روابط عمومی‌های مدیر پسند
دست خالی روابط عمومی‌ها برای مردم
چشم، گوش، زبان، قلب تپنده، آینه عملکرد سازمان، پل ارتباطی و... از نمونه توصیفات برای روابط عمومی‌هاست.
به گزارش اخبار سبز کشاورزی؛ ۲۷ اردیبهشت ماه با عنوان روز ارتباطات و روابط عمومی نام‌گذاری شده و فرصتی است تا نقش روابط عمومی در کشور مورد نقد و بررسی قرار گیرد.
این روز در تقویم هجری شمسی بهانه‌ای است تا چالش‌های پیش روی کارکنان روابط عمومی که اغلب در پشت صحنه مشغول فعالیت و انتشار عملکرد دستگاه متبوع خود هستند مورد توجه قرار گیرد.
صاحب نظران معتقد هستند هدف اصلی دشمن در جنگ شناختی از بین رفتن اعتماد جامعه نسبت به حاکمیت، نابود کردن نیروهای اجتماعی و سرمایه‌های کاری کشور رقیب است.
تصویرسازی مطلوب از سازمانی که مشکلات بسیاری دارد
کشور در نبردی نابرابر به‌دنبال حفاظت از افکار عمومی مردم است در این میان روابط عمومی‌ها با همبستگی رسانه در صف مقدم این جنگ هستند بنابراین بایست از ابزارهای کارآمدی نیز بهره‌مند شوند؛ اما آنچه در واقع در دستگاه‌های اجرایی دولت در حال رخداد است، عدم کارکرد روابط عمومی‌ها براساس فلسفه وجودی آنها است، به‌طوری که روابط عمومی‌ها که بایست به‌دنبال کاهش فاصله مردم و دستگاه باشند به مبلغ فعالیت‌هایی تبدیل شده‌اند که می‌دانند آنها مطالبه و مسئله مخاطبان آنها نیست، اما خواسته مدیران آنها برای تصویرسازی مطلوب از سازمانی است که مشکلات بسیاری در پس پرده دارد.
فاصله روابط عمومی‌ها با دانش روز
همچنین افزایش فاصله روابط عمومی‌ها با دانش روز ازجمله هوش مصنوعی، عدم برخورداری از تجهیزات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری است در کنار این موانع سیاست‌گذاری‌های کلان ازجمله فیلترینگ نیز تشدید کننده مشکلات برای حضور روابط عمومی‌ها در شبکه‌های اجتماعی پرمخاطب شده و رقابت را در شرایط ناعادلانه‌ای قرار داده است.
از سوی دیگر روابط عمومی‌ها که خود منبع اطلاعاتی مهمی برای انتشار واقعیت‌ها و مستندات هستند در تصمیم‌گیری‌ها دخالت داده نمی‌شوند و از منابع اطلاعاتی سازمان دور نگه‌داشته می‌شوند.
همچنین برای فعالیت در این عرصه نیاز به اعتبارات مشخص است که روابط عمومی‌ها از تخصیص اعتبارات مصوب در دستگاه‌ها نیز محروم هستند که این امر نیز انجام سرمایه‌گذاری‌های مدون را برای بهبود عملکرد روابط عمومی تضعیف می‌کند.
سلیقه مدیران، دخیل در کار روابط عمومی‌ها
به نظر می‌رسد روابط عمومی‌ها در کشور به سطحی رسیده‌اند که براساس سلیقه مدیران، کار را پیش می‌برند و در این میان نیاز و خواسته مردم و جامعه مخاطب به فراموشی سپرده شده است، حتی در ارزیابی روابط عمومی‌ها نیز افکارسنجی و پاسخگویی به مردم جایگاه خاصی به خود اختصاص نداده است، در حالی‌که مشکلات بسیاری در بخش‌های مختلف جامعه وجود دارد که نمی‌توان منکر آنها شد و البته ممکن است بعضا اجتناب ناپذیر هم باشند اما روابط عمومی سازمان‌ها راهکاری برای توجه و رفع این مشکلات ندارند و از آنها برای برداشتن گام موثر در حل مشکلات مردم حمایت نمی‌شود.
