طرحهايي از سوي برخي نمايندگان و دولتمردان مطرح ميشود که قابل تامل است، مانند آنچه روز دوشنبه نماينده رباط کريم بيان کرد.
اخبار سبز کشاورزی به‌نقل از آرمان ملی؛ حسن نوروزي گفت: «يکي از متخصصان ايران ماشينهاي آب‌سوز توليد کرده و معتقد است ميتوان با 10 ميليون تومان همه خودروها را آب‌سوز کرد. با اين کار آلودگي هواي مراکز استان‌ها و تهران رفع ميشود.»
ترافيک تهران مشکل بزرگي است و اقداماتي مانند طرح کاهش آلودگي هوا نتوانست علاجي براي اين مشکل باشد. اما ارائه مطالب عجيب از سوي نمايندگاني که بايد اطلاعات حداقلي از موضوعات داشته باشند، قابل تامل است.
برخي خودرو آب‌سوز مورد اشاره حسن نوروزي را يک ادعا و نظريهاي در مورد يک نوع خودرو دانستند که انرژي خود را بهطور مستقيم از آب تأمين ميکند.
اين نوع از خودروها موضوع ثبت اختراعات متعدد بينالمللي، روزنامهها و مجلات علمي، تلويزيون و وبسايتها بودهاند.
ادعاهایی فاقد مبانی علمی
مشخص شده اين چنيني فاقد مباني علم‌است ادعاهاي ي بوده و شبه‌علم است. ماجرا در ايران از روزي آغاز شد که در يک فيلم مجازي، شخصي شيلنگ آب را داخل باک پژو 405 قرار ميداد. بعد خودرو را استارت ميزد و راه ميافتاد.
همين فيلم پاي مدعي اين اختراع را به شبکه سوم سيما و برنامه صبحگاهي رضا رشيدپور کشاند. جاسمي مدعي شد با هزينه 600 هزارتومان ميتواند يک خودرو را از «بنزينسوز» به «آب‌سوز» تبديل کند!
علاءالدين جاسمي زرگاني اشاره داشت که در سال 96 در توضيح ماشين آب‌سوز گفته بود: «اين خودرو با آب کار ميکند و کاملا دوستدار محيط زيست است. براي استفاده از آب به‌جاي بنزين و گازوئيل در اين خودرو نيازي به تعويض کليات خودرو نيست و با هزينه بسيار اندک اين جابه‌جايي سوخت امکان‌پذير است.»
پس از آن عضو هيات علمي دانشگاه خواجه نصيرالدين طوسي ادعاهاي جاسمي را رد کرد. شهرام آزادي در گفتوگو با ايسنا در رابطه با ادعاي امکان حرکت خودرو با آب به‌جاي بنزين، اظهارکرد: تمام اين ادعاها و ديگر ادعاهاي مشابه بدون هرگونه مبناي علمي و کارشناسي بوده و نوعي عوامفريبي براي مقاصد خاص است.
وي با بيان اينکه اگر مبناي علمي براي به حرکت در آوردن خودرو با آب به‌جاي سوختهاي متعارف همچون بنزين وجود داشت، خودروسازان جهاني بايد تاکنون به اين فنآوري دست مييافتند، خاطرنشان کرد: خودروسازان خارجي سالانه ميلياردها دلار با استفاده از برترين متخصصان براي تحقيق و توسعه در صنعت خودرو هزينه ميکنند ولي با اين حال تاکنون هيچکدام از اين مراکز ادعاي توليد خودروي آب‌سوز را نداشتهاند.
عضو هيات علمي دانشگاه خواجه نصيرالدين طوسي ادامه داد: بنابراين بايد از مدعيان تبديل‌کردن خودروهاي متعارف به خودروي آب‌سوز پرسيد چگونه مدعي دست‌يافتن به چنين فناوري با منابع و امکانات محدود خود شدهاند، در حاليکه مراکز ميليارد دلاري خارجي تاکنون چنين ادعايي نداشتهاند.
چارلز گرت اولين مدعي اختراع خودروي آب‌سوز در سال 1935 اعلام کرد که از طريق الکتروليز هيدروژن ميتواند انرژي مورد نياز خودرو را تامين کند. در نهايت آقاي گرت نتوانست اين کار را عملي کند. در دهه 80 «استنلي مير» بارديگر بحث خودروي آب‌سوز را بر سر زبانها انداخت که ناکام شد و در نهايت سال 1996 آقاي «مير» در دادگاهي در اوهايو به جرم کلاهبرداري محکوم شد. سال 2002 شرکت Genesis World Energy مدعي شد دستگاهي براي جداسازي و ترکيب مجدد هيدروژن و اکسيژن ساخته است.
اين شرکت حتي 5/2 ميليون سرمايه هم جذب کرد، اما چون کارشان هرگز رنگ واقعيت پيدا نکرد در سال 2016 موسس شرکت جريمه و به زندان محکوم شد.
همچنين در سال 2012 «وقار احمد» پاکستاني ادعاي مشابهي را مطرح کرد که اختراعش از سوي دانشمندان به‌خاطر نقض قوانين ترموديناميک و دروغ بودن رد شد.
اگه این کار انجام بشه، دولت دیگه چجوری میتونه از راه فروش بنزین پول در بیاره.عمده درآمد دولت از جیب همین مردمه.