اولویت کدام است: سفره مردم یا صادرات محصولات کشاورزی؟
شکاف عمیق میان سفره مردم و آمار صادرات کشاورزی ایران؛ افزایش ۳۲ درصدی صادرات به قیمت خالی شدن سفره مردم تمام می‌شود؟
گزارش‌های اخیر بانک مرکزی نشان می‌دهد که الگوی مصرف مواد غذایی در ایران به دلیل تورم و گرانی‌های بی‌سابقه، تغییرات معناداری را تجربه می‌کند.
در همین حال، وزیر جهاد کشاورزی از رشد چشمگیر ۳۲ درصدی صادرات محصولات کشاورزی، کاهش ۶ درصدی واردات و بهبود ۳ میلیارد دلاری در تراز تجاری خبر داده است.
به گزارش اخبار سبز کشاورزی؛ در حالی که افزایش صادرات می‌تواند به ورود به بازارهای بین‌المللی و ارتقاء کیفیت تولید کمک کند، اما زمانی موفقیت محسوب می‌شود که مردم نیز بتوانند با درآمد خود، نیازهای اساسی‌شان را تامین کنند. این پرسش مطرح می‌شود که اولویت واقعی کدام است: پر کردن سفره مردم یا افزایش درآمدهای ارزی از طریق صادرات؟
هزینه‌های خانوار از درآمد پیشی گرفته است: تحلیل الگوی مصرف
جزئیات گزارش بودجه خانوار شهری که توسط بانک مرکزی منتشر شده، نشان‌دهنده تغییرات قابل توجه در سرانه مصرف مواد غذایی ایرانیان طی ۱۰ سال اخیر (۱۳۹۳ تا ۱۴۰۲) است. همزمان با کاهش مصرف گوشت قرمز، شیر و برنج، مصرف تخم‌مرغ و پنیر افزایش یافته که این خود گواهی بر تاثیر گرانی بر عادات غذایی است.
بر اساس گزارش بودجه خانوار شهری در سال ۱۴۰۲، متوسط هزینه ماهانه یک خانوار شهری به ۲۸ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان رسیده که نسبت به سال قبل از آن رشد ۴۸.۳ درصدی را نشان می‌دهد. این در حالی است که تورم سالانه در مناطق شهری ایران ۳۲.۸ درصد بوده است.
بیشتر بخوانید: تناقض قیمت برنج: واقعیت بازار در برابر ادعاهای مسئولان
رشد صادرات کشاورزی: ۳۲ درصد افزایش در برابر چالش‌های سفره مردم
وزیر جهاد کشاورزی اخیراً در شورای اداری استان همدان، از افزایش ۳۲ درصدی صادرات، کاهش ۶ درصدی واردات و بهبود ۳ میلیارد دلاری تراز تجاری خبر داده و بر اهمیت «امنیت غذایی» به عنوان «خط قرمز بقا» تاکید کرده است.
وی همچنین اشاره کرد که در چهارماهه نخست امسال، صادرات این بخش ۱۰.۵ درصد رشد داشته است.
این آمار در حالی اعلام می‌شود که مردم ایران با گرانی‌های بی‌سابقه محصولات کشاورزی مانند میوه، صیفی‌جات، خرما و لبنیات روبرو هستند.
تضاد میان صادرات و توان خرید مردم؛ شکاف اقتصادی عمیق‌تر می‌شود
با وجود مشکلات فراوان در حوزه آب و خاک و مصرف منابع ملی برای تولید محصولات کشاورزی، صادرات این محصولات به دلیل اختلاف قیمت ارز و کاهش ارزش پول ملی در حال افزایش است. این وضعیت منجر به خالی‌تر شدن سفره مردم و کاهش قدرت خرید آن‌ها برای مصرف کالاهایی می‌شود که خودشان در تولیدشان نقش داشته‌اند.
در واقع، بسیاری از مردم ایران توان مالی خرید کالاهای صادراتی را از دست داده‌اند، در حالی که تمرکز بر افزایش صادرات ادامه دارد.
این شکاف اقتصادی، پرسش اساسی در مورد اولویت‌بندی سیاست‌های کلان اقتصادی را پررنگ‌تر می‌کند: آیا باید اولویت را به تامین نیازهای معیشتی مردم داد یا به کسب درآمدهای ارزی از طریق صادرات؟
