مجبورند بهاندازه تمام غذایی که در 8000 سال گذشته تولید کردهاند، در این دوره کوتاه تولید نمایند.
برای آماده بودن بهمنظور چنان آیندهای باید با روشهای پایدار به تولید غذا پرداخت که البته همراه با استفاده کمتر از اراضی کشاورزی، کاهش آلودگی، بالا بردن بهرهوری و استفاده از سیستمهای پایدار تولید غذا خواهد بود.
از آنجایی که این اتفاق، کاری بسیار عظیم است، نیازمند پیشگامانی در صنایع غذایی و کشاورزی هستیم تا به ما اطمینان بدهندکه میتوانیم این کار را برای فردای این سیاره انجام دهیم.
پرورش ماهی در جوار خانه
برای حل مشکل گرسنگی و تغذیه انسانها، باید دو برابر میزان کنونی پروتئین تولید کرد، اما این کار بدون وارد کردن فشار هر چه بیشتر به منابع طبیعی امکانپذیر نیست و یک پاسخ به این تقاضا، ایجاد سیستمهای پایدار غذایی با استفاده از گوشتهای تراریخته است.
در سال جاری، تکنولوژی Aqua Bounty، اولین محصول گوشت تراریخته را وارد بازارهای آمریکا خواهد کرد. تولید این گونه جدید از گوشت ماهی سالمون از سال 1989 و زمانی آغاز شد که ماهی سالمون آتلانتیک مورد تزریق یک تکه از DNA نوع دیگری از ماهی سالمون قرار گرفت که با تزریق آن، سرعت رشد سالمونِ آتلانتیک افزایش یافت و به جای 3 سال، رشد آن در 18 ماه تکمیل گردید. در حال حاضر، آمریکا سالانه در حدود 150 میلیون کیلوگرم ماهی سالمون از شیلی و نروژ وارد میکند که با گونه تراریخته جدید میتوان تولید ماهی سالمون را افزایش داد.
تغییر عادات غذایی
گوشت و بهویژه گوشت قرمز یک منبع غذایی گسترده است و بسیار سخت به نظر میرسد که آدمها بدون تخریب بخشی از محیطزیست بتوانند به آن دسترسی داشته باشند.
حال اگر تولید سادهتر و پایدارتر گوشت امکانپذیر باشد، پدیده خوبی به نظر خواهد آمد.
اعظم لگزیان